Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Door goed gerucht en kwaad gerucht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Door goed gerucht en kwaad gerucht

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Of de S.G.P. nu echt zo'n aandachttrekster is als de pers ons wil doen vermoeden, zal voor ons de vraag zijn; het is evenwel niet weg te cijferen dat we als partij nogal eens aan kritiek worden onderworpen. Het is natuurlijk heel aardig om complimenteus opmerkingen te mogen incasseren, zoals bijvoorbeeld die van dr Spijkerboer, die schreef van mening te zijn dat de SGP een poging is om staatkundig gereformeerd te zijn, zoals we dat voor de Franse Revolutie waren" (R.D. d.d. 14.1.84). Dat Spijkerboer werkelijk loyaal staat tegenover de staatkundiggereformeerde beginselen zal niemand kunnen bevestigen, maar - wit op zwart - onze bedoeling heeft hij begrepen.

Redacteur Gijsbert van Es van het informatie en opinieweekblad van de Leidse Universiteit „Mare" (d.d. 12.1.84) bezocht een bijeenkomst van het Leids politicologisch dispuut „Gapende hoogte", en deed in de rubriek „Achteraf" verslag van het spervuur aan politicologe vragen aan de voor die avond uitgenodigde kamervoorzitter Dolman. Voor Dolman stond het als een paal boven water dat onze ideeën uit de oude doos komen; de beschuldiging van fascistoïde neigingen (door het vrouwenras uit te sluiten van de verkiezingen) aan het adres van de SGP wees hij echter met klem van de hand. Hij sprak van „kalme, oprechte en verstandige mensen in een partij die niet stonk naar jodenvervolging en N.S.B." Nee, voor Dolman zijn Centrum Partij en SGP niet onder één noemer te brengen.

Dan is er het Elseviers Weekblad; een blad waarvan de redactie zegt „haar oordeel te geven, zonder zich te laten leiden door maatschappelijke of levensbeschouwelijke dogma's of vooroordelen". Nu, het is te merken welke onaangename gevolgen dat weinig loffelijke principe in de berichtgeving heeft. In een commentaar van 25 februari van dit jaar geeft dit blad de mening weer van een zekere P. de W. over Van Zeil's (staatssecretaris van Economische Zaken) idee de gemeen­ ten de vrijheid te geven om ontheffing te verlenen voor winkelsluiting op maximaal vier zondagen per jaar. P. de W. noemt het verzet van de SGP in de daarover gevoerde discussie „een koddig element". Zijns inziens vergeten we „maar al te eenvoudig dat het Christus Zelf was. Die na winkelsluitingstijd water in wijn veranderde"; „een duidelijke detailhandelsactiviteit", voegt hij daar dan aan toe. Alsof wij de ontheiliging van de Dag des HEBREN op één lijn willen zetten met de voorgestelde wijziging in de winkelsluitingstijd van zes naar zeven uur. .. .

Lydia Dalenberg uit Beverwijk vindt dat de Beverwijkse „zwarte" markt naast de zaterdag ook de zondag waard is. Kort geleden zond zij alle kamerleden een getypt epistel, waarin zij hen opriep initiatieven te ontplooien in de door haar voorgestelde richting, de zondag daarbij „onze nationale verveeldag noemend". Het lijkt ons, dat Lydia zich beter met iets nuttigers kan gaan bezighouden dan als aktiviste op de bres te staan voor de zondagse belangen van „'s wereld leukste vlooienmarkt". En zou ze helemaal niet

meer weten wat ze op één van de zes werkdagen mag doen, dan kan ze beginnen met de schoonmaak van haar typemachine; nog even en haar schrift is onleesbaar!

Bang om uit de politieke arena te worden verwijderd, behoeven we niet te zijn zolang de Leidse wethouder Bordewijk (zie „De Nederlandse Gemeente" van 24 februari 1984) in zijn pleidooi voor het behoud van politieke verdraagzaamheid over vele volgeUngen mag beschikken. Bordewijk schreef, bevreesd te zijn dat een verbod op de Centrum Partij een verbod voor een groot aantal rechtse organisaties, „waar men op zijn minst begrip heeft voor het regime in Zuid-Afrika" zou inhouden; een verbod, dat naar zijn mening ook de SGP zou gelden.

Zo ziet u, er blijven altijd mensen die met ons meevoelen. Al met al haal je wel een boel narigheid op je dak wanneer je den volke verkondigt dat er een weinig theocratisch bloed in je aderen stroomt. Maar ja, we zullen maar zeggen: wie aan de weg timmert, wordt besproken.... Maartensdijk

J.G.H, van Ginkel.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 april 1984

De Banier | 24 Pagina's

Door goed gerucht en kwaad gerucht

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 april 1984

De Banier | 24 Pagina's