Een ieder klage vanwege zijn zonden

Door H. Penning

Klaagliederen 3 : 39b

Ook in onze tijd wordt er veel geklaagd. Het leven is dikwijls zwaar, ja ook het uitnemendste van ons leven is moeite en verdriet. Het gevaar is nu groot, dat wij hierover gaan klagen. Gaan klagen dus over de gevolgen van de zonden, in plaats dat wij klagen over de oorzaak van de ellende waarin wij zijn terechtgekomen. Onze zonden moeten de oorzaak zijn van onze klacht. Dat wij, door Gods wet te schenden, krom zijn van lende en vol van druk en benauwd van hart. Klagen over de gevolgen van de zonde, is dan ook niets anders dan vijandschap tegen God. Zulke klachten bewijzen, dat wij nog een onbekeerd hart hebben, of dat wij van onze plaats zijn.

Wil het nu wel zijn, moet dit geklaag veranderen in een ander geklaag. Dat wij gaan klagen vanwege onze zonden. Dat wij God gaan belijden, dat wij door onze zonden Zijn hoogheid hebben geschonden.

Dat is de oorzaak, dat het zo slecht gaat met ons land en volk. Dat is de reden, dat de oordelen zo laag boven ons hangen. Een ieder klage daarom vanwege zijn zonden, waarmee hij God zo verschrikkelijk vertoornd heeft, dat Hij, wilde Hij die zonden ongedaan maken, ze straffen moest aan Zijn lieve Zoon Jezus Christus met die bittere en smadelijke dood aan het kruis. Wanneer wij dit gaan inzien, wat wij de Heere door onze zonden hebben aangedaan, zullen wij rouw gaan bedrijven. , , Zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enige zoon." (Zach. 12 : 10) Ja, zoveel kwaad hebben wij bedreven tegen zoveel goedheid en liefde: e Heere der heerlijkheid, Gods lieve Zoon hebben wij met onze zonden doorstoken. Door onze schuld hebben wij Zijn doornenkroon gevlochten en Zijn beker gevuld. , , Wat klaagt dan een levend mens? " Als wij daarop zien, op Christus, op die Man van smarten, Die om onze overtre­ dingen is verwond en de straf ontving, die wij waardig waren te ontvangen, dan hebben wij geen reden meer tot klagen. Dan blijft er alleen maar over: Een ieder klage vanwege zijn zonden." Dan is het: Wee nu mijner, dat ik zo gezondigd heb." Daar moet het nu met u en met ons land en volk heen. Dat wij de Heere dat gaan belijden. Dat wij ons bij Hem gaan aanklagen en de straf, waarmee Hij de zondaar bedreigt, gaan aanvaarden. Om dan ook bij deze Heere vergeving te zoeken, die er, o wonder van genade, is vanwege Christus, Die niet alleen door onze overtredingen, maar ook voor onze overtredingen is verwond.

„Wat klaagt dan een levend mens? " „Een ieder klage vanwege zijn zonden!" Bent u daar al mee begonnen? Een ieder klage staat er. Dus ook u! Dat wij dan ophou den te klagen over de gevolgen van de zonden, over al de ellende die wij op onze weg door dit leven tegenkomen of omdat de toekomst er zo donker uitziet. Hoe donkei ook Gods weg met ons is, wij leven nog! Wij zijn nog niei vernield. Dit hebben wij alleen maar te danken aan God; goedertierenheden, waaronder wij klein zouden moetei worden en die ons tot bekering, tot boetvaardigheid zouden moeten leiden. Dat wij gaan klagen vanwege onze zonden. Dat wij met Petrus aan Zijn voeten neer vallen en gaan zeggen: , , Heere! ga uit van mij, want ik ben een zondig mens."

Dit is nodig in deze donkere tijd, willen wij weer hei verwachten. Een ieder wordt daartoe van Godswegt opgeroepen. Hij gebiedt het en Hij heeft er recht op, jt. Hij is het waard! Klaag u dan bij God aan en vel uw eiger doemvonnis, betrouwend op Zijn barmhartigheid in Christus, en het vonnis zal niet voltrokken worden, omdat het reeds aan Christus, het onschuldige Gods Lam, voltrokken is.

H. Penning,

Nieuw-Lekkerland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen