Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Europese Vlag

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Europese Vlag

5 minuten leestijd

Iedereen kent inmiddels wel de blauwe vlag met een cirkel van 12 goudkleurige sterren: de vlag van de Europese Gemeenschappen (EG). Er is wel eens een verband gelegd tussen deze vlag en het beeld uit Openbaringen 12. Daarin wordt de kerk getekend als een vrouw, bekleed met de zon, met de maan onder haar voeten en een kroon van 12 sterren. De vlag van de EG wordt dan gezien als een symbool van het Roomse machtsdenken. Volgens de RK-kerk wordt met het beeld uit Openbaringen Maria bedoeld. De kleur blauw, die de ondergrond is van de EG-vlag staat tegelijk symbool voor Maria. De Paus zou door middel van de Europese samenwerking weer proberen om zijn wereldlijk gezag te herstellen. Een reden om even stil te staan bij de ontstaans-geschiedenis van deze vlag.

RAAD VAN EUROPA

Bovengenoemde vlag is op 21 april 1986 door de EG geadopteerd. Oorspronkelijk was de vlag niet het symbool van de EG, maar van een andere internationale organisatie, de Raad van Europa. Deze organisatie werd in 1949 opgericht om de samenwerking binnen Europa te bevorderen. Alle niet-communistische landen zijn er lid van geworden. De samenwerking kan alle gebieden betreffen, alleen militaire samenwerking is volgens het verdrag uitgesloten.

De Raad van Europa is een intergouvernementele organisatie, dat wil zeggen dat zij geen besluiten kan opleggen aan de lidstaten. Lidstaten behouden hun soevereiniteit en kunnen niet tegen hun wil gebonden worden aan besluiten van de organisatie. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de EG, wat dan ook (deels) een supra-nationale organisatie is.

De Raad van Europa wilde als symbool van de Europese samenwerking een vlag waarin die samenwerking tot uiting komt. Daarvoor werden in eerste instantie twee alternatieven aangedragen. De ene was een blauwe vlag met een gele cirkel en een rood kruis. De andere een grote groene E op een wit vlak.

ERGERNIS

De eerste vlag wekte de ergernis op van socialisten en van Turkije (ook lid van de Raad van Europa). Het kruis in die vlag werd te veel gezien als een symbool van het Christendom. Het tweede alternatief viel om esthetische redenen af, het was gewoon een lelijk ding (een Engelse afgevaardigde vond het lijken op een lange onderbroek die lag te drogen op een wei).

Alleen de kleur blauw als kleur van Europa vond algemene goedkeuring. Opnieuw werden verschillende alternatieven aangedragen. Van dezen werd uiteindelijk die met sterren in een cirkel (als symbool van samenwerking) het beste gevonden. Strijdvraag was alleen hoeveel sterren het moesten worden. De Raad van Europa had 15 lid-staten. 15 sterren lag dus voor de hand. Alleen Duitsland was daarop tegen. Onder de lid-staten bevond zich namelijk ook Saarland, dat toen nog losgemaakt was van Duitsland (in 1955 mochten de Saarlanders zich uitspreken of zij bij Frankrijk of Duitsland wilden horen; zij kozen toen voor Duitsland). Duitsland wilde Saarland niet als zelfstandige staat beschouwen en stelde daarom een vlag met 14 sterren voor. Maar daar was Frankrijk, om tegengestelde redenen op tegen. Een voorstel voor een vlag met tien sterren, verwijzend naar de tien oorspronkelijke lid-staten werd door de nieuwe lid-staten afgewezen. Een vlag met dertien sterren vond men ook wat ongelukkig gekozen. Uiteindelijk kwam men terecht bij een vlag met 12 sterren. Twaalf is het symbool van de volheid. Verwezen werd naar de 12 zonen van Jacob, de 12 apostelen, de 12 Romeinse wetstafelen en de 12 werken van Hercules.

Op 8 december 1955 werd de ultrama­ rijn-blauwe vlag met een cirkel van 12 vijf-stralige sterren door de Raad van Europa aangenomen als symbool van Europese samenwerking.

Uit deze ontstaansgeschiedenis wordt duidelijk dat de vlag van de EG niet gezien kan worden als symbool van pauselijke machts-aspiraties. De vlag was bestemd voor de Raad van Europa, een organisatie die geen enkele bevoegdheid heeft en ook niet het doel om Europa staatkundig te verenigen, Het aantal van 12 sterren is eigenlijk gekozen bij gebrek aan overeenstemming over een ander getal.

ASPIRATIES

Ondanks het feit dat de Raad van Europa, en ook de EG niets met pauselijke aspiraties te maken hebben, zien wij dat de paus op zijn beurt wel de Europese eenwording naar zichzelf toe probeert te trekken. Onlangs in Tsjecho-Slowakije heeft gepleit voor het ideaal van een groot, verenigd Europa, dat geestelijk zijn wortels zou moeten vinden in het Rooms-Katholieke gedachtengoed. Dat met de val van het communisme in Oost-Europa een geestelijk vacuüm dreigt te ontstaan heeft de paus goed ingezien, misschien wel beter dan de protestanten.

Mocht de paus dromen van een hernieuwd samengaan van (de Rooms- Katholieke) kerk en staat, dan moet hij zich realiseren dat dromen meestal bedrog zijn. De secularisatie in Europa is de Rooms-Katholieke kerk niet voorbij gegaan en heeft haar positie aangetast. Het gezag van de paus binnen de Rooms-Katholieke kerk zelf is in Europa bepaald niet onomstreden. Er is ook geen staatshoofd of regeringsleider meer die zich onder het gezag van de paus zou willen stellen.

ONDERGRAVEN

In de geschiedenis zien wij dat machten komen en gaan. Fronten verwisselen. De staatkundige betekenis van Rome is grotendeels verdwenen. Het communisme dat na de Tweede Wereldoorlog een bedreiging vormde voor West-Europa is ineen gestort.

Maar nieuwe machten maken zich op om het Christendom in Europa te ondergraven. Binnen Europa zien wij hoe vooral het materialisme mensen in zijn greep krijgt, ook christenen. Het is een veel gevaarlijker vijand, enerzijds omdat ze niet uiterlijk is, niet grijpbaar, anderzijds omdat ze in ieder hart een vruchtbare voedingsbodem vindt. Laten wij daarom waakzaam zijn tegen de geestelijke boosheden die ons nu bedreigen.

Jan Verboom

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 mei 1990

De Banier | 20 Pagina's

De Europese Vlag

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 mei 1990

De Banier | 20 Pagina's