Van Vroeger

Gedenken in ootmoed. Dat is meer dan gedenken in weemoed. Weerr: ced zou ons gemakkelijk kunnen overweldigen. Zovele werkers van het ai'ereerste uur en van de begintijd zijn heengegaan. Alle vlees is als gras en. als een bloem is 's mensen heerlijkheid. Al te vaak idealiseren wij wat voorbijging. Zodoende beoordelen wij het heden onbillijk. Dat is ook een kv.aad onder de zon. Het is een gunst op zichzelf om voor het ene en voor het onvermijdelijke andere bewaard te blijven. Niettemin kan het verleden een rijk fragment uit ons leven zijn dat nimmer terugkomt. Waar zijn de dagen van bezieling, van eerste Ijver, van verwachtingsvolle inzet?

Hef zou evenwel verschrikkelijk zijn wanneer wij vastliepen in gevoelens van enkel treurigheid. In de ootmoed is weemoed begrepen. In de ootmoed is weemoed overwonnen. Want in de ootmoed domineert de verwondering dat de Heere Zich, in weerwil van al onze verijdelde bezigheden Zich toch met ons wilde inlaten en dat Hij ons toch in Zijn werk wilde inschakelen. Wie zijn wij dat wij nog mogen meedoen, terwijl we nog steeds zoveel bederven en verknoeien? wat hebben deze zestig jaren ons te zeggen? Dit, dat wij in ootmoed behoren te gedenken heel de weg waarlangs wij in onbezweken trouw geleid zijn.

Ds H.G.Abma,

24 april 1978 - Middelburg

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen