Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Mensenrechten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Mensenrechten

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

TEKST & UITLEG

Op 10 december 1948 aanvaardde de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM).

Dit jaar is dus het herdenkingsjaar van het vijftigjarig bestaan van deze verklaring. Het vijftigjarig bestaan van schriftelijk vastgelegde mensenrechten, althans in deze vorm. Want ook voordien was er al sprake van (de term) 'mensenrechten' of 'rechten van de mens'. We gaan de geschiedenis van deze terminologie en de inhoud daarvan hier niet helemaal ophalen, maar wie een weinig thuis is in de geschiedenis weet zich waarschijnlijk te herinneren dat ook de Franse revolutionairen in 1789 kwamen met hun 'Declaration des droits de l'homme et du citoyen', de 'Verklaring van de rechten van de mens en van de burger'. En ook in onze Nederlandse grondwet v/erd in 1848 een aantal zogeheten 'fundamentele mensenrechten' vastgelegd, waaronder o. o. vrijheid van drukpers, van godsdienst, van meningsuiting en van onderwijs,

In ons partijorgaan werd in 1948 nauwelijks aandacht besteed aan de aanvaarding van de Universele Verklaring. We lezen in het Buitenlands Overzicht uit 'De Banier' van 23 december 1948 daarover alleen het volgende:

"Er is (in de vergadering van de VN) een wet tot stand gekomen inzake de rechten van de mens, waaraan in de practijk niemand zich zal storen. Een wet waarvan van te vo­ ren, op de dag van heden reeds, met stellige zekerheid gezegd kan worden dat zij niet nageleefd zal worden ".

Een inhoudelijke bespreking werd er niet eens aan gewaagd. In onze kringen had men van Verenigde Naties geen enkele verwachting. Keer op keer werd de machteloosheid van deze organisatie in 'De Banier' aan de kaak gesteld. Om die reden heeft men het waarschijnlijk ook niet noodzakelijk geacht dieper in te gaan op deze 'rechten van de mens'.

Daarbij zal ongetwijfeld ook een rol gespeeld hebben dat tegen het woord 'mensenrechten' onder ons altijd een aversie heeft bestaan. Niet in het minst vanwege de min of meer directe lijn die getrokken kon worden van de twintigste-eeuwse mensenrechten naar de hierboven al genoemde Franse Revolutie. Het Verlichtingsdenken heeft deze mensenrechten geproclameerd als een uitvloeisel van de mondigheid en de vrijheid van de individuele mens, gebonden aan God noch meester; Ni Dieu, ni maitre.

TOEGENOMEN BETEKENIS

Toch hebben deze mensenrechten, zoals ze zijn neergelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, in de loop der jaren aan betekenis gewonnen. Steeds meer heeft deze UVRM een plaats gekregen in het onderling verkeer tussen landen en volken over heel de wereld. Daarbij worden ze in één geheel gezien met allerlei overeenkomsten op het gebied van vrede en veiligheid, overeenkomsten op economisch, op wetenschappelijk en/of technisch gebied.

Vanuit dat oogpunt beschouwd, zou opgemerkt kunnen worden dat onze vertegenwoordigers in die tijd mogelijk een beoordelingsfout hebben gemaakt toen ze deze UVRM hebben gebagatelliseerd. En tot op zekere hoogte is dat waarschijnlijk inderdaad het geval. Tot op zekere hoogte. Want een diepgaande beschouwing zou na vijftig jaar toch ook als resultaat op kunnen leveren dat in een niet gering aantal landen die deze verklaring op de één of andere wijze wel hebben ondertekend, een deel van de in de UVRM genoemde rechten, met de voeten wordt getreden.

Anderzijds kunnen we niet om de constatering heen dat met deze Ver­ klaring in de hand ook positieve dingen tot stand zijn gekomen. Ook met medewerking van SGP-zijde; met alle risico's van dien. ik hoop daar in een ander artikel nog nader op terug te komen, maar wijs in dit verband bijvoorbeeld op de onlangs in het Europese Parlement (op initiatief van de SGP/GPV/RPF-fractie) ingediende én aangenomen resolutie over de positie van christenen in Pakistan. Daarvoor is een meerderheid te vinden wanneer als argument 'de mensenrechten-situatie' wordt gebruikt.

NIET ALLES OVER KAM

Maar de 'beoordelingsfout' van onze toenmalige vertegenwoordigers komt toch in een wat ander daglicht te staan als we de UVRM wat nader beschouwen. In onze oppervlakkige dagen lopen ook wij het gevaor onze mening af te stemmen op goed in het gehoor liggende uitspraken. En er is geen enkele reden om te ontkennen dat de UVRM elementen bevat waar wij van harte achter kunnen staan. Om er een paar te noemen:

Artikel 5Niemand zal onderworpen worden aan folteringen, noch aan een wrede, onmenselijke of onterende behandeling ...

Artikel 9 Niemand zal onderworpen worden aan willekeurige arrestatie, detentie of verbanning.

Moor daarnaast is het onmiskenbaar dat de grondgedachte van deze Verklaring, die in totaal 30 ornkelen omvat, alleen al qua terminologie bij ons weerstand oproept. Vrijwel alle artikelen beginnen met, of bevatten de passage: 'Een ieder heeft recht op ....'. En daar zit voor ons de pijn. hiet is dan ook niet toevallig dat artikelen waar wij royaal mee kunnen leven, deze passage niet bevatten.

Het is ondoenlijk de complete UVRM in dit Banier-artikel op te nemen. Om duidelijk te maken waar de kern van de moeite zit, citeren wij (gedeeltelijk) nogmaals een tweetal artikelen: Artikel 1 8

Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst;

Artikel 19 Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting

GEEN MISVERSTAND

Wanneer wij als SGP-ers afwijzend staan ten opzichte van de nnensenrechfen zoals deze zijn geformuleerd in de UVRM, don betekent dot natuurlijk niet dat wij geen bezwaar hebben tegen allerlei vornnen van vervolging, marteling, beknotting of wat voor onrecht dan ook. hiet afv\/iizen van de mensenrechten mag niet tot gevolg hebben dat men ons er van verdenkt voorstanders te zijn van willekeur en wreedheid. Ook in onze optiek zijn er regels, zijn er normen en waarden die bepalend zijn voor de omgang met onze medemens. Maar daar hebben wij geen Verklaring voor nodig van mensen die bij meerderheid beslissen wat daarbij hoort en wat universeel is.

Daar is maar één regel die het predikaat 'Universeel' waardig is en dat is de Universele Wet des Heeren. Daarin staat alles wat nodig is. hloe wij ons hebben te gedragen jegens onze Schepper en Onderhouder én hoe wij hebben om te gaan met onze medemens. Algemene erkenning daarvan zou de iJVRM totaal overbodig maken. Want ook al zijn wij allergisch voor het woord 'rechten' van de mens, op grond van Gods gebod erkennen wij dat wij onze naaste hebben te behandelen zoals wij zelf behandeld willen worden. Is dat geen uit­ nemende samenvatting van alles wat men in de UVRM probeerde vast te leggen? En zou het bovendien niet alles aan zeggingskracht winnen als erkend zou worden dat deze regel ons wordt voorgehouden, niet door een aantal aardse machten, maar door de Almachtige?

IN BIJBELS LICHT

hIet blad 'Zicht' van ons studiecentrum, de Guido de Brèsstichting, heeft in 1 996 een themanummer gewijd aan het onderwerp mensen- /grondrechten. In dat nummer is een artikel te vinden van de hand van ons HB-lid ds CA.van Dieren, waarin hij een bijbelse visie geeft op de hedendaagse mensenrechten. Ik beperk me hier tot de conclusies, hlopelijk zult u ze herkennen, maar als u de onderbouwing er bij wilt hebben kunt u te allen tijde een kopie daarvan opvragen.

Aan de hond van duidelijke Schriftgegevens werd aangetoond dat in het Oude Testament het volk Israël nadrukkelijk recht kreeg op leven, vrijheid en bezit en dat deze oudtestamentische lijn van de door God geschonken en in Zijn Wet verankerde rechten, doorgetrokken wordt in het Nieuwe Testament.

Ja, in het Nieuwe Testament wordt zelfs duidelijk dat deze rechten niet alleen bekend waren daar waar God ze nadrukkelijk door Zijn Woord had geopenbaard. Ook de heidenen bewezen met hun daden deze rechten te kennen en te eerbiedigen.

Daaruit blijkt, aldus ds Van Dieren, dat Gods Woord ons duidelijk maakt dat God de mens rechten heeft verleend. Deze rechten zijn onlosmakelijk verbonden aan het 'schepsel Gods' (beeldddrager) zijn. Door zijn schepping naar Gods beeld had de mens het volmaakte vermogen om deze rechten tot Gods eer en tot welzijn van zijn naaste uit te oefenen. Ook na de zondeval is ons het recht op leven, vrijheid en bezit gelaten.

DUS TOCH?

fHebben we dan toch Gods Woord aan onze zijde als we spreken over mensenrechten? Ds Van Dieren toont aan dat de schijn bedriegt. De wortel van de moderne mensenrechtengedochte is de autonome mens, die het zelf weet, doet en beslist. Gods Woord spreekt over de volgorde: God, de naaste en mijzelf (eerste en tweede Tafel der Wet). De wortel van de hedendaagse mensenrechten is precies andersom. Dat leidt in dit Zicht-artikel tot de conclusie, die wij van harte onderschrijven, dat het begrip 'mensenrechten' zoals het om ons heen in de wereld wordt gebruikt, voor ons totaal ongeschikt is; ja zelfs principieel afgewezen moet worden.

EVENWICHT

fHier past echter voorzichtigheid! De moderne mensenrechtenmentaliteit is, hoezeer men ook vrijheid van meningsuiting voorstaat en verdedigt, weinig verdraagzaam voor andersdenkenden. hIet afwijzen van de mensenrechten zoals deze zijn weergegeven in de UVRM moet dan ook gepaard goon met een alternatief waarin oprechte bewogenheid voor het lot en leven van onze medemens voor iedereen duidelijk doorklinkt. Als het goed is, komt daarin tot uiting dat het ons begeren is eikaars lasten te dragen om alzo de Wet van Christus te vervullen. Dan is het geen manco als we de UVRM niet willen hanteren, want dan wijzen wij een weg die uitnemender is.

DN

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 augustus 1998

De Banier | 20 Pagina's

Mensenrechten

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 augustus 1998

De Banier | 20 Pagina's