KORT EN BONDIG

VERRASSENDE ONTMOETING

Vrijdag 22 januari jongstleden, in één van de buitenwijken van de stad Berlijn. We v\/erden ontvangen door de Nederlandse landbouwattaché, de heer Tans. Een delegatie van ons parlement had luister bijgezet bij de opening, 's morgens vroeg, van de nationale presentatie van landbouwproducten en organisaties op de grootste landbouwtentoonstelling ter wereld, de Grüne Woche te Berlijn, 's Avonds waren er een honderd Nederlanders bij de landbouwattaché te gast.

Ineens staat er iemand voor mij, die zich bekend maakt als een kleinzoon van de oprichter van de SGP. Welnu, dat had ik natuurlijk niet verwacht. Zoiets verrast je. Het was de heer G.C.H. Kersten, zoon van ds. J.W. Kersten, eerste secretaris van de vestiging van de Nederlandse ambassade te Berlijn. De ambassade is nu nog officieel gevestigd te Bonn, maar zal ook verplaatst worden naar het nieuwe regeringscentrum van het herenigde Duitsland, Berlijn. Het trof juist dat ik het boek over het leven van ds. J. van Haaren gelezen had, die een zwager was van de ook betrekkelijk jong overleden ds. J.W. Kersten. Beiden dus goede bekenden van de man die voor mij stond. Ik had niet gedacht op dat tijdstip en op die plaats over ds. G.H. Kersten, die voor onze partij inderdaad zo veel heeft betekend, en over twee predikanten die in het geheel van de gereformeerde gezindte een duidelijke plaats hadden, te zullen (kunnen) spreken. Vanzelfsprekend wist mijn gesprekspartner mij veel uit hun leven te vertellen. De tijd die ter beschikking stond, gaat dan te snel voorbij.

Berlijn is een gigantisch grote stad, een 3, 4 miljoen inwoners, zo groot als onze provincie Utrecht. Wij hebben een kijkje kunnen nemen bij enkele historische plaatsen, de oude grensovergang met nog een beruchte uitkijktoren die men ter herinnering heeft laten staan. Uiteraard de beroemde Brandenburger Tor, de Dom van Berlijn, een prachtige protestantse kerk waarin de graftombes staan van enkele keurvorsten die ten tijde van de Reformatie een grote rol hebben gespeeld. Een en ander maakte grote indruk. Er heeft zich in en rond deze stad in de loop der eeuwen heel veel afgespeeld. Ook de Grüne Woche zelf was een indrukwekkende expositie van ruim vijftig deelnemende landen, haast te veel om het rustig te kunnen opnemen. Onze nationale inzending, compleet met draaiende molen en de in klederdracht gestoken kaasmeisjes, had als van ouds veel bekijks. De formule van Frau Antje doet het in Duitsland nog altijd goed en dat komt onze kaassector, die voor een belangrijk deel steunt op de export naar Duitsland, goed uit.

HOGE WOORD ER UIT

Collega Van de Staaij heeft namens de fractie een bijdrage geleverd aan het debat dot er toe moest leiden dat het bordeelverbod wordt opgeheven. Dat wetsvoorstel heeft een lange voorgeschiedenis. Wij zijn principieel tegen opheffing van dat verbod. Opheffing legaliseert in feite de prostitutie, zij het onder voorwaarden en met als doel vrouwenhandel, dwang en letterlijk ongezonde omstandigheden uit te bannen. Het debat was voor onze jonge collega in die zin een openbaring dat hij met de neus op de feiten werd gedrukt waar het gaat om de tijdgeest en de gevolgen die daaraan in de politieke discussie worden verbonden door een duidelijke meerderheid van ons parlement. Hij zei me: "Je weet dat het ver weg is, maar nu maak je het van binnenuit mee". Ver weg is het in ons land als het gaat om het gehoorzamen van wat God ons in Zijn Wet als zegenrijk voorhoudt.

In de context van de ophanden zijnde opheffing van het bordeelverbod was het voor ons nog wel belangrijk of de gemeentebesturen de vrijheid zouden behouden om bordelen in hun gemeenten te weren. Over deze kwestie is in het verleden ook veel gesproken en toen leek de bereidheid nog wel te bestaan aan gemeenten die vrijheid te laten. Nu is onomwonden gesteld dat gemeenten niet langer een godsdienstig principieel argument mogen ten grondslag leggen aan hun beleid om bordelen binnen hun gemeentegrenzen te blijven weren. Het hoge woord is er uit, dat moet nu maar eens afgelopen zijn. Als landelijk een verbod wordt opgeheven, is dat de norm, die niet kan worden overheerst door een plaatselijk godsdienstig gevoelen. Wel zouden eventueel overwegingen van ruimtelijke ordening - bestemmingsplannen en dergelijke - en openbare orde een rol kunnen blijven spelen. Kortom, als deze wet kracht van wet krijgt, komt er weer heel wat op onze raadsleden af, dat om des beginsels wil fundamentele moeiten en zorgen kan opleveren. Wat indertijd in het kader van de Zondagswet nog kon, een wet overigens die ons veel te weinig bescherming biedt aan het bijzondere karakter van de zondag, wat zelfs nog in de Winkeltijdenwet overeind is blijven staan - een stukje plaatselijke autonomie, een gemeente die dat vanwege de identiteit wil, kan en mag besluiten de winkels niet op zondag open te doen stellen - wordt in dit verband niet langer geboden. Opnieuw een soort doorbraak, maar een slechte in verband met onze godsdienstig principiële bezwaren en bestuurlijke overwegingen. Men keert zich tot "dwaasheid", en daarop kan geen zegen rusten.

1 februari 1999

Van der Vlies

1 februari 1999 Van der VliesP.S. Van bevriende zijde (de heer Terreehorst uit Rotterdam} werd ik gewezen op de onjuistheid van mijn opmerkingen over het bijzondere karakter van het jaar dat wij onlangs ingingen, in Kort en Bondig van 4 januari jl. treft u ze aan. De jaartelling is ingewikkelder dan ik toen kennelijk dacht in het kielzog van anderen. Ik had er even meer over moeten nadenken. Ik hoop die fout niet meer te maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen