”Doch het behaagde den HEERE Hem te verbrijzelen.”

Jesaja S3: 10a

De lijdensweken zijn voor velen in onze kringen een begrip gev/orden. Iets dot nu eenmaarin het kerkelijk jaar een plaats heeft gekregen, hieloas is het voor velen niet meer don een begrip.

Wat wordt er nog verstaan yan wat Christus' lijden betekent, en hoe zwaar dat lijden voor de Borg en Zaligmaker van Zijn kerk wel geweest is? En met dot "verstaan" bedoelen we GEES­ TELIJK VERSTAAN. Immers, door de bediening van Gods Geest alleen kan men maar iets verstaan van het werk en lijden dat de Zone Gods deed om de straf van de uitverkorenen op zich te nemen en de toorn Gods vanwege de zonde uit te delgen. Waarbij we opmerken dat daarvoor alleen plaats is als de Meere er plaats voor maakt.

En nu roept de profeet Jesaja -de Evangelist van het Oude Verbond- ons toe dat het de HEERE behaagd heeft om hiem, Sions betalende Borg, te verbrijzelen. Met andere woorden, het behaagde God om Zijn KIND, Zijn ZOON, in Zijn menselijke natuur over te geven tot de dood des kruises.

Wellicht vraagt men zich af, was dat nu wel nodig? Ja, dat was absoluut nodig, zouden er nog mensen gered worden van de oneindige toorn Gods vanwege de zonde! God had er een behagen in dot de Zaligmaker Zich daartoe vrijwillig overgaf, opdat Zijn hieilige Raad tot redding van ellendigen zou worden volvoerd. Het was de enige weg om verloren Adams zonen en dochteren te verlossen van hun goddeloos bestaan en terug te brengen in het hort des Vaders. Hij, Koning Jezus, heeft die heilige toorn vrijwillig gedragen in ziel en lichaam. Hij is VERBRIJ­ ZELD GEWORDEN! Zodat God bevredigd werd, en de zondaar verlost van de eeuwige verbrijzeling.

Zijn onzondig lichaam heeft deze verbrijzeling vrijwillig aanvaard. De Heere geve ons toch inzicht daarin, dot Hij de vervloekte, smartelijke en smadelijke dood vrijwillig wilde ondergaan, opdat goddelozen (die dat leren kennen) nog gered mochten worden van de rechtvaardige toorn Gods. Zelf geen schuldenaar zijnde, wilde Hij Zich overgeven, opdat schuldigen gered mochten worden en tot God genomen mochten worden.

Maar wil dit nu waarde krijgen in ons leven, don moeten wij leren om als verloren schepsel niet waardig te zijn dot God een weg ontsloot, naar zijn soevereine welbehagen, om nog mensen te trekken uit de duisternis en te brengen tot Zijn wonderbaar licht. Om, door Gods Geest gegeven, echte kennis van onze zonden en ons zondig bestaan te krijgen en te erkennen, "Ik ben zonder God in de wereld, en waardig om voor eeuwig buitengesloten te worden."

De zonden van ons bestaan, de zonden van bedrijf en nalatigheid. Ja, de bron yan de zonden te leren inleven, zodat de ziel moet uitroepen, "GANS melaats! Van mijn kant is het eeuwig verloren!" O, een waarlijk verbrijzeld en verslagen hart (Gods werk) wil de Heere niet verachten. Integendeel, daar wil Hij op neerzien en het werk en lijden van Zijn Dierbare Zoon toepassen tot reiniging en heiliging. De Heere moge ook onder ons daar kennis van geven.

Het is zo donker geworden! Zodat er weinig behoefte is om waarlijk verbrijzeld te worden. Een walg te krijgen aan zichzelf, en de nood leren kennen om de ENIGE Zaligmaker nodig te krijgen. De Heer geve rechte verzuchting aan de Troon der Genade, opdat wij als doelmissers HEM nodig krijgen. Die Zich doodliefde om hen de weg weer te leren kennen. Maar bovenal om HEM te leren kennen. Die dood is geweest en u leeft tot in alle eeuwigheid. Lere Hij ons zo naar Goede Vrijdag en Pasen te leven. Het zou tot ons eeuwig nut zijn. Amen.

wijlen ds. A.W. Verhoef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen