KORT EN BONDIG

PROTEST I

Er zijn zo van die dagen dat alles wt- fegelijk lijkt te komen. Zo verhet ook onze fracties in Eerste en veede Kamer van de Staten- G.. eroal. Intensief v/oedde in de Ee e Kamer de euthanasiediscussie me-- de inmiddels bekende en door on . Jiep betreurde afloop. Tegelijk we, d ons land en volk in de greep ge' ouden door de uitbraak van moid- en klauwzeer. Daar kwam in het achterliggende weekeinde nog her geruchtmakende interview bij dat Je minister van VWS aan NRC- Hc delsblad afstond. Elke dag heeft gei jeg aan zijn eigen kwaad (/V^: 'th.6: 34). Ziende op de tijd waarin wij leven, kan dat alles ons niei overvallen. De vruchten van de mo'ierne tijdgeest zijn gerijpt en WO .Jen geplukt. Maar bedroevend is h , 't wel. Het is zaak niet allereerst mei de vinger naar anderen te wijzer het is ook ónze schuld! Het mc'--: ons tot verootmoediging leiden Het is Gods Geest Die dat bewerken kan.

Op de dag dat in de Eerste Kamer de beslissing viel over de euthanasiediscussie, werd er in Den Haag een stil protest aangetekend tegen de voornemens van de regering in dezen. Ruim tienduizend jongeren en ouderen liepen stil naar het Plein bij de kamergebouwen om daar enkele korte toespraken aan te noren en met elkaar spontaan het bekende couplet uit ons volkslied Mijn schild en de betrouwen zijt ^ij, o God, mijn Heer'"! te zingen, waarna weer stil over het Binnenhof werd teruggekeerd. Er zullen hier en daar gemengde gevoelens zijn geweest bij deze publieke uitdrukng aan ernstige verontrusting. Van- °uds zijn we gewezen op de gang naar de 'binnenkamer van het gebed' en inderdaad, dat is - zoals ik het in mijn toespraak heb gezegd - de beste plaats. Maar de nood heeft gedrongen en met erkentelijkheid kan worden vastgesteld dat het stille protest, georganiseerd door het Platform Zorg voor Leven, waarin vele organisaties en verbanden samenwerkten in het coördineren van alle bezwaren tegen de euthanasiewetgeving, zeer waardig is verlopen. De SGP-jongeren hadden op verzoek van het Platform de organisatie in handen en kregen een groot compliment van de politiecommissaris, zowel voor de voorbereiding als voor het hele verloop. Ook de aanwonenden stonden er versteld van dat dit in deze tijd nog mogelijk is. Geen spoor van vernieling, geen rommel, stilte, rust en discipline. Een en ander moge tot nadenken hebben gestemd en zo als een stil getuigenis in onze samenleving zijn neergelegd.

PROTEST II

Er zijn in de achterliggende weken nog andere protesten geweest in ons land. Protesten tegen het afmaken en vernietigen van gezond vee en dat in het kader van de wel heel rigoureuze aanpak ter bestrijding van de mond- en klauwzeer epidemie. Het zal je veestapel maar zijn die moet worden geruimd, uiteindelijk ook om voldoende basis te behouden voor exportmarkten en dergelijke. Ethische principes legden het af tegen economische overwegingen, en natuurlijk, als je maar lang genoeg door redeneert, zitten aan die economische overwegingen ook wel ethische aspecten. Vv'ij hebben vanaf het begin van deze crisis ernstig geprotesteerd tegen deze indringende gang van zaken. Ongetwijfeld is het verloop van de soms heftige discussies tussen de minister, de landbouworganisaties en de Kamer tot iedereen doorgedrongen. Ik ga die discussie hier nu niet verslaan. Wij hebben gepoogd midden tussen de boeren te staan, in elk geval figuurlijk en een enkele maal ook letterlijk. We zijn deelgenoot gemaakt van diepe beproevingen, onrust en onzekerheid, een zich in de steek gelaten voelen. Tegelijk hebben wij veel bewondering voor hen die uit onderscheiden verantwoordelijkheden tot het uiterste zijn gegaan om leed te verzachten. Van wijlen prof. dr. A.A. van Ruler is de uitspraak - in breder verband gedaan en bedoeld - bekend dat "de kerk die het nationale leven prijsgeeft is ais één die een gezondheidskolonie sticht in een moeras". De kerken in de omgeving van Oene en Kootwijkerbroek, zo is mij opgevallen, hebben hun roeping in elk geval inhoud gegeven. Uiteraard kunnen wij diverse gewelddadige acties, middels welke protest werd aangetekend tegen de gang van zaken, onmogelijk goedkeuren.

PROTEST III

Wij willen ook in ons partijorgaan scherp protest aantekenen tegen enkele uitlatingen van bewindslieden, die kennelijk niet schroomden om op verwerpelijke wijze te refereren aan Bijbelplaatsen en godsdienstige gevoelens. Minister Brinkhorst bestond het in een interview in de Barneveldse Courant zoiets te zeggen als dat de boeren in Kootwijkerbroek blijkbaar zaten te wachten op een stem uit de Hemel die zou ingeven of ze aan de ruiming van hun vee wel of niet zouden meewerken, een stem waarop ze lang zouden moeten wachten omdat deze toch niet zou komen. Ik citeer de minister maar niet letterlijk, dat lust mij niet. De uitspraken rondom de beslechte euthanasiediscussie en in het verlengde daarvan over de zogenaamde "pil van Drion" van minister Borst zijn genoegzaam bekend. Zij moest er zich intussen in de Kamer over verantwoorden en zij heeft er haar excuses voor aangeboden. Diep bedroevend is het toch, dat ministers - nota bene dienaren van de Kroon - zich verlagen tot dergelijke woorden en woordspelingen. Het zou toch tot hen moeten doordringen dat zij, zoals dat trouwens ook voor ons allen geldt, van alle woorden en daden eenmaal rekenschap zullen moeten geven. Het elfde hoofdstuk van het Bijbelboek Prediker bijvoorbeeld, is daarover helder. Het is absoluut niet om het even hoe . en wat wij zeggen!

21 april 2001

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen