’HUIZE EUROPA’: EEN TORSO

Het vinden van een geschikte staatsvorm voor de Europese Unie lijkt even onuitvoerbaar als het tekenen van een vierkante cirkel. Waarom is een debat over de toekomst van de EU dan nog nodig? De hoofdreden ligt voor de hand: om te weten v/aar we met 'Europa' aan toe zijn. Daar lijkt in de meeste hoofdsteden van de EU-lidstaten steeds groter behoefte aan te zijn.

Een aantal ontwikkelingen speelt bij het opkomen van deze wens een geduchte rol, zoals bijvoorbeeld: a. De EU staat in de komende jaren voor de haast onmogelijke opgave om binnen afzienbare termijn de kandidaat-landen van Midden- en Oost- Europa in haar kring op te nemen. Tot nu toe heeft de EU gewerkt met instellingen en procedures die geschikt zijn voor een verband van ten hoogste tien lidstaten. Met vijftien functioneert het niet bijster soepel, laat staan met 27 lidstaten. De Raad van Nice heeft wel belangrijke knopen doorgehakt, maar het perspectief op langere termijn open gelaten.

b. De vorming van de EMU en de introductie van de euro vergen een strakkere coördinatie van nationaal beleid op economisch, sociaal en mogelijk ook fiscaal terrein. Het heeft er veel van weg dat sommige lidstaatregeringen deze consequenties niet voorzien hadden en slechts schoorvoetend de noodzakelijke maatregelen nemen.

c. hiet optreden van de EU dringt de laatste jaren door in vraagstukken van interne en externe veiligheid. Voedselveiligheid, bestrijding internationale criminaliteit, asiel- en migratiebeleid, een snelle EU-interventiemacht, wie had ooit gedacht dat al deze zaken op de Europese beleidsagenda zouden staan? De vraag tot hoever de

EU-somenwerking zich kon of mag uitstrekken, dringt zich door deze ontwikkeling nog sterker op.

Deze punten maken duidelijk dat door het proces van Europese integratie de lidstaten gaandeweg de typische trekken van een soevereine nationale staat verliezen. Sommigen juichen deze ontwikkeling toe en lijken met smart uit te zien naar de dag waarop de Verenigde Staten van Europa een feit zijn en Nederland een deelstaat daarvan is. Anderen krijgen hier kromme tenen van, zetten hakken in het zand, dichten ongeveer al het kwaad in de Nederlandse samenleving toe aan 'Europa' en zien het liefst dat Nederland onmiddellijk het EU-Verdrag opzegt om voortaan een zelfstandige staat te zijn.

HET JUISTE MIDDEN

De Eurofractie kan zich in deze twee uitersten niet vinden. In de eerste plaats gaat het in beide 'richtingen' in essentie om het veiligstellen van de autonoom geachte volkssoevereiniteit, waarvoor de ene richting de nationale staat onaantastbaar acht terwijl de andere hem opheft met als doel deze te doen opgaan in één Europese superstaat. Bij beide draait het ook om macht. Dat in de tweede plaats. De één denkt het beste af te zijn met de natiestaat als belangenbehartiger binnen EU-verband terwijl de ander één Europese staat nodig acht om een geduchte rol op mondiaal vlak te vervullen.

Ten derde doen beide denkrichtingen geen recht aan het karakter van de Europese integratie. Dit proces, dat zich voltrekt in het kader van de EU, is meer dan 'gewone' internationale samenwerking maar tegelijkertijd minder dan een ontwikkeling die onafwendbaar uitloopt op de vorming van een supranationale staat. Wanneer de lidstaten in één staatkundige structuur te dicht op elkaar worden gezet, kan dit keurslijf licht aanleiding geven tot conflicten die het einde van de Europese integratie of samenwerking inluiden.

EU IS MIDDEL

Welke staatsvorm of welk bestuursmodel overigens geschikt moge zijn, wat ons betreft blijft de Europese Unie een middel om gemeenschappelijke vraagstukken van haar lidstaten te behartigen in het belang van het welzijn van hun burgers. Op grond van het voorgaande overweegt de Eurofractie om de spits van het debat over de finaliteit van de Europese Unie y richten op de volgende punten: a. Meer begrip bij de burgers vot en van de EU door een belangrijk ve; veterde legitimatie van EU-besluitvorming en EU-beleid. Dit is o.a. te re-'iseren door vastlegging van de bevoegdheden van de EU in het v drag, waarbij in onze optiek de E ^ minder taken beter gaat uitvoeren i van een sluipende overdracht van bevoegdheden geen sprake zal z\ b. hIet creëren van een groter drar : vlak voor EU-besluiten door een to e- sneden en toereikende democratis e verantwoording. Wanneer de EU co een terrein uitsluitend bevoegd is, dient het Europees Parlement same met de Raad van Ministers tot een besluit te komen. Wanneer de lids' ten primair bevoegd zijn of hun bevoegdheid delen met de EU, dit ' met name de inbreng via de natioijje parlementen duidelijker articulatie s verkrijgen, omdat voor de meeste • /rgers het politieke leven zich daar o- tendeels voltrekt.

c. Een grotere efficiency van de E'. door versoepeling van besluitvormingsprocedures en verbetering v: ^ (financiële) controle, alsmede een erdergaande praktische aanpassing an de instellingen aan het groter worr ïnde aantal lidstaten.

Deze benadering kiest de Eurofrc^ e omdat het van belang is dat de El door de burgers c.q. kiezers geac epteerd kan worden als een legitierr maar beperkte bestuurslaag. In d' tweede plaats is utopisme ons vreemd, realisme daarentegen nit . Europese integratie zal in onze oi-'iek geen projectie van een betere toe komst zijn. In de derde plaats vin en wij - uit oogpunt van gerechtighe d - de toetreding van de kandidaat-f ïtaten van groter belang dan een pr - cieze staatkundige definitie van de tU. Tenslotte: het 'Europese Huis' bliji' een torso. Onvoltooid, geen thuis. Vo'. > een christelijke politieke partij is at niet de slechtst denkbare optie. L - eindelijk ligt het werkelijke thuis van ieder christen elders. Intussen is fat onze opdracht - artikel 36 van de NGB indachtig - om ook voor de EU te streven naar een goede bestui-lijkfi ordening waardoor chaos en on'echt beteugeld worden en de bijbelse gerechtigheid van het Evangelie de Europese volkeren (opnieuw) moge verlichten. M /

Namens Eurofractie ChristenUnie-SGP, Drs J.A. Schippers.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen