Jongeren · Handel in lucht is geen utopie

In een reclamespotje van een bank zegt een jongeman: 'Zojuist heb Ik wat Koninklijke Olie gekocht en wat IT er uit gegooid'. Deze mededeling had ook kunnen zijn: 'Zojuist heb ik een uitgever verkocht en wat extra lucht aangekocht, mijn C02 fondsen doen het prima'. Een mededeling als deze is geen luchtfietserij maar gaat alledaagse werkelijkheid worden. Handel in lucht, ofwel in emissierechten op lucht is sterk in opkomst.

De deelnemers aan de Klimaatconferentie van Kyoto (1997) hebben afgesproken dat de deelnemende landen hun uitstoot van broeikasgassen zullen

verminderen. Er zijn verschillende manieren besproken om de doelstelling te halen. Eén van de mogelijkheden is het kopen van emissierechten van andere landen. Ook bedrijven kunnen emissiehandel als nuttig instrument gebruiken om het gestelde doel te bereiken.

Handel in lucht is moeilijk concreet voor te stellen. Daarom zal ik kort de werking uiteenzetten. De rechten voorden elk jaar gratis verdeeld op basis van een verdeelsleutel over bedrijven en overheid. Dit is de startsituatie. Het hele jaar door wordt de uitstoot van de industrie gemeten en opgeslagen in een centrale computer.Als de uitstoot de gerechtigde hoeveelheid overtreft moet een boete worden betaald. De bedrijven kunnen in de rechten gaan handelen als ze er te veel of te weinig hebben. Dit kan op een aandelenmarkt plaatsvinden. Op die manier kan een bedrijf dat schoner gaat werken geld verdienen. En een bedrijf dat de productie wil opvoeren voelt de milieulasten daarvan in de portemonnee. Een bedrijf dat de milieumaatregelen te duur vindt, koopt aandelen van een Oost-Europees bedrijf die wel goedkoop maatregelen kan treffen.

Torenhoge kosten

Deze constructie doet misschien vreemd aan. Maar ze is gebaseerd op de simpele economische logica: als je de uitstoot moet verminderen, doe het dan daar waar de kosten het laagst zijn. In Oost-Europa valt met hetzelfde geld veel meer energie te besparen dan in Nederland. De Oost-Europese industrie is nog niet erg energiezuinig, dus valt daar heel wat te verbeteren. In Nederland zijn er daarentegen al veel besparingsmaatregelen genomen.Verdere besparing is alleen te realiseren

tegen torenhoge kosten.Volgens schattingen zelfs het tienvoudige van de kosten in Oost-Europa. Nog even afgezien van het feit dat als gevolg van de economische groei van de afgelopen jaren het energieverbruik juist is gestegen in plaats van gedaald. Kortom: de Nederlandse reductiedoelstelling kan waarschijnlijk niet eens alleen in eigen land worden gerealiseerd.Wij zullen dus met dit instrument aan de slag moeten. Maar er zijn wel kanttekeningen te plaatsen. * Wil dit systeem kans van slagen hebben dan zal aan een aantal randvoorwaarden voldaan moeten worden.

De aandelen zijn een soort schuldverklaring. Het gaat immers om verplichtingen.Wie is aansprakelijk als iemand valse aandelen verkoopt? Het is lastig om zo iemand aan de andere kant van de wereld op te sporen. Het is daarom verstandig de koper de verantwoordelijkheid te geven. * Het principe van zo efficiënt mogelijk reduceren is verantwoord.Wel brengt het een 'gevaar' met zich mee. Namelijk dat het een soort aflaat wordt.Als er hier geld genoeg is kopen we onze verantwoordelijkheid min of meer af. Er wordt op een andere plaats wel aan reductie gedaan maar het wordt een ver-van-mijnbed-show. Het milieubesef wordt er zo niet beter op. * Omdat alleen de gevestigde bedrijven gratis aandelen krijgen is er sprake van concurrentievervalsing. Publieke lucht wordt gratis aan hen weggegeven.Voor instappende bedrijven is het zeer nadelig om alle aandelen te moeten kopen. Het is daarom beter voor alle bedrijven een veiling op te richten waar ieder gelijke kansen heeft. * Het is onverstandig om bij invoering van dit systeem de energieheffing en andere milieuheffingen af te schaffen. Alleen met de emissierechten worden de normen niet gehaald.

Concluderend wil ik stellen dat het hier om een systeem gaat dat het waard is geprobeerd te worden. Maar waarbij door de politiek wel een aantal kanttekeningen moet worden geplaatst zodat het milieu en de maatschappij de winnaars worden.

Ar)ton Rottier, sectie politiek SGP-jongeren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen