Meditatie · De les van de schatpenning

Toont Mij een penning; wiens beeld en opschrift iieeft hi]? En zij antwoordende, zeiden: Des keizers. En Hij ze/de tot hen: Geeft dan den l< eizer wat des keizers is, en Gode wat Gods is.

Lukas 20 : 24, 25

Wellicht bent u er ondertussen aardig aan gewend geraakt. Natuurlijk was het een hele overgang om van de vertrouwde gulden om te schakelen naar de euro. Vooral toen in de maand januari beide betalingsmiddelen gebruikt mochten worden. En ongemerkt zullen we nog wel een poosje de prijzen blijven omrekenen in onze oude muntsoort. Maar nu de hele omschakeling goed verlopen is, zal het gebruik ook wel wennen. Of...., staart u misschien nog wel eens met heimwee in uw portemonnee? Bent u nog niet gewend aan het blikkerige geluid in de collectezak? Heeft het ons misschien toch nog wat meer te zeggen?

Denarius

Ook de Joden in Jezus' dagen wisten ze van de perikelen van verschillende muntsoorten in een buidel. Naast de joodse sikkel, die in de tempel gegeven moest v/orden, hadden zij noodgedv/ongen ook de Romeinse denarius, waarmee de hoofdelijke belasting aan de gehate overheerser betaald moest worden. De Heere Jezus vraagt de Joden hier nadrukkelijk naar deze schatpenning wanneer Hij zegt: Toont Mij een penning; wiens beeld en opschrift heeft hij? Nee, daar stond niet op: God zij met ons. Integendeel. Het was een gruwel in de ogen van de Joden. En terecht. Want op de ene zijde van deze penning stond de beeltenis van de keizer met het randschrift: Tiberius Caesar zoon van de goddelijke Augustus. Op de achterzijde stond de moeder van de keizer als godin van de vrede met het randschrift opperpriester. Een uitdrukkelijker beeld van de van God afgevallen mens is nauwelijks denkbaar. Des te opmerkelijker dat de Heere Jezus desondanks beveelt om de keizer te geven wat hem toekomt.

De vraag was aan de Heere voorgelegd of het wel geoorloofd was aan zo'n keizer, die zich zo in de plaats van God stelde, belasting te geven. Ondanks hun pluimstrijkende woorden, kent Jezus het hart van de vraagstellers. Daarom zegt Hij eerst: Wat verzoekt gij Mij? De Joden dachten de Meester nu te vangen. Zou Hij immers de betaling aan de keizer afwijzen, dan konden ze Hem van openlijke rebellie bij het Romeinse gezag aanklagen. Zou Hij daarentegen instemmen met deze gehate belasting, dan zou Hij Zich als pro-Romeins bij het Joodse volk gehaat maken.

Toch gebruikt Jezus met hemelse wijsheid deze laaghartige vraag om de Joden en ons onderwijs te geven. Allereerst wijst Hij op de goddelijke eis van verschuldigde gehoorzaamheid aan de wettige overheid (Romeinen 13, I).Vervolgens heeft de Heere Jezus iedere belastingontduiking hiermee onvoorwaardelijk afgewezen. Laten we deze beide schriftuurlijke noties ter harte nemen, want als het deze dingen betreft, konden onze principes wel eens plooibaarder zijn dan we voor God zullen kunnen verantwoorden.

Maar er valt meer over deze woorden te zeggen. Met het vragen naar de schatpenning en het bevel aan de keizer te betalen, toont de Heere Jezus de Joden aan wie ze om der zonde wil onderworpen zijn. Ze zijn als het door God bevoorrechte volk hun vrijheid kwijtgeraakt. Niet de zoon van de goddelijke Augustus regeert, maar God regeert en heeft Zijn volk onder deze tuchtroede gebracht.Vreemden heersen over hen en ze gaan om eigen schuld daaronder gebukt, ledere schatpenning roept de Joden toe: Hoort de roede en Wie ze besteld heeft. God verfoeit het schuld rebelleren, maar eist een buigen onder Zijn oordelen.

Wat is het opschrift? Euro, Nederland, eenmaal het afgezonderde Israël van het westen, waar de Heere zo krachtig en kennelijk getuigenis gaf van Zijn rijke genadewerken, heeft zich vrijwillig uitgeleverd aan het grote Europa waar met God afgerekend is en waar de economie opperpriester is en waar de vrede uit de mens is. Zou God met ons kunnen zijn in deze weg? Of hebben we te vrezen? Kijk nog eens in uw portemonnee. Kunnen we er gerust op zijn? Of komen we, net als de Joden, aan de kern van de zaak niet toe?

Goddelijke eer

Wat is de kern? Eenvoudig. De Heere Jezus verbindt er een onverwachte toepassing aan. Geeft Gode wat Gods is.Vanzelf bedoelt Hij niet alleen dat ze ook hun tempelbelasting in de vorm van de sikkel zouden betalen. Dan zouden ze zich gerust kunnen stellen. En wij wellicht ook wel. Nee, Christus bedoelt dat we God moeten geven wat Hem toekomt. Dat we Hem goddelijke eer zullen geven in het gehoorzamen door de liefde van al Zijn geboden. God heeft recht op heel mijn leven. God eist bovenal Zijn beeld terug, waarmee ik volmaakt uit Zijn hand voortkwam.

Kijk nog eens naar die schatpenning. Daar zie ik de gevallen mens die zichzelf goddelijke eer toekent, die leeft bij zijn eigen vrede. Maar God eist betaling. Het is alsof Christus ons toeroept: Bekommer u zich daar eens over.Als we dat door het onderwijs van de Heilige Geest mogen doen, dan is God niet met ons maar tegen ons. Dan word ik gedagvaard met mijn hele verloren bestaan, zonder een penning te hebben om te betalen. Wie stelt deze vraag? Hij, Die bekwaam en gewillig is om als de grote Beelddrager Gods de hele schatting bij God te betalen voor Zijn uitverkorenen, die zelf geen penning hebben. Geeft Gode. Daartoe gaat Christus als Borg. Hij weegt de schatting op met Zijn lijdelijke gehoorzaamheid en geeft Gode de eer door Zijn dadelijke gehoorzaamheid. Alleen in Hem is God met ons.

Verstaat u de les van de schatpenning?

Rijssen, ds. C.A. van Dieren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen