Parlementair logboek

Abortus

Nederland ging er lang prat op dat het aantal abortussen hier lager ligt dan in welk ander (Europees) land waar abortus toegestaan is ook. Kijk eens hoe goed wij het doen, was de zelfgenoegzame boodschap die keer op keer werd uitgezonden, inmiddels weten we beter. In tien jaar tijd is het aantal abortussen gestegen met bijna 4000. Nederland is ook niet langer het land met het laagste abortuscijfer in de wereld.

Uit een twee weken geleden gepubliceerd onderzoek van de koepel van abortusklinieken Stisan blijkt dat vooral tienermeisjes en allochtone vrouwen hebben bijgedragen aan de geconstateerde stijging. In dat rapport wordt gesuggereerd dat zij abortus zien als een soort'nabehoedsmiddel'. Ook signaleren de onderzoekers dat er in Nederland een toenemende zorgeloosheid is onder vrouwen. Die zorgeloosheid maakt dat er steeds vaker een beroep moet worden gedaan op de abortusarts.

Voor SGP-fractievoorzitterVan der Vlies was het Stisan-rapport reden om aan de regering te vragen om een nader onderzoek in te stellen naar de sterke en structurele stijging van het aantal abortussen in ons land, temeer omdat elders het aantal abortussen nu juist daalt. Van der Vlies stelde hierover (samen met de kamerleden Rouvoet van de ChristenUnie en Ross-Van Dorp van het CDA) vragen aan de ministers Borst van Volksgezondheid en Korthals van Justitie. Van der Vlies vermoedt -overigens niet voor het eerstdat de Wet afbreking zwangerschap in de praktijk op grote schaal wordt ontdoken. Het criterium 'noodsituatie' blijkt gewoon een wassen neus. Overigens deed Van der Vlies samen met zijn collega's en passant ook een goed woordje voor alternatieven voor zwangerschapsafbreking, zeg maar deVBOK.

Koninklijk Huis

Vorige week moest de SGP een eerste oordeel vellen over een van de laatste paarse wetsvoorstellen, te weten het voorstel om het aantal leden van het Koninklijk Huis te beperken. Niet dat er op dit punt momenteel een probleem is, maar de achtergrond van deze door het kabinet voorgestelde wetswijziging is dat sommige partijen de monarchie zo nodig willen moderniseren.Vooral partijen met een republikeinse onder- of bovenstroming, zoals PvdA en D66 en Groenlinks, willen dat.

Welnu, het kabinet kwam aan die wens tegemoet door te gaan snijden in het aantal leden van het Koninklijk Huis. Op dit moment is de situatie zo dat alle erfopvolgers ook lid zijn van het Koninklijk Huis. Dat zijn er momenteel acht. In 1985 is daar bewust voor gekozen, omdat dit een logisch criterium is. Iedereen weet dan waar hij of zij aan toe is. Bovendien is in 1985 gezegd dat aan de toen totstandgekomen regeling niet al te snel meer moet worden 'gemorreld', ook al omdat dit een uiterst gevoelige materie is. Maar het huidige kabinet denkt daar dus anders over Krijgt het haar zin, dan zal een aantal erfopvolgers worden uitgesloten van het lidmaatschap van het Koninklijk Huis. Lekker helder zo'n regeling met twee soorten erfopvolgers, zij die wel en zij die niet lid zijn van het Koninklijk Huis.

De SGP heeft haar eerste commentaar op de nieuwe regeling inmiddels ingediend. Er is niet veel kennis van de SGP voor nodig om te begrijpen dat de SGP -zacht gezegd- niet echt warm loopt voor dit plan. Naast het bezwaar dat net is genoemd, namelijk dat het verwarrend is om onderscheid te gaan maken tussen twee soorten erfopvolgers, speelt ook nog mee dat de regeling die nu wordt voorgesteld ertoe leidt dat Nederlandse prinsen en prinsessen hun titel soms later weer moeten inleveren. Merkwaardig natuurlijk, zeker als je dit afzet tegen de gangbare praktijk in de ons omringende monarchieën.Waar modieus modernisme met de monarchie al niet toe kan leiden.

Zorgstelsel

De volksgezondheid als ons nationale zorgenkind. Zo typeerde de fractievoorzitter van de SGR ir.Van derVlies, de situatie in de zorg. Hij doelde daarbij op de wachtlijsten, personeelstekorten en de bureaucratische belemmeringen, maar ook op het zorgstelsel als zodanig. Al decennia wordt er gedacht en gepraat over de beste manier om ons stelsel in te richten, uiteraard in aanmerking genomen de noodzaak om de kosten niet nog verder te laten stijgen. De gigantische bedragen die er nu aan besteed worden kunnen en mogen niet nog verder worden opgeschroefd.

Hoe dus de zorg in te richten? Het kabinet lijkt in de nota 'Vraag aan bod' aan te sturen op een verplichte algemene verzekering voor de curatieve zorg, zeg maar de kosten van huisarts en specialist. De SGP voelt daar niet voor.Van derVlies stelde een nieuwe basisverzekering niet te kunnen zien als panacee voor alle kwalen - letterlijk en figuurlijk. Uitgangspunt van de SGPfractie is dat de positie van de zorgvrager moet worden versterkt tegenover de zorgaanbieder en - verzekeraar. In dat opzicht is de recente fusie tussen enkele grote zorgverzekeraars niet echt geruststellend.

Het is lange tijd 'in' geweest om overal marktwerking te introduceren. Ook in de zorgsector tekent die trend zich af. Van derVlies stelde geen koudwatervrees te hebben als het over een gereguleerde vorm van marktwerking in de zorg gaat, maar, aldus de SGP-woordvoerder, het introduceren van prijsconcurrentie gaat hier toch echt verTe ver.

En dan de voorgestelde aanpassing van het toekomstige verzekeringsstelsel. De algemene verzekering voor een pakket van noodzakelijke zorg geldt voor alle ingezetenen in Nederland. Vastgelegd wordt dat verzekeraars mensen niet zomaar mogen weigeren, risicoselectie wordt verboden, evenals premiedifferentiatie. Liever had de SGP gezien dat er was gekozen voor een omslagfinanciering, maar nu het kabinet heeft gekozen voor die algemene basisverzekering, bepleitte SGP'erVan der Vlies in lijn met de fractietraditie voor een wettelijk gegarandeerde ontheffingsmogelijkheid voor gemoedsbezwaarden.

Ook voerde de SGP een pleidooi voor het mogelijk maken van verschillende basispakketten. De achtergrond van Van derVlies' betoog op dit punt is helder: mensen moeten op grond van hun geloofsovertuiging en ethische opvattingen kunnen kiezen voor een "passend pakket." Dus: niet meebetalen aan abortus, euthanasie, geslachtsaanpassende ingrepen en dergelijke.Wat de SGP wél in het pakket wil hebben: palliatieve zorg, extra thuiszorg en gehandicaptenzorg. En dan de premie nog. Ook hier legde Van derVlies onze voorkeur op tafel: die premie moet bestaan uit een nominaal (vast) deel en een inkomensafhankelijk deel. Indien nodig moet het mogelijk zijn om via het sociale verzekeringsstelsel de koopkracht te 'repareren'.

Waddenzee

Is het feit dat de tijd op het wad soms stil lijkt te staan er wellicht de reden van dat minister Pronk drie jaar langer dan gepland deed over zijn beloofde besluit over de toekomst van de Waddenzee? Feit is dat de door de minister voor 1999 toegezegde Planologische Kernbeslissing-Waddenzee pas nu, in 2002, in de Tweede Kamer werd besproken. Niet helemaal onbegrijpelijk natuurlijk, want de Waddenzee is een heikel thema. Een van de grootste en meest waardevolle natuurgebieden van Europa, nog zo goed als ongerept. Logisch dat daar zorgvuldig mee wordt omgegaan in een zo dichtbevolkt land als Nederland. Een van de weinige nog overgebleven oases van rust.

De SGR gevraagd naar haar standpunt over de Waddenzee, liet in het debat met de regering aantekenen dat ten aanzien van de Wadden er alle reden is om de nadruk te leggen op natuurbehoud. Normaal gesproken kiest de SGP voor een goed evenwicht tussen ecologie en economie. Maar in zo'n uniek gebied op de grens van land en zee mag de balans ook van de SGP gerust doorslaan naar de belangen van milieu en landschap.

Wil dat zeggen dat er dan helemaal geen economische activiteiten (meer) mogen plaatsvinden in de Waddenzee? Dat zou al te rigoureus zijn, temeer omdat er op diverse plaatsen van oudsher 'gewerkt' wordt aan en op het wad. Waar hebben we 't dan over? De havens van plaatsen als Delfzijl, Harlingen en Den Helder Ook is te denken aan de visserij, i.h.b. de schelpdiervisserij. Daar kan niet zomaar een slot op worden gezet, en, voor zover dat t.a.v. de vissers wel (gedeeltelijk) nodig is, moet daar voor de getroffenen wat tegenover staan om geen koude sanering te krijgen.

Erg huiverig toonde SGP-fractiewoordvoerderVan der Staaij zich op het punt van de gaswinning. Boringen in of in de buurt van de Waddenzee zijn voor dit kwetsbare gebied een groot risico Omdat de noodzaak om over te gaan tot boringen ontbreekt, verzette Van der Staaij zich tegen mogelijke gaswinning. Een graadje moeilijker ligt het met de plaatsing van windmolens. Hier botst het ene milieubelang met het andere milieubelang: het belang van een schonere energiewinning (iets waar de SGP altijd een groot voorstander van was en is) versus het belang van een fraai natuurgebied. Geen eenvoudige afweging. Uit wat woordvoerder Van der Staaij in het midden bracht, valt af te leiden dat de SGP-fractie niet op voorhand tegen windmolens in dit gebied is, maar dan moet er wel aan een groot aantal niet eenvoudige 'randvoorwaarden' worden voldaan.Van der Staaij stelde er dan ook enkele uiterst kritische vragen over In een motie markeerde de SGP haar eigen positie in dit debat. De stemming volgt laten

Verkeer en vervoer

Het was weer een van die debatten waarbij de emoties af en toe hoog opliepen - het debat over het wetsvoorstel bereikbaarheid en mobiliteit. Een buitengewoon mager voorstel, stak SGPverkeerspecialistVan den Berg van wal. Hij wees erop dat wat het hart van het wetsvoorstel had moeten zijn, t.w. het rekeningrijden, eruit is gehaald. Die hele episode (waar de SGP van meet af aan tegen heeft geageerd) werd door de SGP'er bestempeld als een blamage voor paars, een fiasco, een geflopt politiek prestige-object. Hopelijk is uit deze peperdure les leergeld betaald.

Wat er van het oorspronkelijke wetsvoorstel is overgebleven, is een regeling die een wettelijke basis moet zijn voor het expresbaantarief en het toltarief. Dat is wel erg schameltjes, zeker als je dit resultaat afzet tegen wat de bedoeling was: een wet waarin alle financiële aspecten met betrekking tot het beprijzen van het vervoer zijn samengebracht.

Wat er nu ligt is ook lang nog niet wat het definitief moet worden. In ieder geval wat de SGP betreft.Want wat we nu krijgen is het in het voorliggende wetsvoorstel geregelde toltarief en het expresbaantarief, en later nog eens de 'platte kilometerheffing'.Allemaal niet erg overzichtelijk. Kunnen we nu niet gewoon naar één systeem toe, vroeg Van den Berg. De SGP-afgevaardigde schetste nog maar eens de consequente en consistente lijn van onze fractie: één integrale heffing, waarbij de kosten van het autorijden naar tijd en plaats verschillend, op een voor de automobilist duidelijke wijze wordt verwerkt.

'Homohuwelijk'

Afgelopen vrijdag deed de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) uitspraak in de zaak van de gemeente Leeuwarden tegen mevrouw Eringa. Mevrouw Eringa kreeg vorig jaar te horen dat ze niet meer te handhaven was als ambtenares van de burgerlijke stand omdat ze vanuit haar geloofsovertuiging niet kan meewerken aan het sluiten van een 'homohuwelijk'. Ze voldeed prima, deed haar werk al geruime tijd en met genoegen, en bovendien zijn er in de gemeente Leeuwarden genoeg andere ambtenaren die wél bereid zijn om zo'n 'huwelijk' te sluiten. Maar het'homocorrecte' Leeuwarden besliste dat mevrouw Eringa niet meer terug mocht komen.

Toen bleek dat de gemeente in haar standpunt volhardde, werd er over deze 'casus' (geval) een klacht ingediend bij de CGB. En die besliste in het voordeel van de klaagster Dat is goed nieuws, óók al omdat andere gemeenten de lijn- Leeuwarden lijken te volgen. Uit onderzoek van de RMU blijkt dat overduidelijk. De redenering is: iedere ambtenaar moet de wet gewoon uitvoeren - met gewetensbezwaren kunnen we geen rekenin houden.

Voor ons kamerlid Van der Staaij was de uitspraak van de CGB reden om direct tot actie over te gaan. Al bij de behandeling van het'homohuwelijk' drong hij (samen met GPV'er Schutte) aan op een regeling voor gewetensbezwaarde ambtenaren. Niet nodig, zei staatssecretaris Cohen toen, de praktijk zal zich vanzelf wel regelen. Dat klopt dus niet. De SGP heeft daarom het voortouw genomen om deze zaak nu (opnieuw) op de politieke agenda te zetten. Kijken of het kabinet hier ook oog voor heeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen