Meditatie · Kiest u heden, wien gij dienen zult

Doch zo het kwaad is in uw ogen den HEERE te d/enen, l< .iest u heden, wien gij dienen zult; hetzij de goden, we/ke uw vaders, die aan de andere zijde der rivier waren, gediend hebben, of de goden der Amorieten, in weliger land gij woont; maar aangaande mij, en mijn huis, wij zullen den HEERE dienen!

jozua 24: 15

De verkiezingen staan voor de deur. Op allerlei manieren worden we daarmee geconfronteerd. Opmerkelijk is de grote onzekerheid en overspannenheid die er bij de grote partijen is. Er is groeiende onvrede onder het Nederlandse volk: men gelooft niet meer in de politiek. De opkomst van Pim Fortuijn spreekt boekdelen.

In de tekst van overdenking gaat het ook om kiezen. De aanleiding waarom Jozua dit woord spreekt, is bekend. De grote richter voelt zijn einde naderen.

Daarom roept hij de vertegenwoordigers van de twaalf stammen op om naar Sichem te komen. Bij deze landdag houdt Jozua een zeer leerzame redevoering.Jozua geeft daarin allereerst aan dat de voorouders van het volk afkomstig waren uit het heidendom. Het is aan Gods roeping en verkiezing te danken dat ze een apart gezet volk zijn. Ze moeten ook waken niet weer in dat heidendom terug te vallen.

Vervolgens gaat Jozua de geschiedenis van het volk na en staat uitvoerig stil bij Gods reddende hand daarin. Hoe komt het dat Israël bevrijd werd uit Egypte en tot een groot volk werd? Is dat ergens anders aan te danken dan aan de trouw en goedheid van de HEE­ RE? Hoe komt het dat ze succesvol geweest zijn in de verovering van het land. Is dat te danken aan hun goede wapens of aan de capaciteiten van hun aanvoerder? Jozua weet beter. Het was uiteindelijk de Heere die voor hen streed (vers 12).Tenslotte wijst Jozua op alles wat de Israëlieten ontvangen hebben: land, wijngaarden en olijfbomen: ze hebben er niets voor hoeven doen.

Komt in dit alles niet op treffende wijze tot uiting wat Israël aan zijn God heeft? Van welke afgod kunnen deze weldaden verteld worden? Daarom laat Jozua zijn rede uitlopen op een klemmende oproep om de HEERE te dienen en definitief te breken met de afgoden (die ze blijkbaar stiekem toch nog dienden). Jozua zet het volk echter niet onder druk. Hij stelt ze voor de keus. Hij noemt zelfs de mogelijkheid om andere goden te gaan dienen. Kiest dan!

Opmerkelijk hierbij is dat Jozua twee soorten afgoden noemt: afgoden die de Kanaanieten dienen en afgoden die Israels voorouders in Mesopotamië vereerden.

Twee soorten afgoden.- Hier openbaart zich de kern van de afgodendienst. Er zijn allerlei mogelijkheden om troost

en geborgenheid te zoeken. Je kunt voor het één of voor het ander kiezen. Uiteindelijk maakt dat helemaal niet uit.Want iedere afgod laat je tenslotte met lege handen staan. Ook al combineer je de dienst van allerlei afgoden, ze zijn en blijven machteloos.

Straks gaat ons volk ook kiezen.Wat zal het kiezen? We vrezen.Wordt het paars? Of wordt het toch weer rood? Of liberaal? Of Fortuijn? Wie zullen er uiteindelijk samengaan? Uiteindelijk maakt het niet zoveel verschil. Want elke partij die zich niet aan het Woord onderwerpt, zal ons land geen werkelijk geluk brengen.Wat zich niet aan het Woord onderwerpt, moet vallen, met welke naam het zich ook tooit. Het is uit de mens, en zal daarom gebroken worden. Natuurlijk is de ene politieke richting ons sympathieker dan de andere, toch blijft elk verkiezingsprogramma uiteindelijk onder de maat, als het niet gebaseerd is op het Woord van God. ledere ideologie is uiteindelijk afgodendienst.

Jozua's herinnering aan Gods grote daden is ook in onze tijd voluit actueel. Tegenover afgoden, die je in de steek laten, staat de trouw van de HEERE. Geldt dat ook niet voor ons land en ons eigen leven.Waaraan hebben wij de vrije prediking van het Woord te danken? Waaraan hebben wij de voorspoed te danken die we genieten? En zo zouden we nog wel even door kunnen gaan. Het is de Heere die ons in rijke mate gezegend heeft. Is Hij dan niet onze gehoorzaamheid en dienst waard, zowel als land als persoonlijk.

Kiest dan heden wie gij dienen zult, roept Jozua het volk toe. Als Israël echter al te enthousiast reageert, tempert Jozua hen.Want wie de HEERE wil dienen, moet beseffen dat dit een breuk betekent met alle vormen van afgoden­

dienst. Het is bij de Heere niet én-én.Van twee walletjes eten is er niet bij! Hij vraagt een ongedeeld hart. De HEERE is een heilig God. Hij tolereert de zonden niet. Hij duldt geen flirt met de afgoden. Juist niet bij degenen die Hem ken­

nen. Hoe groter zelfs de zegeningen, hoe zwaarder de verantwoordelijkheid. Jozua zegt daarom even

verderop tegen het al te bereidwillige volk: "U zult de Heere niet kunnen dienen, want de Heere zal uw overtredingen niet vergeven..." (vers 19). Het volk blijft evenwel bij zijn keuze en zo wordt het verbond toch vernieuwd.

De God van Jozua is nog dezelfde. Nog steeds is Hij de heilige God. Dat mogen ook wij als reformatorisch deel van de bevolking ons ter harte nemen. De Heere vraagt ons hele hart. De dienst van de Heere vraagt niet minder dan bekering. Het gebed zij - ook in deze verkiezingstijd - op onze lippen: "Neig mijn hart en voeg het saam, tot de vreze van Uw Naam." Laten wij in de nood van ons leven de toevlucht nemen tot Hem, die de Vader volkomen gehoorzaam was en die verzoening teweeg bracht voor al de Zijnen. Laat de keuze van Jozua - in de kracht van Gods genade - onze keuze zijn: hartelijk de HEERE dienen. Dan zal de onbedwingbare hang naar de afgoden de genadeslag ontvangen.

Oene, ds.A.J. van den Herik

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen