Parlementair logboek

Terug

Vorige week keerde de Tweede Kamer terug van zomerreces. Eer) van de raarste en roerigste recessen ooit. Dat had en heeft natuurlijk alles te maken met de nasleep van de verkiezingen van 15 mei jongstleden. De politieke aardbeving die toen zichtbaar werd na de meest dramatisch verlopen verkiezingscampagne die Nederland ooit heeft gekend, zorgde in de afgelopen (recesjweken voor nogal wat naschokken in politiek Den Haag. Met als uiteindelijke, voorlopige resultaat, het midden in het reces beëdigde CDA-VVD- LPF-coalitiekabinet-Balkenende.

Een geliefde bezigheid is nu het tellen van de dagen van de nieuwe premier. Niemand die v/eet hoe lang de nieuwe regeringsploeg zal zitten, maar aan speculaties geen gebrek, waarbij nogal wat broodetende voorspellers wel heel doorzichtig laten blijken een snelle val van het kabinet toe te juichen. In de vorige Banier Is duidelijk gemaakt welke houding de SGP-fractie tegenover het kabinet inneemt: positief afwachtend. De nieuwe wind die er nu waait is, ondanks de nu en dan onvoorspelbare en merkwaardige windvlagen die er tussen zitten, hoe dan ook een verademing. Zeker na acht jaar paars beleid, is die verandering van windrichting meer dan welkom.

Vorige week, de eerste vergaderweek van de Tweede Kamer, liep de agenda nog bepaald niet over. Wel kregen diverse nieuwe bewindslieden ettelijke mondelinge vragen te beantwoorden, maar een spetterend vuurwerk leverde dat niet op, hoezeer de oppositie ook stookte.Veel tijd ging achter de schermen heen aan allerlei vergaderingen om de vele Kamercommissies op te doen starten, inclusief de herverdeling van de voorzitterschappen en het inpassen van de nieuwe gezichten. Neem de landbouwcommissie.Tijdelijk voorzitter is nu 'onze'Van der Vlies. Zou hij willen, dan zou hij naar alle waarschijnlijkheid deze op zich mooie post kunnen gaan bezetten, maar gelet op het vele extra werk dat een voorzitterschap met zich meebrengt, is het voor een lid van een kleine fractie gewoon verstandiger de eer maar aan een ander te gunnen - zoals je een euro ook maar één keer uit kunt geven, kun je een minuut ook maar één keer besteden.

Enquete

Onderwijl timmert de enquêtecommissie nu al weer drie weken aan de openbare weg. De verhoren, die rechtstreeks worden uitgezonden (in ieder geval via de televisie), zijn onthullend. Boze en bange vermoedens worden helaas maar al te zeer bewaarheid: tegen de regels in werden er prijsafspraken gemaakt die financieel gezien nadelig uitpakten voor de opdrachtgevers, overheden en particulieren. En ook al moet men zich ervoor hoeden allen die werkzaam zijn in deze branche over één kam te scheren, zeker de 'grootste jongens' stonden bij deze kwalijke praktijken vooraan. En wie denkt dat alle betrokken inzien dat dat wat er gebeurde eigenlijk niet door de beugel kan, schrikt soms van de luchthartige reacties. Dat iemand nog probeert om verzachtende omstandigheden aan te voeren voor zijn of haar gedrag is menselijk, en dus begrijpelijk, maar er zijn er ook die zelfs geen begin tonen van besef dat het niet goed was wat men deed.

Een van de effecten die nu optreden, is dat het'grote publiek' opnieuw het beeld krijgt voorgeschoteld van gesjoemel, corruptie en handjeklap. Het trieste is dat dat beeld nog klopt ook en dagelijks door nieuwe berichtgeving wordt versterkt. Op de lange termijn is dit een uiterst gevaarlijke ontwikkeling. Want de gevolgen laten zich raden: afstomping, onverschilligheid, wantrouwen, onvrede, eigenrichting, kortom een mentaliteit die funest is voor een samenleving.

Namens de SGP blaast mr.Van der Staaij zijn partijtje mee in de enquêtecommissie - en hoe. Het is in deze kolommen al eerder gezegd: voor een tweemansfractie betekent het meedoen aan een dergelijke onderneming een forse aanslag op het Kamerwerk. Feitelijk slokt het commissiewerk heel veel tijd op van onze nummer twee, en dat al al vanaf de installatie van de commissie (vóór het zomerreces), inclusief de vakantiemaanden. De bedoeling is dat de werkzaamheden na Prinsjesadag, als het overige Kamerwerk weer goed op dreef komt, afgerond worden. Ongetwijfeld zullen we daar dan meer over horen.

Cameratoezicht

Twee onderwerpen stonden er vorige week geagendeerd. Allereerst was er het wetsvoorstel waarin 'heimelijk cameratoezicht' wordt geregeld. Niemand kan er omheen: overal hangen tegenwoordig camera's die ons allen in het oog houden.Winkels, openbare (overheids)gebouwen, uitgaanscentra, en zo voorts. De achtergrond ervan is in negen van de tien gevallen duidelijk. Door te zorgen voor cameratoezicht hopen de 'ophangers' te zorgen voor meer veiligheid op straat en in de aldus bewaakte gebouwen. En inderdaad, in de praktijk blijkt dat daar waar camera­ 's'toezicht houden' de criminaliteit-in ieder geval tijdelijk- terugloopt.

Maar tegelijkertijd beseft ook iedereen dat als er ongereglementeerd en ongelimiteerd camera's worden ingezet, het einde zoek is. Je loopt dan al snel op tegen de alles en iedereen bespionerende 'big brother'. En dat kan natuurlijk ook niet de bedoeling zijn, want dan ontaardt datgene wat bedoeld is als bescherming van de burger in een (te) vérgaande controle van diezelfde burger.

Tegen deze achtergrond pleitte SGPwoordvoerderVan der Vlies voor een evenwichtige benadering van het wetsvoorstel dat e.e.a. regelt. De beste manier om dat te doen is om keer op keer als er een plan wordt gelanceerd om ergens camera's op te hangen, doel en grenzen van die (video)bewaking glashelder te formuleren. Camera's zijn niet meer dan hulpmiddelen bij het opsporen van strafbare feiten, dan wel dienen ze om het plegen van strafbare feiten te voorkomen. We moeten er voor oppassen, aldus de SGP-woordvoerder, dat camera's gebruikt worden als vervanging van het toezicht dat de politie gewoon op straat dient uit te voeren. Zeker gezien het gebrek aan politiecapaciteit is het gevaar niet denkbeeldig dat steeds meer wordt overgelaten aan de techniek en dat de mens alleen er niet meer aan te pas komt. Die kant moet het dus niet op.

DNA

Min of meer in deze lijn lag ook het wetsvoorstel waarin wordt geregeld wanneer politie en justitie wel en wanneer ze géén gebruik mogen maken van DNA-technieken - dat zijn methoden om aan de hand van aangetroffen genetisch materiaal na te gaan wie er betrokken is bij een misdrijf. Het kabinet, meer speciaal, minister Donner van Justitie, voelt er wel voor om bij ernstige delicten deze onderzoekmethode toe te staan teneinde een helder daderprofiel te kunnen opstellen.

Ook nu trad ir. Van der Vlies weer in het krijt. Hij begon zijn bijdrage met de vaststelling dat de techniek ook hier een hoge vlucht heeft genomen. Het is dan ook begrijpelijk dat opspoorders graag gebruik maken van de nieuwe mogelijkheden om daders in de kraag te grijpen. En wie zou daar bezwaar tegen hebben.Toch moeten we niet vergeten, aldus Van derVlies, dat het resultaat van DNA-onderzoek slechts één van de bewijsmiddelen is. Gevonden materiaal kan op z'n hoogst een sterke aanwijzing geven, maar omdat er verder ook nog een acceptabele uitleg moet worden gegeven aan wat men heeft vastgesteld, kan DNA-onderzoek nooit het eind zijn van alle onderzoek en tegenspraak. Kortom: DNA-onderzoek is geen magisch bewijsmateriaal. Met deze notie in het achterhoofd heeft de SGP geen moeite met DNAonderzoek om een goed daderprofiel op te kunnen stellen.

Nawijn

Naast deze normaal geagendeerde onderwerpen, waren er ook twee ingelaste debatten. Het eerste werd aangevraagd door de verse oud-minister van Binnenlandse Zaken, de PvdA'er Klaas de Vries. Hij wilde zijn opvolger Nawijn aan de tand voelen over diens uitspraken inzake de aanpak van criminele allochtonen, integratiesubsidies en de aanpak van illegalen en uitgeprocedeerde asielzoekers. In diverse kranten en andere media deed de minister van zich spreken met krachtige uitspraken over de genoemde thema's. De mi­ nister zette zich daarin neer als iemand die de problemen wel eens eventjes uit de weg zou ruimen.

Op zich is daar natuurlijk niets op tegen, maar het probleem zat 'm in het feit dat de minister zijn uitspraken in het wilde weg deed. Het bleef bij woorden en van afstemming met zijn ambtgenoten was al evenmin sprake. Nu kun je er over twisten of uitgerekend een paarse oud-minister de eerstgerechtigde is om de nieuwe man te kapittelen, feit is dat het optreden van minister Nawijn niet overtuigend overkwam. InVan derVlies, die namens de SGP-fractie het woord bij dit debatje voerde, sloot zich dan ook aan bij diegenen die minister Nawijn wezen op zijn verantwoordelijkheid als dienaar van de Kroon. Een bewindsman die niet op z'n woorden en daden let, komt niet ver

Van derVlies verpakte zijn kritiek zo: "Minister Nawijn lijkt een beetje te vergeten dat hij minister is en dus niet vrij is om zomaar met losse flodders te participeren in een publieke discussie.Alles wat een minister zegt, heeft impact, staatsrechtelijk én naar de bevolking

toe, zeker als het gevoelige onderwerpen betreft waarvan je van tevoren weet dat er commotie over kan ontstaan. De SGP verwacht dat hij nieuwe voorstellen in het vervolg allereerst in het kabinet

bespreekt met zijn collega's, en die voorstellen vervolgens aan het parlement zal doen en pas daarna aan de Nederlandse burger."

Tot zover het staatsrecht.Van derVlies zei het al, het gaat over een gevoelig onderwerp, het vreemdelingenbeleid. Het zou niet goed zijn als de staatsrechtelijke getinte opmerkingen over het slordige optreden van minister Nawijn ons de ogen doet sluiten voor de zaak waar hij uiteindelijk aandacht voor wilde vragen, en ook kreeg.Van derVlies waarschuwde ervoor de onderliggende problematiek niette onderschatten."Als de verkiezingen van 15 mei jl. ons één ding geleerd hebben, dan is het wel dat het, zoals de minister het zegt, van groot belang is om het immigratiebeleid af te stemmen op de spankracht van de maatschappij. En dat betekent inderdaad een restrictiever toelatingsbeleid en een indringender integratiebeleid. Ik ben blij dat minister Nawijn deze belangrijke les er ook echt uit wil trekken. Des te rele­

vanter is daarom zijn mededeling dat we met Prinsjesdag concrete beleidsvoornemens van hem kunnen verwachten. VVij zullen daarover gaarne met hem een serieus en inhoudelijk debat aangaan, " aldus Van derVlies.

Irak

Donderdagavond vond het andere ingelaste debat plaats. Onderwerp: een eventuele aanval op Irak en de houding terzake van de Nederlandse regering. Ook nu was het oppositiepartij PvdA die het debat aanspande, en de insteek van de ex-machthebbers was duidelijk: Sadam Hoessein mag alleen militair aangepakt worden als er een brede coalitie is gevormd onder leiding van de VN.

Gelukkig is er een ander kabinet, want minister van Buitenlandse Zaken De Hoop Scheffer was bepaald niet van zins de benadering van de PvdA-fractie (en die van Groenlinks, D66 en de SP) te volgen. In duidelijke bewoordingen nam hij afstand van deze oud-linkse geluiden. Natuurlijk is het goed als er een zo breed mogelijk draagvlak is voor een eventuele aanval op Irak, maar het zou bepaald niet goed zijn jezelf op dit punt afhankelijk te maken van staten als China, Rusland en Frankrijk.Als er gegronde redenen zijn om de Iraakse dictator aan te pakken, moet dat kunnen, ook los van de VN. De minister benadrukte dat het opvoeren van de druk, inclusief het dreigen met een aanval, de bedoeling heeft om Irak te dwingen om zich te houden aan de ooit door de VN uitgevaardigde sancties en maatregelen. Komt het tot een aanval, dan is dat puur en alleen te wijten aan de houding van Irak.

De SGP is het hier me eens. Het was Opnieuw Van derVlies die het woord voerde. Iedereen weet dat er van de niets- en niemand ontziende Saddam Hoessein een constante bedreiging uitgaat op de stabiliteit in de regio, Israël in het bijzondenAl in het verleden is gebleken dat hij er zelfs niet voor terugdeinst om eigen burgers op gruwelijke wijze uit te roeien. Extra gevaarlijk is het vaststaande feit dat Irak beschikt over biologische en chemische wapens, inclusief massavernietigingswapens. Dat wapeninspecteurs die e.e.a. moeten controleren de toegang tot het land ontzegd is, zegt op zichzelf natuurlijk genoeg. Kortom: mocht het nodig en mogelijk zijn om militair op te treden tegen Irak, dan moet dat kunnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen