Jongeren · Doet u ook mee?

Een terugblik

We leefden de afgelopen maanden en weken in roerige (politieke) tijden. Na jaren gezucht te hebben onder de ideologie van paars, zijn eindelijk de paarse gelederen doorbroken en zijn de meeste paarse bewindslieden zelfs met de noorderzon vertrokken. Van Boxtel weg. Brinkhorst weg en Borst weg; wie had dat enkele maanden geleden durven hopen? Wie kon voorzien dat er een splinternieuwe politieke partij zou ontstaan die de gevestigde orde volledig omver zou werpen en waarvan de oprichter en leider reeds voor de start van regeringsdeelname "martelaar"zou worden? Geen mens die dit alles voor mogelijk had gehouden, maar in ons kleine landje is het allemaal gebeurd.

Het tij is gekeerd

Nu Prinsjesdag 2002 weer achter de rug is en er een fatsoenlijke begroting is gepresenteerd, lijkt het er op dat we politiek gezien weer in iets rustiger vaarwater zijn terecht gekomen. Het kabinet-Balkenende lijkt serieus werk te willen maken van de aanpak van problemen die de afgelopen jaren in onze samenleving zijn ontstaan. Het ziet er naar uit dat er een eind is gekomen aan het beleid van gedogen. Criminelen, bolletjesslikkers en andere overlastveroorzakers lijken een hardere aanpak tegemoet te kunnen zien.

Het meest opvallende hierbij is, dat de nieuwe regering oog heeft voor de preventieve werking die uitgaat van een fatsoenlijk waarden- en normenpatroon.Was het niet lang geleden nog taboe om over bepaalde levenswaarden te spreken binnen de politieke arena, nu lijkt het erop dat het tij is gekeerd. De minister-president riep zelfs op tot een algemeen debat over waarden en normen binnen onze samenleving. En dat anno 2002 in een land dat internationaal bekend staat vanwege haar decadente beleid (drugs, euthanasie, homohuwelijk enz.).

Gereformeerd

We kunnen ons afvragen waar de herleving van de interesse in waarden en normen vandaan komt en in hoeverre deze herleving werkelijk breed leeft in onze samenleving. Zijn de Nederlanders na I I september 2001 soms meer

bewust geworden van de vergankelijkheid van het leven en is er daarom meer vraag ontstaan naar hogere waarden dan alleen de waarde van het eigen ik? Of bepaalt de overlast van lastige

medeburgers die er minder fatsoenlijke waarden op na houden ons steeds meer bij het belang van een algemeen aanvaarde samenlevingsmoraal? Of is het de invloed van een 'gereformeerde' minister-president dat er in politiek en media aandacht is ontstaan voor de persoonlijke overtuiging die men er op na houdt?

Hoe het ook zij, als er één partij is die al sinds haar oprichting geïnteresseerd is in waarden en normen, is het wel de onze. Eindelijk is er de gelegenheid om als christelijke partij aandacht te vragen voor waarden en normen, zonder bij voorbaat als oubollig aan de kant geschoven te worden.Terecht wordt hierbij door christelijke politici opgemerkt, dat er pas werkelijk sprake kan zijn van gezamenlijk gedragen waarden en normen, als er een vast fundament gehanteerd wordt, namelijk de Bijbel.

Aandacht voor gezinsbeleid

Een ander punt is de vraag hoe de vorming van waarden en normen tot stand komt. Er zijn ideeën geopperd om een debat te organiseren tussen politiek en maatschappelijke instellingen of om via mediacampagnes de moraal te beïnvloeden. Duidelijk is echter dat de vorming van waarden en normen vooral plaatsvindt in opvoedingssituaties, waarbij het goede voorbeeld van de opvoeder van het grootste belang is. En opvoeden vindt vooral plaats in het gezin. Dat de nieuwe regering dit ook vindt, blijkt uit een zinsnede in de troonrede, waarin staat dat ouders als opvoeders de eerste verantwoordelijkheid dragen voor het opgroeien van jongeren.

Als de regering serieus werk wil maken van de vorming van waarden en normen, dan dient het gehele regeringsbeleid hiermee in overeenstemming te zijn. De staatssecretaris van Familiezaken moet zich niet in de eerste plaats zorgen maken over de vraag of moeders wel genoeg mogelijkheden hebben om hun kinderen in de kinderopvang kwijt te raken, maar moet erop gericht zijn dat kinderen door hun ouders worden opgevoed. Dit heeft direct te maken met het beleid dat gevoerd wordt met betrekking tot de deelname van vrouwen aan de arbeidsmarkt. En dat heeft weer consequenties voor het beleid dat gevoerd wordt rond de belastingen (denk aan tweeverdienerschap). Dus: als de regering werkelijk iets wil doen aan waarden en normen, dan zullen de verschillende bewindslieden eens na moeten denken over de afstemming van hun beleid en het bevorderen van de opvoedende taak van ouders in 'traditionele' (dus normale) gezinssituaties. Ook hier geldt: niet alleen woorden, maar daden.

Voorbeelden trekken

Bovendien zouden de bewindslieden ook moeten beseffen dat ze zelf het goede voorbeeld moeten geven, omdat -zoals het gezegde luidt- woorden wekken, maar voorbeelden trekken. Het is de vraag of individualistische en flamboyante ministers de gewenste uitstraling hebben naar de burgers.

Maar ik haast me te zeggen dat we met dit laatste punt, het geven van het goede voorbeeld, tot onszelf moeten inkeren. Ook als SGP-ers ligt hier een verantwoordelijke en moeilijke taak.Want we weten dat het geven van een christelijk getuigenis in de politiek vooral aankomt op onze daden en onze integriteit.Wellicht dat hierdoor de bijdrage van onze politici aan de discussie rond waarden en normen nog groter is dan door de paar minuten spreektijd die men heeft.Tegelijkertijd ligt hier een opdracht voor iedere staatkundig gereformeerde, man of vrouw. Stralen wij persoonlijk in onze maatschappij uit dat we er gereformeerde waarden en normen op na houden?

Peter Hakvoort,

sectie Politiek SGP-Jongeren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen