Meditatie · Bevel tot voorbede voor de overheid

Ik vermaan dan vóór alle dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen voor alle mensen, voor koningen en allen die in hoogheid zijn, opdat wij een gerust en stil leven leiden mogen in alle godzaligheid en eerbaarheid.

I Timotheüs 2 : l-Z

De apostel Paulus geeft in het tweede hoofdstuk van zijn eerste brief aan Timotheüs een aantal kerkordelijke bepalingen. Bepalingen over hoe men zich in het huis des Heeren heeft te gedragen. Opvallend is dat hij dan geleid door de Heilige Geest begint bij het gebed. Hij roept op tot voorbede in Gods huis. In het bijzonder daar mogen we Gods heilig aangezicht zoeken. Maar ook in ons eigen huis is het gebed onmisbaar

Een bevel

"Ik vermaan dan vóór alle dingen..." Met die woorden maakt Paulus duidelijk hoe belangrijk het gebed is. Dat is in zijn leven geen theorie, maar praktijk. Het is de praktijk der godzaligheid. Wanneer Paulus van dood levend is gemaakt, zegt de Heere Zelf tegen Ananias dat Paulus bidt. Hij kon niet meer

zonder die geestelijke ademhaling. Paulus weet zich afhankelijk van de gebeden, maar hij kent ook de kracht van het gebed voor anderen.Weten wij daar door Gods genade ook van?

Paulus vraagt hier geen voorbede, maar geeft een bevel tot voorbede. Het is een vermaning. We mogen het niet vergeten. "Ik vermaan dan vóór alle

dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen." Hij gebruikt drie verschillende woorden om daarmee de inhoud van een gebed aan te geven. Wanneer er nood is, wordt ons gebed een smeekgebed.Voorbiddingen worden vaak gedaan voor anderen. Ook als er geen concrete aanleidingen zijn, is er altijd reden om te bidden. De apostel roept niet alleen op om te bidden, maar ook om te danken. Bidden en danken horen bij elkaar Dat laatste vergeten we vaak. Als kerken hebben we wel onze bidstonden bij bijzondere omstandigheden, maar over een dankstond horen we niet vaak.

Voor alle mensen

De apostel geeft een bevel om te bidden voor alle mensen. Niet alleen voor mensen die tot onze richting behoren, die op onze partij stemmen, die naar dezelfde kerk gaan, maar alle mensen.

Vergeten wij in onze gebeden niet vaak veel mensen? Als Abraham voorbede doet voor de goddeloze stad Sodom, denkt hij niet alleen aan de huisgenoten des geloofs, maar ook aan de andere inwoners.

Als we zelf gered zijn, als een vuurbrand uit het vuur gerukt, zijn we bewogen met alle mensen. Dan is de nood van de mensheid ons op het hart gebonden. Dan zien we al die mensen als mensen met een ziel op weg en reis naar de eeuwigheid, als mensen die eenmaal zullen moeten verschijnen voor Gods Rechterstoel, als mensen die dan gewassen en gereinigd moeten zijn door het bloed van de Heere Jezus Christus wil het eeuwig wel zijn.Wie dat beseft, kan geen mens meer in zijn gebeden overslaan.

Voor de overheid

Bij het bevel om te bidden voor alle mensen noemt Paulus in het bijzonder: "voor koningen en allen die in hoogheid zijn". Dit gebed voor de overheid vinden velen niet vanzelfsprekend. De overheid is eerder voorwerp van gemopper en geroddel dan van gebed. We denken aan besluiten van de overheid die tegen Gods Woord ingaan. We denken aan wat er momenteel geschreven wordt over ons koningshuis en over onze koningin. Paulus zegt dat er voor de overheid gebeden moet worden! De overheid is Gods dienares. De overheid is door God met gezag bekleed en moet daarvan ook verantwoording afleggen.

Maar hoe zit het dan met een overheid die niet christelijk is? Moet je ook bidden voor partijen die zich niet laten lei­ den door Bijbelse normen en waarden? Over welke overheid heeft Paulus het eigenlijk? De apostel schrijft deze woorden in een tijd dat de Romeinen aan de macht zijn. Zij houden het land bezet. Zij dienen de afgoden en hun keizer wordt als een god aanbeden. Verder heeft de apostel ook aan den lijve ervaren wat voor een overheid dat is...En toch beveelt hij om te bidden voor de overheid.

Als we de overheid aan de Heere opdragen in het gebed, betekent dat niet dat we geen kritiek op haar hebben. Iemand heeft eens gezegd dat het gebed het meest kritische is wat je ten aanzien van de overheid kunt doen.Wat is kritischer dan de overheid aan te bevelen bij de God van hemel en aarde? Wat is kritischer dan te bidden of de overheid echt Gods dienares mag zijn? Wat geeft de overheid meer steun dan wanneer wij haar aanbevelen onder de hoede van de Koning der koningen? Wat is beter voor de overheid dan het gebed of onze koningin en allen die in hoogheid zijn gezeten, van welke poli­

tieke kleur ook, mogen buigen voor God? Allen die in hoogheid zijn betekent ook gebed voor president Bush en Saddam Hoessein! Dragen we hen op in kerk, gezin en ook persoonlijk?

Het doel

Paulus noemt ook het doel van het gebed voor de overheid: "opdat wij een gerust en stil leven

leiden mogen in alle godzaligheid en eerbaarheid". Is dat geen heerlijk doel? Bidden of de overheid zorgt voor omstandigheden waarin de Heere echt gediend kan worden, waardoor ook anderen worden ingewonnen voor Koning Jezus. Een stil en gerust leven waarin plaats is voor godzaligheid en eerbaarheid, voor een leven naar al Gods geboden. Dan komt God aan Zijn eer!

Goede overheden zijn bewaarders en beschermers van Gods geboden. Zulke overheden moeten ervoor zorgen dat een volk heilig kan leven voor God en de mensen. Kennen we dat leven? Wordt ons leven gekenmerkt door godzaligheid en eerbaarheid? Dat is geen vrucht van eigen akker. Dat is een vrucht van het volbrachte Middelaarswerk van de Heere Jezus Christus.

Sirjansland, ds.J.Joppe

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen