Van de voorzitter · Gemeten en gewogen

De laatste weken mag de SGP zich niet beklagen over weinig aandaclit in de media. Over de kwaliteit van de berichtgeving kan verschillend geoordeeld worden. Objectieve deskundigen werd het soms te gortig. Een treffend voorbeeld daarvan was te lezen in Trouw van 30 april jl. waar twee medewerkers van het Documentatiecentrum Politieke Partijen van de Rijksuniversiteit Groningen het, zonder onze standpunten te delen, opnamen voor de SGP. Hoe vervelend negatieve publiciteit voor ons ook is, het komt niet onverwachts. Naast de afwijzing bij de kabinetsformatie speelde ook de uitkomst van een enquête (RD- 3 mei 2003) een rol. Ook de SGP-jongeren hielden een enquête.

Jongeren-enquête

Op vrijdag 9 mei jl. werd afscheid genomen van de heer Dijkgraaf als voorzitter van de SGP-jongeren. Als geschenk werd hem o.a. een bundel overhandigd met resultaten en commentaren op een uitgebreid onderzoek (zie ook pagina 13 van deze Banier). Sommige uitslagen bevielen me wel. Een voorbeeld: de SGP scoort het best van alle partijen als het gaat om de mate waarin jongeren het stemgedrag van de ouders volgen. Daarmee is echter niet alles gezegd. Een spreekwoord zegt: 'wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht'. De SGP mag dan in dit opzicht relatief goed scoren, dit neemt niet weg dat al jaren zichtbaar is dat onze jeugd, ondanks de inzet van o.a. de SGP-jongeren, niet meer zo vanzelfsprekend voor de SGP kiest. Uit'schaduwverkiezingen' op reformatorische scholen voor voortgezet onderwijs blijkt dit voortdurend en deze enquête bevestigt die zorgelijke trend. Er zijn verschillen per kerkverband, maar waar bijna 71% van de ouders SGP stemt komt dat percentage voor de leerlingen slechts uit op ruim 53%. Een aanmerkelijk verschil! Dat geeft aan dat er, naast redenen tot dankbaarheid, zoals een groot aantal jongeren zich actief willen inzetten, er veel redenen tot zorg zijn.

Die zorg mag zich niet beperken tot de SGP Ook voor de kerken waaruit de SGP stemmen komen moeten deze uitslagen een teken aan de wand zijn. Het gaat om de werkelijke betekenis van de overheid als Gods dienares (Romeinen 13), ook vandaag de dag. Het gaat om de belangrijke vraag waarom en waartoe overheden noodzakelijk zijn.Artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis geeft daarop als antwoord: 'Wij geloven dat onze goede God, uit oorzaak van de verdorvenheid des menselijken geslachts. Koningen, Prinsen en overheden verordend heeft: willende dat de wereld geregeerd worde door wetten en politieën, ..' Hier ligt mijn grote zorg, namelijk het feit dat voor een toenemend aantal mensen uit onze achterban dit artikel uit de Nederlandse Geloofsbelijdenis niet langer bepalend schijnt te zijn voor hun politieke keus.

RD-enquête

Zaterdag 3 mei jl. publiceerde het RD de uitkomsten van een onderzoek onder RD-lezers. Een conclusie was dat het SGP-lidmaatschap voor vrouwen minder gevoelig zou liggen. De jongeren-enquête onderstreept dat. Enkelen voerden meteen een pleidooi om het roer drastisch om te gooien.Vrouwelijke SGP-kamerleden? Waarom niet? Los van inhoudelijke argumenten zou het zeer merkwaardig (en uiterst zwak) zijn om op basis van enquêtes overstag te gaan. Bovendien, mevrouw Grabijn sloeg de spijker precies op de kop, het gaat ten diepste echt niet om ons 'vrouwenstandpunt' maar om de plaats die de SGP wil geven aan de Bijbelse beginselen. Daarmee wil ik de gesignaleerde ontwikkelingen niet ontkennen of achteloos terzijde schuiven.

Er zijn verschuivingen zichtbaar De plaats van de vrouw in de maatschappij is veranderd. In verschillende opzichten is daar niets mis mee.'Emancipatie kan een correctie zijn op ingeslopen verkeerde toestanden .... die haaks staan op de gelijkwaardigheid van man en vrouw volgens Genesis 1' (In haar waarde II). Maar moeten we ook niet erkennen dat de individualisering en het materialisme ook onder ons zijn duizenden verslaat en zijn weerslag vindt in de antwoorden op deze enquêtes?

Het is onze taak om telkens weer Bijbelse verantwoorde antwoorden te vinden op ontwikkelingen die de tijd met zich meebrengt. In de vele discussie over dit aangelegen punt vallen me steeds een paar dingen op. Men vergeet wel erg gemakkelijk dat in 2000 jaar Christendom pas de laatste 50 jaar twijfel ontstaan is aan een onderscheiden plaats voor de man en de vrouw in kerk en staat.Worden wij hierin niet meer met de tijdgeest meegevoerd dan we zelf beseffen en dan goed voor ons is? Er wordt wel erg stellig beweerd dat de bedoelde Bijbelteksten slechts slaan op de positie van de vrouw in de kerk en binnen het gezin. Kunnen wij dat werkelijk volhouden, gezien de fundering van deze Schriftgegevens op de orde in de schepping? Verder bekruipt mij in deze discussie het gevoel dat wij, na 'het compromis van Putten' nagelaten hebben om hierover met elkaar in gesprek te blijven. Maar dit'achterhaalde' standpunt valt in deze tijd toch niet meer uit te leggen? Daarvan ben ik niet overtuigd. Een recent voorbeeld: een politiek actieve D66 mevrouw die - zo vertelde ze me - door een gesprek met een jonge jurist van SGP-huize (wie was dat? ) ervan overtuigd werd dat dit een eerlijk standpunt is, haar inziens in strijd met de gelijkheid maar niet met de gelijkwaardigheid tussen man en vrouw, een standpunt dat voortvloeit uit onze onvoorwaardelijke acceptatie van de Bijbel als Gods onfeilbaar Woord. Daarom wenste zij zich niet te lenen voor een anti-SGP publiciteitsstunt!

Wij moeten er op rekenen dat, wanneer wij vasthouden aan ons beginsel, de weerstand in de samenleving eerder zal toe- dan afnemen. Laat ons daarom elkander vasthouden.

W. Kolijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen