Uit de provincie · Afscheid Houtman

Tijdens de op 21 januari 2004 gehouden vergadering van Provinciale Staten van Zuid-Holland is aandacht besteed aan het afscheid van een prominent lid met een zeer lange staat van dienst. Na een periode van ruim 23 jaar achtte de heer IHoutman de tijd gekomen om het stokje over te dragen aan een opvolger. Hieronder volgt een impressie van deze Statenvergadering.

Getuigend en praktisch

Uiteraard was allereerst het woord aan de Commissaris van de Koningin, de heer J. Franssen. Hij herinnerde er aan dat de heer Houtman in september 1980 Statenlid was geworden. Sindsdien heeft hij een dynamische periode meegemaakt onder uiteenlopende omstandigheden. Hij omschreef het optreden van Rinus Houtman als rustig, wijs en evenwichtig. Daarnaast waardeerde hij zijn vermogen tot relativeren. Aan de hand van enkele citaten uit algemene beschouwingen kenschetste hij de manier waarop de principes van de SGP naar voren werden gebracht: getuigend en praktisch. Uiteraard verwees de heer Franssen naar de periode waarin Houtman lid was van Gedeputeerde Staten (1999-2003), waarin collegialiteit en bestuurlijke kwaliteiten van bijzonder belang waren, ook toen het moeilijk was. Franssen besloot zijn toespraak met: "We zullen je missen om wie je bent en wie je bent geweest". En sprekend van persoon tot persoon zei hij: "Het ga je goed met Gods zegen."

Daarna kreeg de nestor van de Staten, de heer Waterman (VVD), het woord. Op de voor hem karakteristieke wijze prees hij Houtman om zijn vermogen tot scherp analyseren om aldus te komen met een afgewogen beslissing.

Fractiediscipline

Namens de fractie van SGP-Christen- Unie heb ik enkele herinneringen opgehaald uit de voorbije periode. Houtman heeft veel aandacht besteed aan allerlei aspecten van de ruimtelijke ordening en volkshuisvesting, zoals diverse streekplannen. Als concreet voorbeeld: het is elf jaar geleden dat we bij wijze van uitzondering fractiediscipline hebben moeten toepassen (het ging over de landinrichting in de Krimpenerwaard). Een uitermate spannend debat, tot en met de stemming.

Minstens zo spannend was het debat over een nieuw Zestienhoven met de mogelijkheid tot nachtvluchten in september 1993. Er lag een meerderheidsvoorstel van Gedeputeerde Staten om hieraan niet mee te werken. Hiervoor was nog niet direct een meerderheid in de Staten. De sleutel voor de uitkomst lag bij de fracties van SGP en (toen nog) RPF/GPV Ik heb er aan herinnerd dat Rinus Houtman een betoog opbouwde van enerzijds, anderzijds en zo nog enkele keren heen en weer om de spanning er in te houden. Ruimtelijke, economische, bestuurlijke en milieutechnische overwegingen vlogen heen en weer. Een urenlang zinderend debat met diverse pogingen om onze motie van tafel te krijgen. Uitkomst: het voorstel van GS en onze motie werden aangenomen.

Als nestor van de fractievoorzitters rustte op Houtman enkele jaren de zware taak om aan het eind van de decembervergaderingen van Provinciale Staten op lichtvoetige wijze de discussies en besluiten van het achterliggende jaar van commentaar te voorzien en dat zonder aanzien des persoons.

Duurzaam en gedurfd

Een hoogtepunt vormde de periode, waarin Houtman namens de gecombineerde fractie van SGP-ChristenUnie deel uitmaakte van het College van GS onder het motto'Duurzaam en gedurfd'.Voor onze fractie was het ook gedurfd, zeker gezien de nogal uiteenlopende herkomst van de coalitiepartijen en de vooroordelen die moesten worden overwonnen. Ik kan bekennen dat we in deze periode als fractie al vast geoefend hebben in dualisme: Rinus was lang niet altijd in de fractievergaderingen aanwezig.Als hij er was, moest hij met enige regelmaat een gesloten compromis verdedigen, wat met diezelfde regelmaat weer tot intensieve discussies leidde. Hij sondeerde bij lastige punten de gevoelens in de fractie en hij stond later voor de genomen beslissing van GS. ledere keer weer voelden we het spanningsveld: niet alleen van de zijlijn zeggen dat het anders moet, maar ook bestuurlijke verantwoordelijkheid willen dragen voor beslissingen, die ook door onze kiezers positiefl< ritisch gevolgd werden.

Wens

Ik heb mijn bijdrage ongeveer als volgt afgerond: "Vanuit de beginselen van onze partijen willen we politiek bedrijven. Beginselen waarvan wij geloven dat die gebaseerd zijn op de Bijbel als Woord van God. De fractie is Rinus Houtman veel dank verschuldigd voor de goede persoonlijke verstandhoudingen, de betrokkenheid op de onderwerpen, de originaliteit van zijn inbreng, de wijze waarop hij christelijke politiek gestalte gaf. (...) We zijn God dankbaar voor het feit dat we Houtman in ons midden mochten hebben.Voor de tijd die voor hem en zijn gezin ligt, zeg ik het onze oud-fractiegenoot Barend regt na: "A Dieu, Gode bevolen".

Laatste woord

Uiteraard had Houtman zelf het "laatste woord". Allereerst dankte hij zijn Schepper, Die hem voor dit werk de kracht en de gezondheid gaf Daarna noemde hij zijn vrouw en kinderen en vele betrokkenen bij het provinciaal bestuurTen slotte prees hij de provinciale samenwerking tussen de SGP en de ChristenUnie waarvan hij had genoten. Hij pleitte voor een krachtige provincie als middenbestuur: een overheid die zich richt op zaken die in de samenleving niet goed gaan. Een overheid die een verantwoordelijkheid heeft, niet in de eerste plaats tegenover de burgers, maar juist tegenover God. Dit principiële uitgangspunt voorkomt een krampachtige houding, geeft ontspanning omdat je weet dat Hij het al regeert.

Hierna was er gelegenheid voor Statenleden, Gedeputeerden, genodigde vrienden en bekenden en andere belangstellenden, om persoonlijk afscheid te nemen van de familie Houtman, waarvan velen gebruik maakten.

Drs. S. Stoop

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen