Jaarvergadering · 'Brussel' dichterbij dan u denkt

Zoals in de vorige uitgave van De Banier reeds is vermeld, worden de inleidingen die gehouden zijn tijdens de jaarvergadering door drs. 6. Beider en mr. C.G. van der Staaij en het verslag van de daarop volgende forumdiscussie in ons partijblad opgenomen. In dit nummer de beide hiervoor bedoelde inleidingen.

'Brussel', dichterbij dan u denkt!

Ja, inderdaad 'Brussel' ofwel de Europese Unie (EU) staat dichter bij ons dan wij vaak denken of beseffen. Per slot van rekening maakt ons land zelf deel uit van de Unie.'Brussel' is met andere woorden, politiek gesproken, een deel van onszelf. En dat schept niet alleen voor de Nederlandse regering een grote verantwoordelijkheid. Hetzelfde geldt voor onze volksvertegenwoordiging en de Nederlandse delegatie in het Europees Parlement.

Deze grote verantwoordelijkheid vloeit voor mij als vertegenwoordiger van de SGP in het Europees Parlement - binnen het kader van de eurofractie ChristenUnie/SGP - voort uit gehoorzaamheid aan Gods Woord. Dat gaf telkens weer kracht en moed in de afgelopen vijf jaar. Al leen van Gods hulp en bijstand hangen ook de werkzaamheden van een hopelijke mandaatsverlenging af.

Aan de hand van de portefeuilles waarvoor ik persoonlijk verantwoordelijk ben, wil ik u in kort bestek een aantal actuele Europese kwesties voorleggen. Vraagstukken die 'Den Haag' raken en dus evengoed de Nederlandse burgen

Turkije

Over het perspectief van een Turks lidmaatschap van de EU woedt vandaag in Nederland, maar nog veel sterker in Duitsland, een groot debat. Lees er de kranten maar op na. Uitgerekend onder het Nederlandse voorzitterschap zal eind dit jaar de Europese Raad moeten beslisten over het al dan niet starten van de toetredingsonderhandelingen.

Over Turkije en de EU spreekt de SGPpublicatie "Boodschap aan Europa" duidelijke taal: "ln de SGP-visie past een land dat én een islamitisch karakter heeft én geografisch grotendeels buiten Europa ligt, niet in de EU."

Het genoemde religieuze tegenargument hekelde een Nederlandse europarlementariër onlangs als "een beetje een fundamentalistische oprisping". Ik zou deze collega willen adviseren zich eens te verdiepen in de twee kanten van het Turkse laïcisme.Terwijl Ankara zich formeel voordoet als een seculiere democratie, controleert én bevordert de Turkse overheid tegelijkertijd de soennitische islam. Zie het direct onder de minister-president ressorterende "Presidium voor religieuze aangelegenheden" met maar liefst ruim 100.000 staatsdienaren, waaronder imams en moefti's.

Onder uitdrukkelijke waardering van Turkijes NAVO-lidmaatschap en goede relaties met Israël bepleit de SGP een intensivering van de economische samenwerking tussen de EU en Turkije.

Europese Grondwet

De uitbreiding van de Europese Unie van 15 naar 25 lidstaten zou leiden tot bestuurlijke wanorde. Dit was de toonzetting van de Top van Laken in 2001.

Daarom moest gewerkt worden aan een nieuwe structuur van de Unie. De regeringsleiders van de lidstaten van de EU hebben in 2001 in het Belgische Laken besloten een Conventie bijeen te roepen die zich zou buigen over de tekst van een Europese Grondwet.

De Eurofractie ChristenUnie-SGP is tegen de komst van een Europese Grondwet. De term grondwet is misleidend, omdat een foutief beeld van de werkelijkheid wordt gegeven. Een grondwet geeft namelijk de indruk dat er sprake is van een Europees volk en een Europese staat. Het is dan ook beter om te spreken over een basisverdrag, waardoor het feit dat de EU een unie van soevereine staten is, meer tot zijn recht komt.

Ook inhoudelijk gezien, is er veel op de Europese Grondwet aan te merken. Zo ontbreekt een verwijzing naar de joods-christelijke waarden van Europa. Dit is een grove miskenning van de geschiedenis van ons continent. Het christendom heeft Europa op een langdurige en diepgaande wijze gestempeld. Het is onmogelijl< Europa te bezien, zonder deze invloed van het christendom.

Op beleidsmatig niveau zijn er veel vraagtekens bij de tekst van de Europese Grondwet te plaatsen. Zo moet er een Europese minister voor Buitenlandse Zaken komen. Een volstrekt onwenselijke situatie. Namens wie moet deze minister spreken? Namens Chirac? Namens de grote lidstaten van de Unie? De impasse rond Irak heeft duidelijk aangetoond dat het op dit moment schier ondoenlijk is gemeenschappelijk beleid te definiëren. Buitenlands beleid raakt immers het hart en de identiteit van de lidstaten en is dan ook bij uitstek primair op zijn plaats op het nationale niveau.

Een ander bezwaar tegen een Europese minister van Buitenlandse Zaken is de zogenaamde "dubbele hoed". Deze nieuwe functionaris combineert de functie van Hoge Vertegenwoordiger met de functie van Eurocommissaris Externe Betrekkingen. Hij moet daardoor zowel verantwoording afleggen aan de Europese Raad als aan de Europese Commissie. Het is daardoor niet duidelijk onder welke bevoegdheid hij zijn werkzaamheden verricht. Het is dan ook terecht dat velen deze constructie zien als institutionele vervuiling.

Een tweede pijnpunt betreft de omvang van de Europese Commissie. De grote lidstaten willen in navolging van de Conventie een kleine Commissie waarin niet langer plaats is voor een eurocommissaris van iedere lidstaat. Dit is een ongewenste situatie. Binnen een Unie van soevereine staten zijn alle lidstaten gelijkwaardig. De vorming van een Europese Commissie met eersteen tweederangs commissarissen doet aan dit principe afbreuk, ledere lidstaat moet op uitvoeringsniveau betrokken zijn bij het werk van de EU.AIIeen op deze wijze kan de Commissie haar werk doen als een representatief en collegiaal college.

Na de mislukte top in Brussel van 12 en 13 december 2003 is het enigszins stil geworden rond de grondwet. Ierland, momenteel voorzitter van de EU, gaat voorzichtig te werk. Het wil de komende periode vooral benutten om gesprekken te voeren en het wederzijdse vertrouwen te herstellen. Een nuchtere en realistische aanpak.Anderen zijn aanmerkelijk kritischer Zij willen een concreet tijdpad om zodoende voor de verkiezingen van juni een Europese Grondwet aan de burger te kunnen presenteren.

Een wens die getuigt van weinig realisme. De kloof tussen Polen en Spanje enerzijds en Duitsland en Frankrijk anderzijds is nog steeds immens. De centrale problemen rond de verdeling van de macht zijn niet opgelost en het ziet er ook niet naar uit dat dit op korte termijn gebeuren zal. Daarnaast beginnen in Brussel de onderhandelingen over de meerjarenbegroting. Onderhandelingen waarbij genoemde lidstaten wederom tegenover elkaar staan. De benadering van het Iers voorzitterschap getuigt dan ook van tact en realisme.

De grote lidstaten voeren ondertussen de druk op. Frankrijk en Duitsland dreigen met enkele andere landen een kopgroep te vormen. Zij willen een Europa van meerdere snelheden, waarbij het tempo van de integratie niet langer bepaald wordt door de langzame lidstaten.

Deze dreigende taal van Frankrijk en Duitsland zorgt er alleen maar voor dat het wantrouwen van de kleinere lidstaten ten opzichte van de grotere wordt vergroot. De angst voor een Unie onder leiderschap van de grotere lidstaten is in veel kleinere lidstaten duidelijk aanwezig. De recente topontmoetingen van Chirac, Schroder en Blair doen het vertrouwen bij de overige lidstaten alleen maar verder afnemen.

De benadering van het Iers voorzitterschap kan evenmin op steun rekenen in de constitutionele commissie van het Europees Parlement. Deze commissie benadrukt continu de noodzaak van een spoedige komst van de Europese Grondwet op basis van de tekst van de Conventie. Op een vergadering van 17 februari 2004 suggereerden enkele parlementariërs zelfs de tekst van de Conventie tijdens de laatste plenaire vergadering van het Europees Parlement in stemming te brengen. De Europese Unie kan volgens deze mensen niet zonder grondwet bij de kiezer aanko­ men. Alsof de burgers van de lidstaten van de EU reikhalzend uitzien naar een Europese Grondwet!

Begin menselijk leven

In deze mandaatsperiode heb ik diverse keren stelling genomen tegen onderzoek waarbij menselijke embryo's worden vernietigd. De EU neemt daartegen geen stelling. De Europese Commissie gaat dit zelfs steunen uit de Europese begroting.Als je er bezwaar tegen hebt, hoor je treurig genoeg tot de minderheid!

In sommige Europese landen is het verboden, dit onderzoek met menselijke embryo's. In andere lidstaten daarentegen worden zelfs embryo's gekloneerd, alleen maar voor onderzoeksdoeleinden. De voorstanders claimen dat zo nieuwe therapieën kunnen ontstaan tegen ziekten zoals alzheimer en suikerziekte.

De Europese Commissie wil dit onderzoek stimuleren, maar eigenlijk alleen omdat deze nieuwe therapieën veel geld kunnen opleveren en de Europese concurrentiepositie verbeteren. Naast een te grote financiële focus gaat de Europese Commissie voorbij aan het feit dat dit onderzoek embryo's vernietigt. En dat is onvergelijkelijk belangrijker! In de bestrijding van zware ziekten gaan we te ver als we onderzoek doen ten koste van ander menselijk leven. Embryonaal stamcelonderzoek tast immers het begin van het menselijk leven aan. Hiervoor mogen we beslist geen Europees geld voteren!

Op dit essentiële ethische punt leden wij vorig jaar een paar gevoelige parlementaire nederlagen. Na zulke stemmingen moet je echt even op adem komen, letterlijk en figuurlijk. Dan staat 'Brussel' heel ver van je af. En toch ook weer niet.Want om met Groen van Prinsterer te spreken en te eindigen: "Laat ons getrouw zijn, een ieder op eigen post. Laat ons bedenken dat, zo het ons niet gegeven wordt grote dingen te verrichten, de ergste ontrouw in de kleinste zaken kan worden gepleegd; dat, zo de prediking daad mag heten, ook de daad predikt." De Heere geve ons daartoe zowel in Brussel als in Den Haag telkens weer Zijn genade en kracht.

drs. B. Belder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen