Verkiezingen • Boodschap aan Brussel

Voor wie het nog niet wist: op donderdag 10 juni mag Nederland weer naar de stembus. Dit keer voor 'Europa'. Zijn de Kamerverkiezingen in normale omstandigheden eens in de vier jaar, voor Europa mogen de kiezers om de vijfjaar hun schoenen aantrekken. Als de kiezers daar tenminste voor voelen, want het is inmiddels ruimschoots bekend dat juist deze verkiezingen het hoogst scoren wat betreft het laagste opkomstpercentage. De vorige keer, in ƒ 999 dus, was nog geen 30% van de Nederlanders bereid om te gaan stemmen voor het Europees Parlement.

Staat de SGP-achterban doorgaans bekend vanwege haar partij- en stemtrouw, gaat het over Europa dan is daar ooi< onder ons wel wat op af te dingen. Dat heeft enerzijds te maken met vanouds welbekende bezwaren, en dan is een principiële niet-stem ten minste nog te verdedigen als een bewuste keuze, maar er sluipt ook onder de SG P-kiezers helaas een zekere laksheid binnen. En dat laatste is

hoe je 't ook wendt of keert, een slechte ontwikkeling.Wie denkt wel thuis te kunnen blijven omdat het regent of omdat het te veel moeite is, verzaakt zijn plicht om wat betreft de publieke zaak kleur te bekennen. Die laat de mogelijkheid voorbijgaan om op Europees niveau een staatkundiggereformeerd geluid te laten horen. En al klinkt dat geluid niet altijd helder door tot in Nederland, dat geluid wordt er tot op de dag van vandaag vertolkt.

De SGP-man die in Europa dat geluid naar voren brengt, Is sinds het vertrek van 'pionier' ir L. van der Waal, drs. B. Belder In een combinatie met de ChristenUnie trekt hij de SGP-kar bij deze verkiezingen.Vandaar dat de Banierredactie hem in dit nummer met een paar vragen nog eens voor het voetlicht wil halen. Europa moge voor veel vaderlanders dan ver van hun bed staan, Europa komt hoe dan ook steeds dichter bij dat bed.

Berlijnse muur

Een van de meest onverwachte ont­ moetingen die ik ooit had, had ik in 1989. November van dat jaar Plaats van handeling: Berlijn. Het ijzeren gordijn is in de weken daarvoor op tal van plaatsen opengeknipt en de beruchte muur staat op vallen, ledere avond verzamelt zich een hoopvolle menigte voor en achter de Brandenburger Tor Terwijl ik daar op een koude najaarsavond getuige ben van dit historische moment, ontwaar ik temidden van al die duizenden mensen ineens een witte haardos. Het zal Bas Belder toch niet zijn? Ietsje dichterbij geschuifeld staat daar tot mijn stomme verbazing inderdaad niemand minder dan de buitenland-redacteur van het RD.

Buitenland en Belder, ze zijn helemaal met elkaar verweven. Ga maar na, na het buitenland voor het RD gevolgd te hebben, is hij nu opnieuw vaak buitenslands te vinden. En in de Eurofractie CU/SGP behartigt de SGP'er de portefeuille, jawel, buitenland. Daarom de vraag:

Mijnheer Belder, wat hebt u toch met het buitenland?

Belder: "Eerst even een mogelijk misverstand uit de weg ruimen: ik voel me voor honderd procent'Hollander'. Maar goed, inderdaad trekt het'buitenland' mij erg aan. Het internationale machtsspel fascineert mij.Wat streven staten, dichtbij en veraf, na? Evengoed wil ik graag weten hoe mensen in Rus­

land, China of waar dan ook het hoofd boven water proberen te houden. Daarom grijp ik elke dag ook eigenlijk eerst naar de internationale pers. Daarna volgen de Nederlandse bladen. In het Europees Parlement koop ik steevast elke morgen de Frankfurter Allgemeine Zeitung en de Neue Züricher Zeitung. En passant loop ik de bladen D/e Welt, Süddeutsche Zeitung en de Wall Street Journal door of die ook de aanschaf waard

zijn.Wellicht dat sommige collega's me door deze krantenkeuze een 'halve Duitser' wanen. Ik vermoed dat diverse CDU-collega's daar ook niets op tegen hebben."

Met welk gebied hebt u wat speciaals? Oost-Europa, vanwege uw studie, of andere landen of regio's? En waarom?

Belder: "Door m'n studie heb ik sowieso grote interesse in Midden- en Oost-Europa. Maar ook de ontwikkelingen in de Chinese Volksrepubliek probeer ik naar vermogen te volgen. Voor m'n kandidaats en doctoraal deed ik Chinese geschiedenis als bijvak in Leiden.Voor mij geldt in elk geval niet: onbekend, maakt onbemind. Want, ik ben bijvoorbeeld nog nooit in Cuba geweest, maar Castro's capriolen houd ik wel in de gaten. En meer nog hoe de Cubanen het zijns ondanks pogen uit te houden. Elke maand heeft er in het Europees Parlement een debat plaats over de schendingen van de mensenrechten wereldwijd. Dat betekent veel lezen, veel bellen over de aardbol voor een verantwoorde stellingname. Ik kan daarbij altijd rekenen op de expertise en ruggensteun van onze Kamerfractie in Den Haag. En zo keer je dus altijd weer naar het thuisfront, de uitvalbasis toch, terug."

Toewijding

W/e uw loopbaan overziet, ziet dat die in drieën l< an worden gel< .nipt. Leraar gescliiedenis in Rotterdam, RD-redacteur in Apeldoorn, Europarlementariër in Brussel en Straatsburg. Drie eigenlijk heel verschillende beroepen. Welke functie leverde de meeste voldoening op? Welke was het meest leerzaam? Welke het boeiendst?

Belder: "lk zou eerlijk gezegd niet durven en kunnen kiezen. Inderdaad, drie verschillende beroepen. Een dosis humor helpt daarbij zeken Evengoed de nodige zelfrelativering. En leren doe je overal. Op school wilde ik er helemaal voor de leerlingen zijn, op de krant voor de lezer en in het Europees Parlement sta ik voor de SGP en haar beginselen.Toewijding, daar komt het telkens op aan.Wellicht een ouderwets woord. Maar ik houd het er graag op. Erfgoed van mijn onvergetelijke ouders.

Niet te onderschatten was en is ook de steun van mijn vrouw. Hét klankbord bij uitstek! Tegelijk de meest effectieve corrector. Ze zal dat trouwens zelf, denk ik, in twijfel trekken. Sommige onveranderlijk zwakke persoonlijke punten - bijvoorbeeld in het holst van de nacht nog even de computer aanzetten voor het allerlaatste nieuws of na thuiskomst uit Brussel of Straatsburg direct op de post afduiken - ik geef ze ruiterlijk toe."

U bent namens de SGP nu al weer vijf jaar'onze man'in Brussel en Straatsburg en betoonde zich, kan ik uit eigen ervaring zeggen, een royaal en goed gastheer van honderden, misschien wel duizenden SGP'ers die poolshoogte kwamen nemen in het ER Bij SGP'ers, inclusief ikzelf is er altijd een anti-houding als het gaat om Europa. Wat houdt u al die sceptische SGP'ers voor?

Belder: "Je hoeft niet per se van Europa te houden om toch nut en noodzaak van samenwerking in te zien. Dat is juist onze politieke verantwoordelijkheid. Zo heeft de SGP boodschap aan Brussel en bovenal een Boodschap: dat is Gods Woord als hét richtsnoer voor alle politiek handelen, ook voor de Europese Instellingen.Tussen haakjes: ik ben nooit een 'eurofiel' geweest, dus ik kan me helemaal verplaatsen in sceptische SGP'ers.Als ik bijvoorbeeld het Europees Parlement voor zichzelf hoor klappen, dan denk ik 'dit is nog erger dan de vroegere applausmachines in het voormalige Oostblok'. Om over al die grote 'Europese successen' die ze elkaar in Brussel regelmatig toedichten of waar we 'onstuitbaar' naar op weg zijn, maar te zwijgen. Dat kweekt euroscepsis!"

Europa en de VS. Een moeizame relatie, zeker na de hele Irak-crisis en oorlog. De SGP ; s altijd sterk gehecht geweest aan de transatlantische band. Die staat nu in toenemende mate onder druk, zeker sinds in Duitsland de sociaal-democraat Schroder het vaantje heeft overgenomen van de christen-democraat Kohl. U bent onder andere vice-voorzitter van de delegatie Europa-VS. Kunt u Iets zeggen over uw ervaringen in die delegatie?

Belder: "Bij alle anti-Amerikanisme in Europa is het voor collega's uit het Amerikaanse Congres een verademing te weten dat er ook loyale bondgenoten zijn die wél hechten aan goede verhoudingen over en weenAls vice-voorzitter van de delegatie leid ik van Europese zijde altijd de thema's het Midden- Oosten, de NAVO en de strijd tegen het internationale terrorisme in. Zo probeer ik de toon te zetten voor een constructieve gedachtewisseling. Door de jaren heen bouw je contacten op met het Amerikaanse politieke en zakenleven. Dat kan altijd van pas ko-

Erfenis van Kol(

De Nederlandse delegatie in Europa telt nu nog 31 man (vrouwen incluis). Dat aantal slinkt na IO juni tot 2 7. Is er veel contact tussen de Nederlanders onder elkaar, bestaat er iets van een 'nationaal' gevoel onder deze Nederlanders, of overheersen toch de bovennationale partijlijnen?

Belder: "Dat het aantal Nederlandse zetels in het EP terugloopt, is een erfenis van het Europabeleid van ex-premier Kok. Regelmatig zie en spreek ik leden van de CDA-delegatie. En in het kader van de commissie buitenlandse zaken heb ik goede contacten met de collega's Oostlander (CDA), Lagendijk (Groenlinks), Wiersma (PvdA) en Van den Bos (D'66). Altijd handig om eigen amendementen binnen te slepen of een rapport. (...) Alle EU-leden denken voorop aan de eigen nationale belangen. Hoe dit elementaire gegeven voortdurend de bovennationale partijlijnen bij de grote fracties van christendemocraten, socialisten en liberalen doorkruist, zou het onderwerp van een brisante studie kunnen zijn. Ook de Nederlandse europarlementariërs opereren, of ze nu willen of niet, vanuit een nationale context. Per slot van rekening bepalen Nederlandse partijen hun kandidatuur en bepalen Nederlandse kiezers hun mandaat."

Met wie hebt u, afgezien van de eigen fractiegenoten, het meest contact? Met welke EP'ers het prettigst? En met welke niet-Nederlandse afgevaardigden hebt u goede ervaringen?

Belder: "ln de commissie buitenlandse zaken kan ik me doorgaans heel goed vinden in de opvattingen van de Britse conservatief Geoffrey van Orden (goede transatlantische betrekkingen, sterke NAVO, absoluut geen Europees leger, het internationaal aan de kaak stellen van het barbaarse Muagabe-bewind in Zimbabwe). Ook met Duitse CDU en CSU-collega's valt prima op te trekken. Dat leidt van tijd tot tijd tot uitnodigingen om aan Duitse universiteiten of academies lezingen te verzorgen. Zo propageren en exporteren we de SGP in Europa."

U bent getrouwd en vader van drie kinderen. Heeft een van hen, net als de kinderen van een ander politicus, wel eens gevraagd aan uw vrouw: "Wie is toch die meneer die iedere zondag met ons meeeet? "

Belder: "Naar mijn weten, hebben ze dat nooit gevraagd. Of ik nu in Brussel of Straatsburg bivakkeer, altijd bel ik een paar keer per week met onze beide getrouwde jongens Hans en Jaco en studerende dochter Cora. Even bijpraten.Wat doen ze? Hebben ze nog tips voor pa? Moeilijker ligt het tegenwoordig om onze twee kleinzoons. Bas en Matthijs, aan de lijn te krijgen. Die hebben het meestal te druk. KPN en andere 'providers' hebben al met al een goede klant aan mij."

Menno de Bruyne

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen