Verkiezingen • Terugblik en vooruitblik

Aan het eind van de eerste mandaatsperiode van Belder in tiet EP een terugbliii. De afgevaardigde namens de SGP nam aan maar liefst 235 plenaire debatten deel, naast het indienen van vele resoluties en amendementen, deelname aan gedachtewisselingen in diverse commissies en wat dies meer zij. Bovendien was hij vijf maal rapporteur, waaronder het in februari dit jaar afgeronde eervolle rapporteurschap voor de betrekkingen tussen de Europese Unie (EU) en Rusland. Vanuit de vaak kortbemeten en daarom compacte plenaire bijdragen een impressie van zijn inbreng. Een selectie is gemaakt van debatten rond dezelfde speerpunten die ook de inzet zullen zijn van de komende periode. Daarom is het tegelijk een vooruitblik. Een vooruitblik op een nieuwe mandaatsperiode in het Europees ParlementVan 2004 tot 2009 hoopt Belder met uw steun in de eurofractie CU-SGP-verband u opnieuw te mogen vertegenwoordigen in Brussel en Straatsburg.

Groepsvorming

Tot onze verwondering behaalde de eurofractie CU-SGP bij de verkiezingen voor het Europees Parlement van 10 juni 1999 maar liefst drie zetels. Een onverv/acht en dankbaarstemmend resultaat. Eén van die zetels werd ingenomen door Belder.AI snel begonnen de onderhandelingen over mogelijke toetreding tot een politieke groep. Uiteindelijk werd besloten tot toetreding tot de EDD. Dat is de kleinste groep van het ER Wat groepsgenoten daarin verbindt, is een kritische visie op de als

maar uitdijende bevoegdheden van de EU. Maar daarna houdt het al snel op. Veel leden zijn lid van zogenaamde 'one-issue' partijen. Bijvoorbeeld een aantal tegenstanders van de euro uit het Verenigd Koninkrijk en Denemarken en jagers uit Frankrijk die de belangen van de jacht behartigen. Op deze manier konden we aan enorm veel debatten meedoen, soms tot enige gezonde jaloezie van de andere Nederlandse afgevaardigden. Belder bemachtigde tijdens de eerste vergadering van de EDD het lidmaatschap en EDD-groepsvoorzitterschap in de commissie Buitenlandse Zaken, evenals het vice-voorzitterschap van de delegatie voor de betrekking tussen de EU en de Verenigde Staten (VS). Posities die hij vijf jaar lang heeft behouden en die zijn parlementaire werk in belangrijke mate stempelden. De aan de orde komende onder­ werpen als de uitbreiding van de EU, de positie van Turkije, de transatlantische betrekkingen, de positie van Israël en de inzet voor vervolgde christenen bevinden zich dan ook in de buitenlandsfeer. Dat betekent niet dat hij zich daartoe beperkte. Op constitutioneel vlak heeft hij zich nadrukkelijk tegen een Europese grondwet gekeerd en voor behoud van nationale soevereiniteit.Als lid van de commissie industrie, externe handel, onderzoek en energie keerde hij zich onder meer fel tegen Europese financiering van embryonaal stamcellenonderzoek en betoonde zich een pleitbezorger van het door God gegeven leven van begin tot eind.

Uitbreiding

Namens de eurofractie CU-SGP is Belder altijd een warm voorstander geweest van de uitbreiding. Dat blijkt ook wel uit zijn bijdrage van IO maart jl. aan het plenaire debat waarna het EP besloot tot toetreding van tien nieuwe lidstaten: "Voorzitter, wie verlangt terug naar een Europa dat in twee vijandige politieke kampen is verdeeld? Wie misgunt de volken van Midden- en Oost- Europa hun persoonlijke en staatkundige vrijheid? Een uitgestelde bevrijding is het geworden, het heeft geduurd tot 1989. Op I mei krijgt de bevrijding haar continentale bekroning met de oostwaartse uitbreiding van de Europese Unie, waar alle betrokkenen voorstander van zijn.Tegelijk dragen alle betrokkenen een zware verantwoordelijkheid. Nu het nut van een sterk expanderende Europese Unie publiekelijk ter discussie staat, dienen politici in West en Oost allereerst te ijveren voor de consolidatie c.q. creatie van stabiele rechtsstaten. Dat schept nationale burgerzin, het fundament bij uitstek voor Europabrede samenwerking. Een groot kenner van Midden- en Oost-Europa, Hugh Seton- Watson, noemde deze regio slechts en­ kele decennia geleden als het zieke hart van Europa. Moge de uitgebreide Unie straks een probaat geneesmiddel blijken. Dat vergt een aanzienlijke wederzijdse inspanning, een oprecht dienen van elkaar. Juist die betrokkenheid heb ik de afgelopen jaren vastgesteld in mijn achterban. In dat voluit christelijke spoor wensen mijn fractie en ik voort te gaan."

Turkije

Onder Fins voorzitterschap werd na een debat van slechts drie minuten besloten Turkije de felbegeerde kandidaat-status van de EU te geven. Belder daarover op 14 december 1999 in het EP: "Mijnheer de Voorzitter, wie haalde eind vorige week nu wie over om Turkije de status van kandidaat-lidstaat van de Europese Unie te verlenen? De Raad annex de Commissie of de aspirant zelf? De diplomatieke spoedmissie van de heren Solana en Verheugen tendeert naar een curieus antwoord op deze vraag.

Een stand van zaken die heel direct aangeeft hoe moeizaam nog altijd de onderlinge betrekkingen tussen Athene en Ankara zijn.Want bovenal Griekse voorwaarden inzake Turkije's EU-kandidatuur - denk vooral aan de kwestie- Cyprus en grensgeschillen in de Egeïsche Zee - deden Solana en Verheugen immers haastig het luchtruim kiezen richting premier Ecevit. En slechts, naar verluidt, met Amerikaanse assistentie aanvaardde de Turkse coalitieregering uiteindelijk de Europese promotie. Wie in Europa moet over deze bijzondere procedure eigenlijk verheugd zijn? Zeker nu premier Ecevit voet bij stuk houdt in de politieke tweedeling van Cyprus. En dan reppen wij nog niet eens over een van de meest cruciale impliciete toetredingseisen voor Turkije: een vrijwillige afstand van zijn aanzienlijke politieke macht door's lands sterke militaire apparaat.

Typerend is in elk geval dat Ecevit terecht wees op de grote geostrategische betekenis van zijn vaderland voor het Westen. Een argumentatie die beslist aan kracht wint gelet op de barbaarse, imperiale pacificatietactiek van Rusland in Tsjetsjenië.Voor militair even- en tegenwicht in de broeierige Kaukasusregio dient evenwel alleen de NAVO te zorgen en niet de Europese Unie. Tot de positieve resultaten van de Top rekenen wij de acceptatie van nog vijf Oost-Europese staten als kandidaat-lid van de Europese Unie én de verklaring.

of beter gezegd, de duidelijke vermaning van de Raad aan het adres van Ruslands politieke leiders.Tien jaar na de val van de Muur van Berlijn, tien jaar na de spectaculaire omv^enteling in Middenen Oost-Europa blijft, treurig genoeg, vrees voor Moskou de naties van die regio veiligheid én economische voorspoed doen zoeken in het Westen. Deze realiteit is evengoed een spoedmissie van Solana en een Europese commissaris richting het Kremlin waard."

In december dit jaar moet onder Nederlands voorzitterschap besloten worden of er toetredingsonderhandelingen met Turkije geopend worden.Tijdens een debat op I april jl. over de 'vorderingen van Turkije op weg naar toetreding' was Belder ingenomen met het kritische verslag van collega Oostlander: "Mijnheer de Voorzitter, geheel in lijn met zijn vorige verslag, presenteert collega Oostlander dit Huis vandaag opnieuw een glashelder verslag overTurkije's zeer steile pad in de richting van de Europese Unie. De rapporteur constateert in paragraaf 32 terecht dat het land nog steeds een andere interpretatie geeft aan de seculiere staat dan in de Europese Unie gebruikelijk is. Oostlander spreekt voorts van staatscontrole over de confessionele hoofdstromingen en discriminatie van andere richtingen. Ik zou het woordje staatscontrole graag willen aanscherpen met het woordje bevordering, want onder de vleugels van het Presidium voor religieuze aangelegenheden, dat rechtstreeks ressorteert onder premier Erdogan, verschaft de Turkse Republiek de soennitische hoofdrichting van de islam ruime maatschappelijke ontplooiingsmogelijkheden. Kom daar eens om bij de christelijke kerken in Turkije.Tot op de dag van vandaag moeten zij, hoewel zij onder de bepalingen van het Verdrag van Lausanne van 1923 vallen, de essentiële status van rechtspersoonlijkheid ontberen. Kortom, mijnheer de Commissaris, er is werk aan de winkel, maar dat had ik al van u begrepen. (...)"

Transatlantische betrekkingen

Als lid van het EP en van de EU-VS-delegatie was versterking van de transatlantische betrekkingen gedurende de volledige ambtstermijn een speerpunt voor BelderTwee maal per jaar was er een week van constructief overleg met onze Amerikaanse vrienden uit het Congres, beurtelings in Amerika en het voorzittersland van de EU. Dat betrof vele terreinen, waar Belder de EPwoordvoerder was op veiligheidsgebied. Een Europees leger achtte hij even utopisch als ongewenst.Tijdens een debat in het EP over'de voornaamste aspecten en fundamentele keuzen van het Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheids Beleid' op 22 oktober 2003 verwoordde Belder zijn voorkeur voor de NAVO als volgt: "Voorzitter, in mijn land hoor je wel eens de nuttige waarschuwing: "Gooi nooit je oude schoenen weg, als je nog geen nieuwe hebt." Voor Europa's veiligheid lijkt me deze bekende vermaning des te sterker te gelden. Ruil de NAVO a.u.b. niet in voor zo ongewisse militaire aspiraties van een aantal lidstaten van de Europese Unie! Ondertussen zorgt die defensieambitie aan deze kant van de oceaan voor nieuwe interne Europese verdeeldheid, alsmede voor nieuwe transatiantische spanningen. Ik deel ten volle de grote Amerikaanse bezorgdheid over de cohesie en de toekomst van de NAVO, gelet op de autonome militaire koers van president Chirac en bondskanselier Schroder Het ambivalente veiligheidsdenken van Parijs en Berlijn zie ik volledig terug in het verslag Brok: de EU als complementaire veiligheidsorganisatie van de NAVO, nota bene! Eerlijk genoeg erkent het verslag Brok dat de huidige militaire capaciteiten van de EU tekortschieten voor vredesoperaties. Kortom, geef mij de NAVO maar voor onze veiligheid in Europa en laat de EU-lidstaten binnen NAVO-verband eindelijk eens zien wat ze waard zijn als loyale bondgenoten!"

Zoals u leest, een helder en verfrissend Atlantisch geluid in Europa. Binnen datzelfde Europa wensen velen eerder de relatie EU-VN te verdiepen ten koste van de NAVO. In een debat hierover op 30 januari 2004 tekende Belder onder meer het volgende aan bij dit staaltje van zelfoverschatting van de mensheid: "Mijnheer de Voorzitter, het voorliggende verslag van onze geachte collega Laschet wil de mensheid voortstuwen in de richting van een soort wereldregering.Alleen hiermee zou het mogelijk zijn vrede, welvaart en rechtvaardigheid te creëren met de VN als centraal, vitaal en beslissend middelpunt. Het multilateralisme wordt om-

armd als het nieuwe politieke evangelie. Ligt aan deze toekomstdroom niet een geweldige overschatting van de mensheid ten grondslag? Mensen, u en ik, zijn immers geneigd tot alle kwaad. Werkelijke vrede en gerechtigheid komen niet uit mensen voort. Die zijn alleen te verkrijgen door een oprecht geloof in en een onvoorwaardelijk buigen voor God, in door genade gehoorzamen van zijn heilzame geboden vertolkt in de Bijbel, het Woord van God. Jezus Christus droeg de straf die ons de werkelijke vrede brengt. Dat is een punt dat maar al te gemakkelijk vergeten wordt en dat ik daarom graag als eerste wil opmerken. (...)"

Israël

Het onderwerp waar Belder het vaakst over sprak is de situatie in het Midden- Oosten en de positie van de staat Israël in het bijzonder Slechts één bijdrage aan zo'n debat over het rapport'Vrede en waardigheid in het Midden-Oosten' van de Spaanse socialist en voormalige ambassadeur Menèndez deValle van Jordanië op 22 oktober 2003 ter illustratie van onze inzet voor een werkelijke aanpak van het conflict: "Mijnheer de Voorzitter, in de Commissie buitenlandse zaken hebben de rapporteur en ik al een paar maal de degens met elkaar gekruist. Overigens in alle vrede en - naar ik van harte hoop - in alle waardigheid. Die kernwoorden "vrede en waardigheid" streeft collega Menèndez delValle na voor het almaar bloedende Midden- Oosten. Een loffelijke inspanning, die ik graag met hem deel.

Voor de route naar vrede en waardigheid in het Midden-Oosten zie il< twee enorme blol< kades, die de rapporteur mijns inziens schromelijk onderschat. Islamitische vernietigingsdrang ten aanzien van de joodse staat Israël en escalatie van het Israëlisch-Palestijnse conflict door regionale inmenging. Met de dodelijke combinatie van deze twee genoemde factoren zien de staat Israël en zijn burgers zich het afgelopen jaar in toenemende mate geconfronteerd. Om slechts één voorbeeld te noemen; de Libanese islamitische terreurbeweging Hezbollah, nauw gelieerd aan Syrië en de Islamitische Republiek Iran, is al jaren actief bezig een eigen terreurnetwerk uit te bouwen op de westelijke Jordaanoever. Mijn klemmende vraag aan de Raad en Commissie is derhalve opnieuw: welke consequenties trekken zij daaruit voor het aangaan van associatie- en handelsakkoorden met genoemde landen! Beide Europese instellingen staan toch voor de bestrijding van het internationaal terrorisme?

Mijnheer de rapporteur, vergun mij nog één keer de degens te kruisen: op het eind van paragraaf 25 spreekt u de hoop uit de nieuwe Palestijnse premier zo spoedig mogelijk te kunnen begroeten in de Buitenlandcommissie van dit Huis.Waarom slaat u zijn Israëlische ambtgenoot over? Een uitnodiging aan beiden lijkt mij een parlementaire benadering die evenwichtiger, vredevoller en waardiger uitwerkt op het Midden- Oosten conflict."

Vervolgde Christenen

Elke donderdagmiddag van de plenaire zitting in Straatsburg deed Belder in het mensenrechtendebat mee. De definiëring van het begrip'mensenrechten' formuleerde Belder onder meer in een debat op 4 juli 2001 over'Mensenrechten in de wereld': "Vanuit mijn christelijke levensovertuiging wil ik benadrukken dat ook mensenrechten niet boven elke norm verheven zijn. Het gaat bij de handhaving van mensenrechten om beschermende regels voor het mense­ lijk leven naar de bedoeling die God de Schepper met dat leven heeft."

Veelal richtte minstens een deel van zijn interventies zich op de positie van vervolgde christenen. Maar ook andere verdrukte mensen en bevolkingsgroepen werden niet vergeten.Vele malen sprak Belder over de gruwelen in Zimbabwe, Vietnam, Cuba, Turkmenistan en noem maar op.Tot onze verwondering mochten we bij laatstgenoemd land later vernemen dat de gevangen zittende ds.Atakov daadwerkelijk is losgelaten.

Blik vooruit en omhoog

D.V op 10 juni zijn de verkiezingen voor het nieuwe Europees Parlement. Wij hopen op uw stem en uw steun. Maar ook op uw gebed. Opdat het Woord zijn loop hebbe. Opdat opnieuw opgeroepen mag worden tot het onderhouden van Gods heilige en goede geboden.

Mogen wij opnieuw op u rekenen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen