Parlementair logboek

Mijnheer de Voorzitter

De foto in twee landelijke dagbladen trok veel bekijks. De foto van SGPtweede-man Van der Staalj in de voorzittersstoel van de Tweede Kamer Omdat Kamervoorzitter Weisglas in Polen was bij de herdenking van de bevrijding van vernietigingskamp Auschwitz 60 jaar geleden en de andere leden van het Kamerpresidium evenmin konden, was het veertien dagen geleden de beurt aan de SGP'er om de Tweede Kamer een ochtend voor te zitten. En, zoals gezegd, het viel op.

Het geval wilde dat het uitgerekend die donderdag nationale gedichtendag was. Al weer een paar jaar is het gebruik dat de Kamervoorzitter die dag begint met het voorlezen van een gedicht, waarna de poëtisch ingestelde kamerleden er in hun bijdragen nog een schepje bovenop kunnen doen. Het gedicht dat Van der Staaij voor deze gelegenheid uitkoos, was van de grootste protestants-christelijke dichter uit de vorige eeuw, Willem de Mérode. De SGP-afgevaardigde koos voor het gedicht'Woorden', omdat het de kern weergeeft van wat dichterschap eigenlijk is. De tekst van het gedicht luidt:

Men weet niet hoe dit is, dat woorden Toekomen en zij zijn bereid Om de geruchten die zij hoorden Daad te doen zijn en werklijkheid. Zij hebben zich stil volgezogen Met geur en kleur, contour en klank En zijn als vogels opgevlogen En rusten op het vers als bank En heffen zich ten langen leste Met licht geworden vleugelslag En vliegen naar harts verre nesten En slapen tot een nieuwen dag.

Irak

Over een maand komt er een eind aan de aanwezigheid van Nederlandse troepen in Irak. De troepen die lange tijd verantwoordelijk waren voor de orde en rust in de provincie Al-Muthanna zullen dan teruggetrokken worden en vervangen door militairen uit Groot- Brittannië. Eigenlijk was het de bedoeling dat Iraakse orde- en veiligheidstroepen het vaantje dan zouden kunnen overnemen van de Nederlanders, maar de situatie in Al-Muthanna is helaas nog van dien aard, dat dat op dit moment geen optie is.

De regering verdedigde dit besluit als onontkoombaar En wie de ministers Bot en -vooral- Kamp hoorde redeneren, kon zich inderdaad niet aan die indruk onttrekken. Het kabinet klonk helder, doordacht, standvastig en redelijk. Helder, want afspraak is afspraak. Doordacht, want er is een datum genoemd gekoppeld aan verkiezingen. Standvastig, want Nederland weerstond de druk van de regeringen van lrak, Amerika, Engeland en Japan. Redelijk, omdat Nederland in vergelijking met andere Europese staten een stevige bijdrage heeft geleverd waar anderen een punt aan kunnen zuigen.

De regering verdedigde dit besluit als onontkoombaar En wie de ministers Bot en -vooral- Kamp hoorde redeneren, kon zich inderdaad niet aan die indruk onttrekken. Het kabinet klonk helder, doordacht, standvastig en redelijk. Helder, want afspraak is afspraak. Doordacht, want er is een datum genoemd gekoppeld aan verkiezingen. Standvastig, want Nederland weerstond de druk van de regeringen van lrak, Amerika, Engeland en Japan. Redelijk, omdat Nederland in vergelijking met andere Europese staten een stevige bijdrage heeft geleverd waar anderen een punt aan kunnen zuigen.

SGP-woordvoerderVan der Staaij zette evenwel vraagtekens bij het besluit van het kabinet. Zijn conclusie: zo rommelig en halfslachtig Nederland begon met deze missie, zo rommelig en halfslachtig is nu ook het einde. Alles nog eens op me in laten werkend en de vorige debatten nog eens nalezend, hou ik hier het gevoel aan over dat een binnenlands politiek compromis nu verkocht wordt als de hoogste wijsheid, zei de SGP'er Concreet: D66 had van meetaf aan moeite met de missie. De PvdA al helemaal. Beide partijen vinden het nu welletjes, waarmee het brede draagvlak in Nederland voor een groot deel is weggevallen. Dat is wat het kabinet tot dit besluit heeft gebracht, aldus SGPwoordvoerderVan der Staaij.

Maar, zo werpt iemand tegen: de regering heeft na de aanvankelijke verlenging vorig jaar juni toch duidelijk aangekondigd dat Nederland nog acht maanden zou bijtekenen en geen dag langer? Dat klopt, maar dat was met de toen ook door minister Bot uitdrukkelijk uitgesproken veronderstelling dat de Irakezen dan zó ver zouden zijn, dat ze op eigen benen zouden kunnen staan en de zaak van de Nederlanders overnemen. Die veronderstelling is echter niet juist gebleken, zoals de realiteit in Irak helaas bewijst. De SGP vindt het in zo'n situatie dan allerminst getuigen van verstandige politiek om vast te houden aan een datum. Het gaat uiteindelijk om het handhaven van de orde en veiligheid, niet om een datum. De SGP erkent dat het wegvallen van steun een politiek feit is waar het kabinet mee moet rekenen, maar het vertrek nü aan te prijzen als de allerhoogste wijsheid, slaat nergens op-

Kijkje nemen

Overigens is de SGP-woordvoerder op dit dossier, Van der Staaij, vorige week enkele dagen met een parlementaire delegatie een kijkje gaan nemen ter plekke in Irak. In enkele dagbladen heeft hij al iets verteld over zijn ervaringen en wederwaardigheden. Het heeft, na wat er al in de krant stond, geen zin daarover hier nog verder uit te wijden. Hier nog de opmerking dat de SGP positief staat tegen de 'NAVO-trainingsmissie' die nu naar Irak wordt gezonden om te helpen bij de training en opleiding van Iraakse veiligheidsfunctionarissen. Het is goed, nu de eerste hoopgevende stappen zijn gezet richting democratisering, dat Nederland daar via deze missie tóch een bijdrage aan levert. Per slot van rekening is de hele wereld gebaat bij een goede afwikkeling van de oorlog en een ontwikkeling van Irak tot een democratische (rechts)staat.

P$

Het plannetje is ooit uitgebroed onder paars. Het plannetje om het aantal Statenleden drastisch te verlagen. Het idee werd zowaar uitgewerkt in een heus wetsvoorstel, en dat wetsvoorstel ligt, nadat een meerderheid van de Tweede Kamer er al akkoord mee is gegaan, nu ter beoordeling voor in de Eerste Kamer Interessant, omdat de Eerste Kamer zélf gekozen wordt door de leden van Provinciale Staten. Interessant ook, omdat er in de Eerste Kamer ten minste één ervaringsdeskundige zit, te weten mr. G. Holdijk, lid van de Staten van 'zijn' Gelderland. Hij voerde namens SGP en Christenunie het woord.

Gelet op zijn speciale positie, begon Holdijk met een verwijzing naar die positie. Enerzijds past mij terughoudendheid, zei hij, anderzijds praat ik tegen de achtergrond van 15 jaar ervaring ook met een zekere vrijmoedigheid over dit thema. En de gevolgen van het voorstel, mocht het worden aangenomen, zijn niet gering. Het aantal PS-leden vermindert dan met bijna 200; het gemiddeld aantal statenleden per provincie was 63, 5 en wordt als de plannen doorgaan 47.

Een grote ingreep dus, en dan stelt de SGP gedachtig het Bijbelwoord 'onderzoek alles, maar behoud het goede' altijd de vraag: zijn er voldoende en goede argumenten om deze zware operatie uit te voeren? Desgevraagd verwees de regering in de stukken naar begrippen als: meer bestuurskracht, grotere slagvaardigheid, meer sturen op hoofdlijnen en meer politiek.Verder stelt de regering dat de omvang van de Staten in overeenstemming moet worden gebracht met het takenpakket van de provincies.

Om met dat laatste te beginnen: deze stelling suggereert dat de provincies minder te doen hebben gekregen. Met de feiten in de hand betwistte Holdijk deze uitgangspositie van het kabinet. Hij gaf onmiddellijk toe dat de provincies andere taken hebben gekregen, maar andere taken wil nog niet zeggen: mïnder. Bovendien moet niet het takenpakket maatgevend zijn, maar de werkdruk van de leden. Dat zegt meer dan wat er op papier staat.

Wat de SGP ook wantrouwig maakt, is dat uit berekeningen die zijn gemaakt op basis van het nieuwe stelsel, de grote partijen er verhoudingsgewijs beter van worden en de kleintjes slechten Als het nu nog zo zou zijn dat alle partijen zouden moeten inleveren, ongeacht de grootte van de partijen, kun je nog zeggen dat de pijn eerlijk verdeeld wordt. Dat is hier echter niet het geval. Waar in dit geval nog bijkomt dat een van de argumenten vóór verkleining is dat gezegd wordt dat de Staten zich meer moeten bezighouden met de hoofdlijnen. Iedereen weet dat als het daar over gaat, juist de grootste fracties het meest neuzelen en pietepeuteren, terwijl de kleine fracties zich (vaak noodgedwongen) beperken tot de hoofdlijnen. Hier klopt er dus ook iets helemaal niet.

Daarop enigszins doorbordurend: het kabinet motiveert het verkleinen van het aantal PS-leden ook nog met het argument dat Provinciale Staten hun controlerende en politieke functie beter moeten uitoefenen. Ook daar is in te komen, ware het niet dat hier hetzelfde geldt als hierboven. Holdijk: "Een van de effecten van het voorstel zal zijn dat het aantal eenmansfracties uit PS verdwijnt en dat twee-, drie- en vierpersoonsfracties een kwart tot de helft van de leden verliezen. Zonder nu te willen beweren dat de grote, in het college van Gedeputeerde Staten vertegenwoordigde fracties hun controlerende functies verwaarlozen, is het niettemin voor iedereen inzichtelijk en leert ook de ervaring dat de kleine, niet in het college zittende fracties op dit punt soms een bijzondere rol vervullen. Als geheel genomen bestaat er dan ook de gerede kans dat deze rol als gevolg van dit voorstel wordt verzwakt."

Het moge helder zijn dat de SGP voorshands niet veel ziet in het uit de paarse boedel daterende wetsvoorstel. Niet omdat we bang zijn voor het eigen hachje, maar omdat het voorstel in haar uitwerking niet brengt wat het belooft en de argumentatie rammelt - aan alle kanten.

Referendum

De Eerste Kamer heeft twee weken geleden ingestemd met een initiatiefwet van D66, PvdA en Groenlinks om later dit jaar een referendum te houden over de vorig jaar geaccordeerde Europese Grondwet. Bij gebrek aan een Hans Wiegel, zullen we maar zeggen, want niet één tegenspartelendeWD-senator had uiteindelijk de moed om tegen te stemmen.

Dit gezegd zijnde, en wetend dat zo'n referendum er menselijkerwijs gesproken nu komt, luidt de vraag: wat doet de SGP? Stilzitten en alles maar over ons heen laten komen, of doen we ook een duit in het referendumzakje. Het behoeft geen betoog dat het iedere SGP'er vrij staat om te doen en te latent wat hij of zij wil. Dat neemt niet weg dat de SGP het aan haar stand en standpunt over dit belangrijke onderwerp verplicht is om het al zo vaak verwoorde tegengeluid nog eens duidelijk te laten horen.

Direct nadat de beslissing in de Senaat was gevallen, kwam er dan ook de volgende persverklaring. Onder de kop: het tegengeluid: "Voor de SGP is het jawoord van de Eerste Kamer tegen een referendum over de Europese Grondwet het startsignaal voor het tegengeluid. Belangrijke reden voor het verzet tegen de Europese Grondwet is dat Nederland nóg meer zeggenschap overhevelt naar Brussel, lees: Berlijn en Parijs. (...) De nu voorliggende Grondwet zal opnieuw een impuls geven aan een nog verdergaande eenwording, al was het maar omdat we op tal van punten ons vetorecht inleveren. Dat in de preambule bewust het christelijk verleden wordt verdonkeremaand, zegt veel over de geest van deze Grondwet.

Ongetwijfeld zal in de aanloop naar het referendum ook het thema Turkije om de hoek komen kijken. Formeel is dat niet aan de orde, maar wel een werkelijkheid waar niemand op dat moment omheen kan, temeer omdat de Grondwet verzuimt de (geografische) grenzen van Europa te trekken. Het zal duidelijk zijn dat de SGP als verklaard tegenstander van de Turkse toetreding, ook hier duidelijk stelling zal betrekken. De SGP is een van de weinige partijen die van meetaf aan en consequent het tegengeluid heeft laten horen en op dit punt dus sterke papieren heeft."

Nu niets aan toe te voegen. Dat komt nog!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen