Uit de provincie · Noord-Holland

Een impressie uit de Provinciale Staten van Noord-Holland is de impressie van een eenmansfractie in een staten bestaande uit 83 mannen en vrouwen op ingenomen zetels. Daar komen dan nog 6 gedeputeerden bij en de Commissaris van de Konmgin en de statengriffier.

Naart 2003

Zo begonnen we dus op 20 maart 2003. De lijst was een lijst Christen- Unie-SGP met een liggend streepje, en het heeft nog een lange tijd geduurd voordat het schuine streepje (/) tussen de partijaanduidingen definitief van de poststukken was verdwenen. Gelukkig was ik in de vorige periode ook statenlid, want ais groentje en eenling loop je het risico om links en rechts gepasseerd te worden. Alle belangrijke besluiten voor de komende vier jaar worden aan het begin genomen. Direct beginnen de onderhandelingen al tussen de winnaars om tot een programma te komen en een nieuw college. Door een onverwachte gang van zaken kwam de winnaar (PvdA) als verliezer uit de bus bij de collegeonderhandelingen. Het werd een college van WD, CDA, Groenlinks en D66.Als eenling heb je natuurlijk wel de illusie dat je mee doet, maar feitelijk maak je alleen maar kanttekeningen in de marge-

Het ijzer

Het smeden van het ijzer wanneer het vuur heet is speelt direct bij aanvang. Wij, ChristenUnie-SGP, gingen voor duo-commissieleden. In tal van gemeenteraden krijgen duo-leden, onder wat voor benaming ook, een plaats aan tafel bij de politieke discussies. Het grote voordeel is naast een verbreding van je feitelijk gekozen capaciteit ook het aangesloten zijn op het politieke informatiecircuit. Bestuur bestaat uit het ver­ werken van informatie, daar wat mee doen en tot keuzes komen.We hebben gebruik gemaakt van de kennis van wat

de stand van zaken was in andere provincies en hebben gebruik gemaakt van artikeiteksten uit Utrecht, en gelukkig werden we breed gesteund door de PvdA. Er waren meer principiële tegenstanders dan voorstanders, maar doordat de SP ten tijde van de stemming niet langer meer tegen was, werd het amendement

met een nipte meerderheid aangenomen.We konden kort daarna met drie duo-commissieleden starten, die in een volgende vergadering werden beëdigd, en zo in elk van de 7 commissies niet alleen formeel, maar ook feitelijk vertegenwoordigd zijn.

Fractieassistent

D66 loopt altijd warm voor vernieuwingen in de politiek, en de overwinning van het dualisme diende ondersteund te worden door actieve fracties met veel initiatieven en veel contacten met de kiezers. Een fractieassistent voor een halve formatieplaats op een behoorlijk niveau

voor iedere fractie was de keuze.Andere partijen sputterden wat tegen, maar vanwege de nieuwe coalitie, die door geven en nemen vorm krijgt (hoe actueel gelet op de gekozen burgemeester) werd ook dit voorstel aangenomen.Wij zijn dus verblijd met en versterkt door een echte betaalde fractieassistent. De vreugde zal wel niet verder reiken dan deze periode, want er kwamen zoveel afsplitsingen daarna (GroenLinl< s, VVD, LPF) dat de definitie van fractie zelfs door een hooggeleerde adviseur verduidelijkt moest worden. Afsplitsers hebben als fractie ook recht op een eigen fractieassistent. De onstuimige groei van dit instituut fractie zal die van het andere wel teniet doen.

Profiel

Wie zijn we. Er wordt natuurlijk van je verwacht dat je je profileert als overtuigd christen. Men is dat gewend van de kamerleden en dat is ook de rechtvaardiging van een eigen partij. Andere partijen kennen tenslotte ook genoeg christenen.Als vertegenwoordiger van zo'n gecombineerde fractie vertegenwoordig je het gezamenlijke van de partijen. Daarnaast ben je je ook bewust van de verschillen, en als het er op aan komt ben ik een vertegenwoordiger van de Christen- Unie. Zo mooi je partij profileren als in de Tweede Kamer lukt niet makkelijk. Het wetgevingsproces daar heeft invloed op ieders leven, en vaak liggen er heel principiële keuzes voor, maar provinciale politiek is anders. De statenleden doen voortdurend hun best om uit te leggen en uit te dragen dat we wel degelijk ergens wat over te zeggen hebben, en van invloed zijn, maar zelf karakteriseer ik de provinciale politiek vooral als bestuur van besturen. Het schaalniveau van de bestuurlijke problemen is onvergelijkbaar met dat van gemeente en rijk, en gemeenteraadsleden hebben ons meestal niet nodig, en Tweede Kamerleden ook niet. Het lijkt alsof we in gescheiden werelden leven.

Praktisch en principieel

Met deze twee woorden zijn tal van combinaties mogelijk. Met de zelfstandige naamwoorden en met de bijvoeglijke naamwoorden. Dat gaat voor veel par- tijen op. Maar als wij het woord principieel in de mond nemen, dan verwijzen wij vooral naar wat Gods Woord ons te zeggen heeft over een bepaald onderwerp. Dat is ondanks alle kennis die je van de Bijbel mag hebben meestal nog behoorlijk moeilijk. De Bijbel is tenslotte geen handboek politiek of besturen. Het Salomo's oordeel was schokkend, ik had het niet durven uitspreken, maar een besluit in wijsheid genomen. Het 'kiezen of delen' wordt nog steeds gehoord.Toch is dat natuurlijk niet in alle omstandigheden het meest wijze woord. Maar omdat het oordeel in de staten bij de helft plus één berust moet er altijd gekozen worden, en in die keuze ben je dan principieel, en liefst zo principieel mogelijk.Toch zijn zoveel besluiten, wel zo'n tachtig procent denk ik, alleen maar zo praktisch, dat het meer op echt besturen lijkt, keuzes maken, dan op politiek.

De omvang

Zojuist hebben we gehoord dat de staten van Noord-Holland bij de volgende verkiezingen terug gaan van 83 zetels naar 55 zetels, teneinde de stroperigheid te laten verdwijnen en de politiek weer leuk te maken, en dat het meer over de hoofdlijnen van het beleid zal gaan. Als eenmansfractie moet je je wel alleen tot die hoofdlijnen beperken, dus het is meer een kwaal van de grotere partijen dan van de kleintjes. Als Amsterdam met nog geen 800.000 inwoners 45 gemeenteraadsleden heeft, en via de deelraden nog zo'n 200 extra, en zo de democratie pas echt bij de burger komt, wordt het met 55 in plaats van 83 statenleden een stuk moeilijker om 2, 5 miljoen Noord-Hollanders te bereiken. De statenleden moeten ook van een hoger kwaliteitsniveau zijn, is de stelling van het dualisme. Gelukkig hoeven we alleen binnen de partij 'toelatingsexamen' te doen, en zeker bij twijfel aan de kandidaat uitspreken; 'niet doen'! De grotere partijen blijken vaker hun kandidaten minder goed te kennen.

De ambtenaren

Noord-Holland heeft ongeveer 1500 ambtenaren in dienst, en volgens de collegepartijen moesten we terug naar 1000. Het spaart op termijn natuurlijk geld uit, maar kwalitatief hoogwaardig, en een klein en effectief apparaat, zijn termen die het tegenwoordig goed doen. Zeer tegendraads heb ik steeds als invalshoek gekozen dat eerder meer dan minder ambtenaren de macht van het provinciaal bestuur vergroten, en dat provinciale ambities door voldoende goede ambtenaren moeten worden gerealiseerd. Gelijk of ongelijk zullen nooit aan de orde komen, maar grootse woorden gevolgd door grootse omwentelingen laten nog lang hun sporen na. Er gaat altijd veel energie mee verloren ten koste van het werk.

De huisvesting

Een oudere kwestie is een nieuwe huisvesting voor de Provinciale Staten. Een architectenkeus leidde tot een keus voor een ondergrondse statenzaal. Ik heb daar in 2001 stelling tegen genomen, met de woorden dat God de mens geschapen heeft om op de aarde te leven en niet eronder, en dat het een slecht signaal zou zijn als de overheid 'ondergronds' zou gaan. Hoe staan niet juist overal openbare gebouwen en paleizen in al hun heerlijkheid en grootsheid te pronken in het daglicht. Het Witte Huis, het Kremlin, parlementsgebouwen overal ter wereld, weerspiegelen de 'majesteit' van de overheid. Men koos toch met overgrote meerderheid voor ondergronds. De tijd en de kosten hebben gelukkig dat plan doen sneuvelen, maar tot op vandaag wordt met slechte ideeën doorgewerkt op een historische plek in Haarlem die juist om een zorgvuldige omgang vraagt.

Principieel praktisch

We gaan nu zulk een belangrijk en historisch besluit nemen, samen met enkele gemeenten en een hoogheemraad­ schap, dat een gezamenlijk vergaderen onder één dak ter plekke belangrijk was. Dat was het standpunt van de staten toen men van Wieringen weer een eiland wilde gaan maken. Ik ken dat fenomeen bij de jaarvergaderingen van de Christenunie van voor de volledige fusie. GPV en RPF vergaderden apart en later weer gezamenlijk, en alles onder één dak. In een volgende statenvergadering is er een amendement van mij aangenomen in het reglement van orde dat Haarlem de vergaderplaats van de staten zou zijn en blijven. Dat was principieel historisch en praktisch onderbouwd. Ik heb wel en niet gewonnen, want men vond dat dit van Wieringen al besloten was vóór dat mijn amendement werd aangenomen en dus als afspraak zou blijven gelden. Het poldermodel kan zover uit de hand lopen, dat het bijna als onfatsoenlijk wordt ervaren als je niet meedoet als zogenaamd 'iedereen' iets een goed idee vindt. Maar praktisch gezien vond men wel dat ik gelijk had. Denk maar aan de prijs van het vergaderen van het Europees Parlement in Straatsburg naast Brussel.

Europa

Omdat Europa steeds belangrijker wordt, gaat de betreffende statencommissie twee tot drie keer per jaar naar Brussel om zich door experts te laten bijpraten. De Europese dimensie laat zich ook op provinciaal niveau voelen.

Statenlid Jan Bezemer (Christenilnie-SCP), duocommissieleden Ab Roetman (SGP) en MarjokeRietveld-van Wingerden (Christenilnie)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen