Parlementair logboek

Aartsen

Een van de hete hangijzersvan dit moment is de kinderopvang.De grotegangmaliervan het debat over dit onderwerpis VVD-voorman Van Aartsen.Hij maal< .te er een heel punt van tijdens de algemene politiekebeschouwingenin september. Scholen moeten in de optiek van de VVD'er van half acht's ochtends tot half zeven 's avonds openstaan voor de kinderen van oudersdie zelf de voorkeur geven aan werk boven de zorg voor het eigen kroost.Dat zou voor de economie beter zijn, redeneerde Van Aartsen. Dan kunnenmannen en vrouwen ongestoord en vol energie werken aan onzeconcurrentiekrachttegenover de economische reuzen in het Verre Oosten. Nietgehinderddoor de lasten van hetouderschap.

Kinderopvang

De echo van Van Aartsen klonk door in het overleg dat deTv/eede Kamer op 11 oktober had over de kinderopvang. SGP-woordvoerderVan der Vlies begon er direct mee. Hij zei: "De SGP-fractie heeft de discussie en de ontwikkelingen rond de kinderopvang met stijgende verbazing gevolgd. Door de motie Van Aartsen/Bos worden scholen per 2007 plotseling verantwoordelijk voor de voor-, tussen- en naschoolse opvang. De SGP-fractie betreurt het dat een meerderheid van de Kamer deze, in onze ogen, ondoordachte motie heeft

aangenomen. De consequenties hiervan zijn niet te overzien. Nóg onbegrijpelijker vindt de SGP-fractie het dat de regering na een aanvankelijk terechte afwijzende reactie van minister Van der Hoeven, de motie onverkort uitvoert."

Van der Vlies wees erop dat het onderwijsveld hier mordicus tegen is. Alle onderwijsbonden en besturenorganisaties

hebben de regering ertoe opgeroepen dat dit niet tot de taak van de scholen behoort. De maatschappelijke problemen moeten niet over de schutting op het bordje van de schoolbesturen worden gegooid. Alsof die schoolbesturen al niet genoeg te doen hebben. En nu moeten de scholen ineens verantwoordelijk worden gesteld voor de voor- en naschoolse opvang! Problemen die sommige ouders kennelijk niet op kunnen lossen, kunnen toch niet zomaar worden afgewenteld op de scholen?

Zo mogelijk nog bonter maakte staatssecretaris Van Hoof van Sociale zaken het. Hij mengde zich in de discussie door het idee te opperen om alleenstaande bijstandsouders die door gemeenten ontheven zijn van de sollicitatieplicht, alsnog te verplichten om de voor- en naschoolse opvang op zich te nemen.Van der Vlies: "Alleenstaande ouders vragen niet voor niets de ontheffing van de sollicitatieplicht aan om hun zorgplicht te kunnen vervullen. Juist op de drukste momenten van de dag, wil de staatssecretaris hen verplichten om de voor- en naschoolse opvang te verrichten. De SGP

vindt dat zeer onwenselijk, en ik ben blijdat gebleken is dat de kritiek op ditproefballonnetje breed wordt gedeeld."

Kind van de rekening

Van der Vlies vervolgde: "Wie worden van al deze voorstellen het kind van de rekening? Dat zijn de kinderen zélf! Wanneer komen we toch eens tot de erkenning dat kinderopvang niet in het belang van de kinderen is.Wegen de belangen van dubbele gezinsinkomens werkelijk zwaarder dan de aandacht, liefde en geborgenheid die alleen oudershun kinderen kunnen geven? "

In zijn betoog verwees de SGP-woordvoerder naar een onderzoek van de Oxford University. Het betreft een studie sinds 1998 onder 1200 kinderen. Uit de cijfers van het onderzoek blijkt dat jonge kinderen het best gedijen, als hun moeder zich volledig over hen ontfermt. Peuters en baby's die aan grootouders of andere familieleden worden toevertrouwd, doen het iets minder goed. Kinderen die naar de crèche gaan, scoren het slechtst. Van derVlies: "Deze bevindingen liegen er niet om. Kinderen die veel tijd doorbrengen in de kinderopvang, of bij een ander dan de moeder, zijn vaker agressief, ontevreden, of juist verlegen en neerslachtig. Bij de verschillende taken die ze verrichten, presteren ze slechter en ze hebben minder oogcontact met volwassenen. Ook bij kinderen die slechts twaalf uur per week in de opvang verblijven, is dat verschil al te zien, zo blijkt uit het onderzoek. Een minpunt aan crèches is dat er te veel verschillende opvoeders zijn,

waardoor een kind zich niet aan één persoon gaat hechten. Dat dr Leach gezien de huidige omstandigheden pleit voor kinderopvang van hoge kwaliteit, doet niets af aan het feit dat jonge kinderen zich het best ontwikkelen wanneer ze door hun moeder worden verzorgd. De ideale opvang is één verzorger per kind, zegt dr. Leach. En waar realiseer je dat? Exact: in het gezin."

Sociaal

Aan deze hele discussie kleeft wat de SGP betreft ook een sociaal aspect. Het kabinet heeft 200 miljoen euro extra uit getrokken om de kinderopvang een extra impuls te geven. Deze gelden, zo laat de regering weten, worden gebruikt voor een verlaging van de kosten van formele kinderopvang voor de middenen hogere inkomens."Onbegrijpelijk", vindt de SGR"Het gaat hierbij om mensen met een dubbel gezinsinkomen met een fors salaris die prima in staat zijn om de kinderopvang te betalen. Waarom steekt de regering zoveel overheidsgeld in de kinderopvang? " In de ogen van de SGP-fractie is de financiering van de kinderopvang een zaak van werknemers en werkgevers, en niet van de overheid. Overigens mogen werkgevers, wat de SGP betreft, nooit verplicht worden om bij te dragen aan de kinderopvang. Het is niet eerlijk ten opzichte van degenen die ervoor kiezen om hun kinderen informeel te laten opvangen en ten opzichte van degenen die er bewust voor kiezen om hun kinderen zélf op te voeden.

Van derVlies noemde in dat verband nog maar eens zijn eigen voorstel van een aantal jaren terug om het kindgebonden budget in te voeren. Alle ouders met kinderen krijgen dan een bepaald budget, zodat die ouders zélf kunnen bepalen hoe ze dat geld besteden. Reguliere kinderopvang, informele opvang of zelf de zorg op zich nemen. Dat is wel zo eerlijk, en bovendien wel zo sociaal!

Filistijnen

Elkaar tegensprekende ministers, het lijkt gewoonte te worden, maar het is een slechte zaak. Staatsrechtelijk deugt het van geen kanten, en politiek-bestuurlijk is het evenmin sterk. Niet voor niets geldt in ons coalitieland de homogeniteitsregel. Dat wil zeggen: het kabinet behoort met één mond te spreken. Gebeurt dat niet, dan wordt het een janboel, en wordt het voor de burgers nóg moeilijker om te weten waar ze aan toe zijn. Het vertrouwen in 'Den Haag' is al dalende, en dit soort ontwikkelingen maakt het er alleen maar beroerder op.

Vandaar dat, nu we recentelijk weer een paar uit de bocht vliegende ministers hebben kunnen aanschouwen, de SGP als hoeder van de staatsrechtelijke zeden, dit jaar intekende op het debat over de begroting van Algemene Zaken. De minister-president moet waken voor de eenheid van het regeringsbeleid, en daarom was de begrotingsbehandeling van zijn ministerie een goed aangrijpingspunt om nog even de vinger te leggen bij dit punt. Korte en bondige boodschap van woordvoerder Van der Vlies: "Houdt het nu nooit op? " En: "minister-president, zet uw gezag in!"

Ramadan

Van deze gelegenheid maakte de SGP ook gebruik om stil te staan bij de toch wel opvallende zegenwens die premier Balkenende uitsprak aan de vooravond van de islamitische vastenmaand ramadan.Vanuit het verre Nigeria, waar de minister-president op dat moment verbleef, wenste de Nederlandse ministerpresident alle islamieten in Nederland "een gezegende ramadan" toe.

Van derVlies begon zijn bijdrage over dit onderwerp met te zeggen dat spreken over gebed en zegen altijd een teer punt is."Ik heb ook werkelijk overwogen of ik het hier wel aan de orde moest stellen, " zei hij, om daar in één adem aan toe te voegen: "lk zou het echter niet eerlijk vinden als ik er helemaal over zou zwijgen. En dus zeg ik er toch maar iets over."

Dat'iets' luidde als volgt: "De vorige week begon de islamitische vastenmaand. Ik las dat de minister-president onze islamitische landgenoten aan de vooravond van de ramadan een gezegende ramadan toewenste. Begrijpelijk vond ik de reactie van dr. Cohen Stuart vandaag in de kranten, die in een open brief vroeg waar nu toch dezelfde zegenwens blijft voor bijvoorbeeld de Joodse landgenoten wanneer zij zich opmaken om hun gedenl< dagen te vieren. Ik vind hetgeen de minister-president in dezen heeft gedaan opmerkelijk, juist in een tijd waarin door velen de scheiding van kerk en staat wordt opgepoetst, natuurlijk wil de premier er zijn voor alle Nederlanders en wil hij de boel bij elkaar houden en meer dan dat. Dat begrijp ik best. Maar toch..."

Het signaal dat de SGP uit deed gaan met deze vraag en opmerking was helder

Prenatale screening

Het was niet voor het eerst dat de Tweede Kamer sprak over de mogelijkheden om nog ongeboren kinderen te 'screenen', te volgen in de moederbuik om te kijken hoe het ze vergaat. Dat kan met de moderne technieken al vele jaren, en daar wordt ook door velen gebruik van gemaakt. Maar zoals met zoveel technieken het geval is, dat gebruik kan ten goede zijn, maar ook ten kwade. En wie een beetje volgt wat er op dit terrein 'te koop' is, weet dat het op zich goede prenatale onderzoek vaak een kwalijk gevolg heeft. Blijkt het ongeboren kindje niet te voldoen aan de'kwaliteitseisen' die 'men' tegenwoordig stelt, dan wordt 'het' weggehaald.

Op 13 oktober jl. sprak de Tweede Kamer over dit onderwerp met staatssecretaris Ross van Volksgezondheid. In het verleden liet deze CDA'ster duidelijk merken dat zij grote moeite heeft met de bovengenoemde gang van zaken. Maar nu zij staatssecretaris is, blijkt dat dat geluid steeds minder krachtig weerklinkt. Ir.Van derVlies spitste zijn bijdrage toe op kinderen met het syndroom van Down. De staatssecretaris had daar een brief over naar de Tweede Kamer gestuurd.

In die brief stond de vraag centraal hoe vrouwen het best van informatie kunnen worden voorzien over de gezondheid van hun (ongeboren) kindje. Hoe wordt de voorlichting vormgegeven? Dat is natuurlijk van enorm groot belang. Om het wat pregnant te formuleren: is de voorlichting van dien aard dat er eigenlijk een verkapt advies wordt gegeven tot een onverwijlde abortus? Of is het zo dat, als middels de prenatale screening is komen vast te staan dat een kind het syndroom van Down heeft, gewezen wordt op het goede perspectief voor deze kinderen?

Down

Het zal helder zijn dat de woordvoerder van de SGP een goed woordje deed voor een zodanige voorlichting, dat de ouders die moeten kiezen gestimuleerd worden om te kiezen voor het leven. Als dat niet haalbaar is, en helaas is dat in de huidige praktijk vaak zo, dan is toch wel het minste wat je dan mag verwachten, dat de voorlichting neutraal is. In de woorden van de fractievoorzitter van de SGP: "De SGP zou graag zien dat er duidelijke informatie wordt gegeven over de levenskansen en de perspectieven van mensen met een syndroom van Down. De perspectieven zijn vaak rooskleuriger dan veel mensen denken." Dus geen zinnen als: "Hulpverleners gaan er meestal van uit dat u bij een ongunstige uitslag zult overwegen de zwangerschap te laten afbreken, maar de uiteindelijke beslissing ligt bij de ouders." Want, zei Van der Vlies, "het lijkt een neutrale mededeling, maar ondertussen wordt er dus blijkbaar wel min of meer morele druk uitgeoefend om de zwangerschap te beëindigen. Zwart-wit gezegd: "Ouders mogen kiezen of zij het kind willen, maar eigenlijk zou een abortus beter zijn."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen