Van de voorzitter · Abortus

Sinds / 9QA geldt de Wet afbreking zwangerschap waarin abortus onder bepaalde voorwaarden is toegestaan. In 2004 werden er 33.342 abortussen in Nederland gepleegd. We glijden al meer af naar het heidendom. Grijpt het ons nog aan? Of zijn we er langzamerhand aan gewend en denken we: het is nu eenmaal niet anders? Het is noodzakelijk te getuigen en te bidden.

Evaluatie

Pas na ruim 20 jaar is de Wet afbreking zwangerschap geëvalueerd. Het heeft lange tijd geduurd voordat dit heeft plaatsgevonden. Ligt de oorzaak in het algemeen aanvaard zijn van abortus? Een ingrijpende v/et die gaat over leven en dood zou toch v^el eerder getoetst dienen te zijn.Wetten van veel minder belang voorden soms veel eerder getoetst. Herhaaldelijk is de vinger gelegd bij overtredingen van de Wet afbreking zwangerschap. Zorg is steeds uitgesproken. Uiteindelijk is de wet geëvalueerd. De resultaten van deze evaluatie vallen niet mee. Men wil wel doen voorkomen alsof het wel meevalt, maar er zijn heel wat kritische kanttekeningen te plaatsen, waarvan we er enkele in het kort willen noemen.

Bedenktermijn en alternatieven

Een punt van kritiek is het niet naleven van de wettelijk voorgeschreven bedenktermijn van vijf dagen. In de abortusklinieken wordt een kwart van alle abortussen uitgevoerd binnen deze wettelijk verplichte bedenktijd. Abortusartsen en abortusklinieken willen af van de wettelijk verplichte bedenktermijn. De vaste bedenktijd van vijf dagen wordt als overbodig en bevoogdend ervaren. De duur van de bedenktijd zou moeten afhangen van de individuele omstandigheden van de vrouw. Bij minder belangrijke beslissingen in het leven worden ook bedenktermijnen gehanteerd. Zou het dan bij beslissingen die gaan over leven en dood niet nodig zijn een bedenktijd te hanteren? In de Wet afbreking zwangerschap is ook voorgeschreven dat de vrouw op alternatieven voor abortus gewezen dient te worden, zoals adoptie. De artsen geven niet altijd de verplichte voorlichting hierover. Uit het evaluatierapport blijkt dat ruim een op de vijf vrouwen twijfelt of ze wel echt een abortus wil. Bijna de helft van deze aarzelende vrouwen laat tijdens het eerste contact met de kliniek de tweestrijd merken. In 17 procent van de gevallen wordt daar door de abortusarts niet op ingegaan. Dat is bedenkelijk en verontrustend.

'Hulpverlener'

Onlangs las ik een ronduit schokkend interview met een abortusarts die al 25 jaar als zodanig werkzaam is en in die tijd al vele ingrepen heeft uitgevoerd. Hij zegt zich geen moordenaar te voelen. Hij vindt dat hij een heel leuk vak met maatschappelijk nut uitoefent. Deze arts werd in dit interview geconfronteerd met het feit dat hij 50.000 keer nieuw leven in de kiem heeft gesmoord. Daarop antwoordde hij: "Ja. Iemand zei me ook: Dat is een stadion vol mensen. Maar zo zie ik dat niet. Ik zie eerder een stadion vol dankbare vrouwen die mij aankijken en 'dank u wel' zeggen. Ik ben hulpverlener en woorden zoals moord en moordenaar zeggen in mijn ogen alleen maar iets over degene die ze gebruikt."

Dode mus

Er is veel ophef geweest over het doodschieten van een mus die een wereldrecordpoging dominostenen omgooien in de war dreigde te sturen. De dierenbescherming heeft hiertegen protest aangetekend. De mus zou een beschermde diersoort zijn die je alleen mag afschieten als je daar een vergunning voor hebt. Dat er per dag 95.000 mensen sterven door de honger waarvan 40.000 kinderen, krijgt minder aan­ dacht. Ook het feit dat er geregeld abortus en euthanasie wordt gepleegd krijgt niet de aandacht die het verdient. Dit alles vestigt de indruk dat het leven van een mus bij sommige mensen zwaarder weegt dan het leven van een mens.

Onze houding

Ons past geen hooghartige, zelfgenoegzame veroordeling van ronduit zondige zaken die Gods Wet duidelijk verbiedt. Nodig is een hartelijk getuigen en bewogen waarschuwen tegen de overtreding van het gebod "Gij zult niet doodslaan." Ook dient door te klinken: "Vrees God en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen." We lezen in I Samuel 2: 30b "Want die Mij eren, zal Ik eren, maar die Mij versmaden, zullen licht geacht worden." Het eren van de Heere houdt ook in het leven naar Zijn geboden. Wie dat weigert en blijft weigeren zal het rechtvaardig oordeel Gods niet ontgaan. Ook het gebed voor land en volk, regering en vorstenhuis is onmisbaar Maar het zou wel eens zo kunnen zijn of worden dat land en volk van Nederland aan het oordeel van de verharding is overgegeven. Dan zijn Gods oordelen niet meer af te bidden, maar dan zullen die oordelen alleen nog maar aanbeden kunnen worden.

Onze jeugd

Onze kinderen groeien op in een zondige tijd waarin Gods Woord en Wet al meer terzijde worden gesteld en verworpen. Maar ook in deze tijd gaat de Heere nog voort met de volvoering van Zijn welbehagen.We lezen in de Bijbel van zeer zondige tijden. Dan valt te denken aan de tijd van Eli en zijn zonen Hofni en Pinehas. Maar in diezelfde tijd leefde Samuel. Hij verbleef in een zeer zondige omgeving: de tabernakel. De offers werden daar ontheiligd en Hofni en Pinehas overtraden het zevende gebod. De waarschuwende woorden van Eli waren veel te zwak. Maar de Heere heeft Samuel bewaard temidden van al die onreinheid en zondigheid. Zo kan de Heere ook vandaag jongeren bewaren temidden van veel zondigheid en ongerechtigheid. Dat er veel gebed voor onze jongeren zou mogen opstijgen. De Heere beware hen voor uitbrekende zonden en breide Zijn Koninkrijk uit onder hen tot eer van Zijn Naam.

ds.A. van Heteren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen