Parlementair logboek

Diamantbuurt

De spuigaten uit. Dat is de uitdrukliing die spontaan opwelt wanneer je leest dat het in een Amsterdamse buurt weer eens hommeles is geweest. Hangjongeren, meestal van niet-Nederlandse komaf, veroorzaken veel overlast in sommige Amsterdamse wijken.Trouwens niet alleen daar, ook in andere steden gaat het geregeld mis. Mensen voelen zich niet meer veilig, ja worden zelfs geïntimideerd en hun huis 'uitgepest'. Het probleem is bij politie en justitie bekend, en de namen van de daders zijn dat ook, maar desondanks blijkt het moeilijk om de raddraaiers en raddraaiertjes (voorgoed) tot de orde te roepen.

Vorige week woensdag praatte de Tweede Kamer over dit probleem, en dat aan de hand van de gebeurtenissen in de inmiddels beruchte Diamantbuurt in Amsterdam. Maar zoals gezegd, het speelt ook in andere buurten. Burgemeester Cohen becijferde dat alleen al in 'zijn' stad meer dan 100 groepen overlast gevende jongeren actief zijn. Deze veelal Marokkaanse jongeren richten hun agressie niet alleen op toevallige voorbijgangers, maar speciaal ook op homoseksuelen en Joden.

Onaanvaardbaar, zei SGP-woordvoerderVan der Staaij. Minister Donner die over deze materie een brief stuurde aan de Tweede Kamer, zet daarin vooral in op de 'dialoog'. Een harde aanpak van deze Marokkaanse jongeren kan wel erg makkelijk over komen als tegen hen gericht, aldus Donner Van der Staaij: "Natuurlijk, wie zou er tegen verstandig en prudent optreden zijn - maar mijn zorg is wel dat hierdoor te veel met fluwelen handschoenen wordt opgetreden. De dialoog mag niet in vrijblijvendheid eindigen. We moeten goed beseffen dat voor talloze burgers in dit land de maat echt vol is en het ongenoegen groot over overlast en treiterijen.Als we niet willen dat het ongenoegen onder een deel van de bevolking een extremistische uitlaatklep vindt, zullen we zelf daadkracht moeten tonen." Kortom: mores leren, letterlijk en figuurlijk. Alleen daar hebben juist deze jongeren ontzag voor.

Moet daarvoor de wet worden aangescherpt? Van der Staaij stelde dat dat niet het probleem is.Wetten en straffen genoeg.Waar het op aankomt is om die ook daadwerkelijk toe te passen. Niet behoedzaam en al dialogiserend, maar lik-op-stuk, doortastend.Waar de laatste tijd geregeld op gehamerd wordt, is om jeugdige drop-outs te drillen in kazernes. Staatssecretaris Van Hoof van Sociale Zaken gaat die kar trekken.Te hopen is dat minister Donner hier eveneens bovenop zit. Zijn opmerking dat dat dan voor alle Nederlanders moet gelden omdat het anders als discriminatie zal worden ervaren, is raar. Discriminatie is het ongelijk behandelen van gelijke gevallen. Dat is hier echter niet aan de orde, omdat vaststaat dat het vooral Marokkaantjes zijn die zich misdragen. Dus is er ook geen sprake van gelijke gevallen. Ongelijke monikken behoeven geen gelijke kappen!

Geneesmiddelenwet

Als alles goed gaat, krijgen we een nieuwe Geneesmiddelenwet. De oude is, omdat die al een paar keer al overhoop is gegooid, onoverzichtelijk en in sommige opzichten ook verouderd. Daarom is het goed dat minister Hoogervorst en zijn ministerie een nieuwe wet in elkaar hebben gezet. En als WD'er Hoogervorst dat doet, weet je niet alleen dat het een goede wet is, maar ook één waarin hij zijn liberale afkomst niet verloochent - een wet dus waarin ook aardig wat marktwerking is verwerkt.

Hoe staat de SGP daartegenover? Woordvoerder Van der Vlies prees de minister om zijn werkstuk en onderstreepte het belang van deze wet. Het gaat om geneesmiddelen, zaken dus waar iedereen vroeg of laat in zijn of haar leven tegenaan loopt. En omdat geneesmiddelen niet'onschuldig' zijn en aan het gebruik ervan voorwaarden en risico's zijn verbonden, is het zaak dat er bij de verstrekking van die geneesmiddelen deskundigheid in huis is. Letterlijk!

Dat element speelde een belangrijke rol in het debat: in hoeverre mag je verplicht stellen dat op verkooppunten van geneesmiddelen voldoende deskundigheid aanwezig is? Dan praat je dus concreet over apothekers, immers, in Nederland is het in negen van de tien gevallen zo dat zij de geneesmiddelen verstrekken. Daarbij gaat het met name om die geneesmiddelen die alleen op recept verkrijgbaar zijn. In tegenstelling tot de minister, is de meerderheid van de Tweede Kamer van mening dat de Geneesmiddelenwet moet bepalen dat er per apotheek een apotheker aanwezig dient te zijn. Die kan controle uitoefenen, die kan advies geven aan de patiënt, die garandeert de kwaliteit. Op dit punt diende Van der Vlies een wellicht kansrijk amendement in.

Verder deed Van der Vlies een goed woordje voor de apotheekhoudende huisarts. Met name op het platteland zijn diens diensten onmisbaar. Wat betreft de niet-receptgebonden geneesmiddelen is de SGP niet gelukkig met het voornemen van de minister om de verkoop daarvan helemaal vrij te geven. Ook voor die middelen is het van belang dat deskundige advisering op z'n minst beschikbaar is. Van der Vlies liet daarom aantekenen er op tegen te zijn dat op elke willekeurige plaats een afdeling zelfzorggeneesmiddelen beschikbaar is. Pogingen vanuit de Kamer om de op dit punt veel te liberale wet te amenderen, krijgen de steun van de SGP

Wet ruimtelijke ordening

Wat bij het vorige onderwerp, de Geneesmiddelenwet, gezegd werd, kan herhaald worden bij de Wet op de ruimtelijke ordening. Ook die laatste wet is door een reeks van wijzigingen en wijzigingetjes in de afgelopen jaren een soort lappendeken geworden die niet echt 'mooi' oogt. En dus heeft het ministerie vanVROM, na een aansporing daartoe door de Raad van State, die wet nog eens tegen het licht gehouden en pogingen gedaan die te fatsoeneren. Het resultaat van deze schoonmaak en stroomlijning werd twee weken geleden in de Tweede Kamer besproken.

Woordvoerder Van der Staaij zei dat de SGP positief staat tegenover deze aanpassing. Burgers en bedrijven, maar ook de bestuurders zelf zijn ermee gebaat. Het streven naar minder en minder ingewikkelde regels is alleen maar toe te juichen. En dat dat in deze sector nodig is, weet iedereen die wel eens met bouwen of verbouwen te maken heeft gehad.Versnelling en vereenvoudiging van de procedures kan dan ook op de warme steun van de SGP-fractie rekenen.

Het debat over de WRO waaiderde uit over tal van onderwerpen.Van der Staaij deed bij vele daarvan een duit in het zakje.Voor de Son/erlezer allemaal niet bijster interessant. Een enkel puntje vvordt er hier wél uitgelicht. Allereerst de positie van het bestemmingsplan. De SG P-woordvoerder begon ermee te benadrukken dat bestemmingsplannen actueel dienen te zijn. Daartoe heeft het wetsvoorstel van de regering een paar waarborgen ingebouwd, en kunnen ook sancties worden toegepast als ervan wordt afgeweken. Op papier ziet het er allemaal goed uit. Maar zal het in de praktijk ook zo werken.Van der Staaij werkte zijn vraag uit aan de hand van een voorbeeld.

Sociaal pension

Enkele jaren geleden bleek het in Gouda mogelijk om aan de hand van een verouderd bestemmingsplan een sociaal pension voor verslaafden en gedragsgestoorden te plannen in een kinderrijke woonwijk. De commotie in de buurt laat zich raden. Inhoudelijk, maar ook procedureel gezien is zo'n situatie natuurlijk hoogst ongewenst. Hoe zit het nu met dit soort situaties onder de nieuwe wet? Kunnen burgers niet langer op een dergelijke wijze geconfronteerd worden met de rekening van een geheel verouderd bestemmingsplan?

Bij deze wetsbehandeling legde de SGP andermaal de vinger bij de buitengewoon storende manier waarop sommige (milleu)organisaties optreden. Boerenbedrijven, maar ook anderen, worden nogal eens tot wanhoop gedreven door personen en instellingen die er behagen in scheppen en hun beroep van maken om het verlenen van (milieu)vergunningen zo veel mogelijk te frustreren met bezwaren en beroepschriften. Dat leidt tot een enorme werklast voor degenen die belast zijn met het afdoen van die papieren rompslomp, maar bovendien tot grote frustratie bij bonafide ondernemers, die lange tijd in onzekerheid verkeren en zo gedoemd zijn tot nietsdoen en afwachten. De bedrijfsvoering lijdt daaronder, dat is duidelijk.

Het kabinet heeft al eerder, toen er over dezelfde materie werd gesproken, aangekondigd daar wat aan te willen doen. Hier is immers sprake van oneigenlijk gebruik van de normale rechtsmiddelen. De minister van Justitie wil het mogelijk maken om technische en/ of procedurele fouten in ruimtelijke plannen hangende de procedure voor de rechter te kunnen herstellen. Dat lijkt een stap in de goede richting, maar is het dat ook? vroeg hij zich af. Wellicht dat het noodzakelijk is om ook de WRO op dit punt aan te passen. Als dat moet, laten we dat dan nu doen, aldus Van der Staaij.

Energie

Gaat de energierekening omhoog of omlaag? Die vraag houdt velen bezig, ook in de Tweede Kamer Op het Binnenhof kwam die vraag om de hoek kijken toen de kamerleden met minister Brinkhorst van Economische Zaken van gedachten wisselden over een wijziging van de Electriciteitsnet en de Gaswet. Kern van dat voorstel is de zogenaamde splitsing van de energiebedrijven. In dit geval gaat het om de splitsing van aan de ene kant het beheer over de publieke netwerken en aan de andere kant

de productie en levering van energie. Nu zijn beide taken in handen van energiebedrijven. Het kabinet wil die situatie veranderen en de netwerkbedrijven helemaal zelfstandig maken van de commerciële tak van die bedrijven.

De SGP staat, zacht gezegd, niet echt te juichen bij het wetsvoorstel. Met de beschikbaarheid van energie staat of valt tegenwoordig bijna ieder huishouden en feitelijk de hele samenleving.Waar zó'n groot belang op het spel staat, is uiterste behoedzaamheid vereist. Je kunt dingen wel anders gaan regelen, maar als het op dit moment op zich goed gaat, moet je wel heel stevige argumenten hebben om daar aan te gaan "rommelen", zoals woordvoerder Van der Vlies het in het debat uitdrukte. Een van de bedoelingen is om meer marktwerking in deze sector te introduceren. Minister Brinkhorst loopt hierbij ver voor de Europese troepen uit en laat zo als het ware de Nederlandse bedrijven opslokken door buitenlandse bedrijven. Ook wil hij de kosten drukken. Dat zal, mede gelet op wat er in Europees verband gebeurt, ongetwijfeld leiden tot een enorme schaalvergroting. De vraag is of de consument daar op de lange(re) termijn mee gebaat is.

Weggegooid geld

Onzinnig en weggegooid geld. Dat vindt de SGP van de oproep van minister De Geus om bij de raadsverkiezingen op een vrouw te gaan stemmen. Een oproep die hij nog eens herhaalde op onze Jongerendag. Alsof de Nederlandse kiezer (m/v) niet mans genoeg is om zelf uit te maken op wie hij/zij zijn/haar stem uit wenst te brengen. Als partijen of individuele kamerleden zélf zo'n campagne willen voeren is dat hun zaak, de SGP vindt dat het kabinet wel wat anders te doen heeft.

De SGR in Nederland en ver daarbuiten bekend om haar standpunt over de onderscheiden taken en verantwoordelijkheden van mannen en vrouwen, heeft over deze pro-vrouw-campagne vragen gesteld aan minister De Geus. De ministergaat kennelijk uit van de gedachte dat vrouwen extra steun nodig hebben. Alsof ze dat niet zelf uit kunnen maken. Geconstateerd wordt dat het aandeel van vrouwen in de gemeenteraden stagneert. Nou en! Waarschijnlijk kiezen veel vrouwen daar zelf voor Het standpunt van de SGP: geef ze die ruimte en dwing ze niet tot iets waar ze zelf geen behoefte aan hebben.^

Fractievoorzitter Van der Vlies wil van De Geus onder meer weten hoe veel geld er met de campagne van Sociale Zaken gemoeid is.Als de bedoeling is 'achterstandsgroepen' te helpen, waarom dan niet ook een actie gevoerd om meer gehandicapten, allochtonen en ouderen in de gemeenteraad te krijgen? Wat trouwens ook merkwaardig is: het was nota bene diezelfde minister De Geus die een tijdje terug vaststelde dat de emancipatie van de vrouw voltooid is. Die nuchtere constatering staat haaks op het paternalistische geluid dat hij nü laat klinken.

In de vorige Banier was op pagina 9 een foto afgedrukt van Van der Vlies in een kleuterklas. Het onderschrift bij deze foto is per abuis weggevallen. Er had moeten staan: "Op 31 januari - tijdens het Nationale Voorleesonbijt - waren ook de SGP-K merleden actieft'pappaVan der Staa las voor op de School met de Bijbel in Benthuizen, en Van der Vlies las op de Eben Haëzerschool in Den Haag voo uit 'Ik ben Bas'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen