Jubileum · "Mijn beste tijd komt nog"

Het zilveren jubileum van onze voorman is niet onopgemerkt voorbijgegaan. Misschien had hij dat zelf wel gew//d, want op de dag dat er ook in de Kamer stil werd gestaan bij zijn 25-jarig kamerlidmaatschap, kon hij het 's ochtends niet laten om even in de Kameragenda te kijken, 's Avonds zou er met het fractieteam en 'aanhang' gegeten worden, maar het kon natuurlijk niet zo zijn dat de SGP daardoor een belangrijk onderwijs- of landbouwoverleg zou missen... Het onderstreepte nog eens wat eerder die dag, en de zaterdag ervoor, door bekende Binnenhoffers was gesignaleerd, te weten dat de SGP-parlementariër onder meer bekend staat om zijn plichts- en verantwoordelijkheidsbesef.

Dat was ook één van de rode draden in de artikelen die in de pers verschenen naar aanleiding van Van der Vlies' mijlpaal in de Tweede Kamer Op deze en de volgende pagina staat een selectie uit de artikelen die de fractie onder ogen kreeg. Een selectie, want als alles geciteerd zou worden, zou de Banier te klein zijn. Bovendien: de man die in het zonnetje werd gezet, houdt daar helemaal niet van, dus blijven we een beetje in zijn stijl als we ons wat inhouden.

Eresaluut

Een mooie 'toast' werd uitgebracht door kamerlid-in-ruste Hans Hiilen (CDA). Deze heeft in het Katholiek Nieuwsblad een eigen rubriek. Dit keer vulde hij die met een "eresaluut" voor de SGP-voorman. Een opmerkelijk geluid omdat de SGP, gezien haar houding in verleden en heden, niet direct in het kamp geplaatst kan worden van 'Rome'getrouwen'. Dat beseft de auteur natuurlijk zelf ook, vandaar zijn intro: "Vorige week vierde Bas van der Vlies zijn 25-jarig jubileum als lid van de Tweede Kamer In deze haastige tijd is de kalme rust en het onverminderd en geduldig uitdragen van diepgewortelde principes een oase. Daarom neem ik op deze plaats uit respect, maar ook uit vriendschap, mijn hoed af. Het is op zich best curieus dat uitgerekend in het Katholiek Nieuwsblad een lofzang verschijnt op de SGP."

Hierna gaat Hiilen in op de opkomst en geschiedenis van de SGR inclusief uiteraard de nacht van Kersten. In dat verband komt ook het stemgedrag van de SGP bij de goedkeuringswet voor het huwelijk van prins Willem-Alexander en Maxima aan de orde. Waarna het KN vervolgt: "De SGP gaat met zijn tijd mee, maar zeker niet a la mode. (...) Het is triest dat de rechter op aanklacht van vrouwen van buiten de SGP heeft gemeend de partij te moeten beroven van haar subsidie. Het is tegelijk kenmerkend voor de kracht van de SGP dat een interne 'rondgang met de pet' ook dat probleem heeft opgelost. "Onderzoekt alles, en behoudt het goede" zegt Paulus. Bij de SGP is dat onderzoek steeds extra zorgvuldig, en voor de uitkomst moet je geduld hebben. Maar daarom zijn er daar veel minder waarden bij het grofvuil gekomen dan bij andere groeperingen het geval is geweest. Een eresaluut voor deze mannenbroeders is dan ook werkelijk op zijn plaats."

Boerderij

Eén van Van derVlies"specialiteiten' is de landbouwportefeuille.Als ondervoorzitter van de Kamercommissie van landbouw, spreekt hij op dit beleidsterrein met gezag. In de vakpers heeft de SGP dan ook een naam op te houden. Die naam is, na Van Rossum, nuVan der Vlies.Van huisuit is hij niet echt 'landbouwman', een gegeven dat het des te aansprekender maakt dat de belangen van hardwerkende en 'oppassende' boeren en tuinders én vissers bij de SGP in goede handen zijn.Twee in landbouwkringen goedgelezen bladen besteedden dan ook aandacht aan het SGP-jubileum: de Boerderij en het Agrarisch Dagblad.

In de Boerderij luidde de kop boven het artikel: "Gebikkel van boer verdient waardering", waarna Henk Dokter, de Haagse verslaggever, noteert: "De fractievoorzitter van de SGP is een van de weinige kamerleden die hun zorgen uitspreken over het grote aantal stoppers. Zijn tweemansfractie doet trouw mee aan vrijwel ieder debat dat de landbouw raakt." Na deze vaststelling in verband te hebben gebracht met het gegeven dat veel SGP-kiezers op het platteland wonen en meer of minder met de landbouw te maken hebben, stelt de Boerdenjredacteur vast dat nuance en zorgvuldigheid kenmerken zijn van het langst zittende kamerlid: "Hij is het tegenvoorbeeld van veel van zijn collega's die het na korte tijd al weer voor gezien houden."

Een illustratie van die zorgvuldigheid, komt om de hoek kijken in het antwoord dat Van der Vlies geeft op de vraag welke landbouwminister de beste, en welke de slechtste was. De SGP-diplomaat: "Dat ga ik niet zeggen. Braks stond heel dicht bij de boeren.Van Aartsen was... eh... laat ik maar zeggen dat hij er verder vanaf stond. Brinkhorst joeg met zijn provocaties de kat in de gordijnen. Dat vond ik onverstandig. Veerman is een verademing, al wordt ook van hem niet alles in dank afgenomen." Het moge helder zijn: Veerman is de beste en Brinkhorst de slechtste!

Bescheiden

Het Agrarisch Dagblad pakte eveneens uit met een interview. De twee grote lijnen in de landbouwsector van de laatste decennia komen daarin aan bod. Eén: het spanningsveld economie-ecologie, zeg maar (simplistisch): de boer versus de milieuman.Twee: de toenemende invloed van Europa. Gevraagd naar zijn 'successen' op dit terrein, beperkt Van der Vlies zich tot twee momenten. "Toen ik in 1986 aantrad als fractievoorzitter diende ik in mijn eerste debat een motie in om normen te ontwikkelen voor biotechnologie. Daar bestond nog niks voor Die motie heeft haar sporen wel getrokken! Ook ben ik blij met de bedrijfsovernameregeling (voor jonge boeren -MdB). Maar als kleine fractie moet je bescheiden zijn. Ik zie met dankbaarheid terug."

Helft

Een bijzondere vermelding kreeg de SGP-fractievoorzitter in de Kamerbode, het interne nieuwsblad van de Tweede Kamer dat iedere week bij alle Kamerbewoners op het bureau belandt. De kop boven het artikel was in ieder geval prikkelend: "Bas van der Vlies is 25 jaar kamerlid: "Ik ben wel over de helft." Over de beginperiode van zijn kamerlidmaatschap merkt hij op: "In een kleine fractie is het hard bikkelen en aanpezen geblazen. Je vliegt van hot naar her. Maar het went wel. In het begin vind je alles belangrijk, later leer je relativeren. Je moet niet steeds op je horloge hoeven kijken en teveel andere bezwaren meetorsen. Ik kan er nu meer ontspannen mee omgaan."

Ook over de toekomst is Van der Vlies relativerend, getuige de slotpassage van het artikel: "Volgend jaar is Bas van der Vlies weer de lijsttrekker voor de SGP, ondanks alle opvolgers binnen de partij.Van derVlies: "lk voel me niet onmisbaar en op een goed moment moet je het vaantje v^eer overgeven." Na 25 jaar? vraagt de redacteur dan. Het antv/oord: "lk ben wel over de helft van mijn verblijf in de Kamer." Overigens laat de eerste SGP-man ook optekenen dat het woord trots niet uit zijn mond mag worden genoteerd: "Dat klinkt zo snoeverig.Je moet je borst niet teveel vooruit steken. Ik ben dankbaar dat ik dit mag doen."

De verleiding is groot om te blijven citeren, bijvoorbeeld uit het Financieel Dagblad, het RD, het ND, Trouw of de weblogs van Kamervoorzitter Weisglas en minister Zalm, maar de ruimte laat dat niet toe. Het mooiste slot van deze persselectie is een artikel uit de Volkskrant. Het is een verslag van de receptie die Van der Vlies aangeboden kreeg door Kamervoorzitter Weisglas. De twee journalisten, Raoul du Pré en Philippe Remarque, van deze ooit Roomse, daarna linkse, en nu meer algemene krant, deden als volgt verslag:

Perplex

"Met onze eigen, Nederlandse fundamentalisten kan het wél gezellig zijn, zo bleek deze week in de Oude Zaal van de Tweede Kamer. Gevierd werd dat Bas van der Vlies, voorman van de Staatkundig Gereformeerde Partij, 25 jaar in de Kamer zit - een zeldzame rots van standvastigheid in het steeds vluchtiger politieke bedrijf. Een kwart eeuw. Het laatste Kamerlid dat dat jubileum haalde, was Theo Joekes in 1988. Van der Vlies stond er, vergezeld door vrouw en dochters In lange rokken, wat bedremmeld bij. Ministers, oud-bewindslieden en Kamerleden kwamen hem feliciteren: 'Ik sta perplex'.

Kamervoorzitter Weisglas schonk eenzilveren gouden koets en memoreerdehoe Van der Vlies als 38-jarige de Kamer binnenkwam.'U zag er toen uit... zoals u er nu uitziet.'Vice-premier Zalm haalde herinneringen op aan het een-tweetje waarmee Van der Vlies en hij ooit het 'God zij met ons' op de zijkant van onze munten hebben gered. Hij bood een horloge aan, al het tweede voor Van der Vlies. Maar bij dit horloge stond Gods zegen in de zijkant gegraveerd, zei Zalm. Dat was weliswaar nergens te zien, maar dat maakte niet uit: 'Jij hoeft iets niet te zien. Bas, om toch zeker te weten dat het er is.' Zo prettig gaan liberalen en streng gelovigen in Den Haag met elkaar om, dat ook een precair grapje moet kunnen.

Hoffelijkheid

Boris Dittrich (D66), wiens geaardheid en strijd voor het homohuwelijk door de SGP streng wordt veroordeeld, kwam gewoon feliciteren. Ook militante werkende vrouwen als Agnes Kant (SP) en Sharon Dijksma (PvdA) stonden in de rij. Dijksma: 'lk ben het honderd procent oneens met hun vrouwenstandpunt, maar ik heb respect voor de hoffelijkheid waarmee ze politiek bedrijven, altijd correct en inhoudelijk. Die hoffelijkheid beantwoorden wij.' Stuur een vrouwelijke verslaggever naar de SGPfractie om de heren aan de tand te voelen over hun omstreden vrouwenstandpunt, ze komen terug met enthousiaste verhalen over de vriendelijke manier waarop ze uit hun jas zijn geholpen ente woord gestaan.

Kees van der Staaij, organisator van de feestelijkheden, bezit het ijzeren geduld dat je als tweede SGP-Kamerlid moet hebben. Acht jaar in de Kamer, weet hij, zijn nog maar een beginnetje.Van der Vlies 'heeft de energie bij de volgende verkiezingen opnieuw de SGP-kar te trekken', zei Van der Staaij tijdens zijn toespraak. Dat past volgens hem bij de SGP Dominee Zandt had de 35 jaar vol gemaakt en ingenieurVan Dis haalde zelfs zijn 40-jarig jubileum.Van der Staaij: 'Dat belooft wat!'

Maar hoeveel indruk dit schier eindeloze perspectief ook maakte op de seculiere Kamerleden in de zaal, Van der Vlies zelf verbeterde zijn adjudant. Het gaat niet om de SGP en al helemaal niet om hemzelf, zei hij deemoedig, en haalde Psalm 115 aan: 'Niet ons, o Heere, niet ons, maar Uwen naam geef eere.' Want hoe lang het leven op het Binnenhof ook nog mag duren. Van der Vlies heeft de blik vast gericht op dat veel 'gewichtvollere ogenblik', ver voorbij elke aardse horizon.'Dat is pas perspectief', prentte hij de muisstille toehoorders in. Hij verheugt zich al: 'Mijn beste tijd komt nog'."

Menno de Bruyne

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen