Achtergrond · Getuigen en overtuigen

De SGP is een partij met een boodschap. Althans zo zou het moeten zijn. Zij wordt ook wel getypeerd als een getuigenispartij. En dat niet geheel ten onrechte. Maar als politieke partij gaat het de SGP niet alleen om te getuigen, maar ook om te overtuigen. Dat zijn twee verschillende zaken. Als het goed is, staan ze niet los van elkaar.

De SGP streeft naar een regering van ons volk geheel op de grondslag van de in de Heilige Schrift geopenbaarde ordening Gods, zo lezen we in artikel I van het beginselprogram. Dat is een hoog geformuleerde doelstelling. Maar met minder zouden we onze naam als gereformeerde partij verloochenen. Overheid en volk moeten worden opgeroepen tot gehoorzaamheid aan Gods geboden. Hij is immers de Schepper van hemel en aarde. Eens zullen wij allen verantwoording moeten afleggen van onze daden.

Van Dis jr.

Die boodschap zal in het optreden van de SGP-vertegenwoordigers moeten doorklinken. Uiteraard zal dat lang niet altijd heel expliciet het geval zijn. Niet alleen geldt hier het Schriftvi/oord dat de wijze, tijd en wijze zal weten (Pred. 8: 5), maar veel onderwerpen die In de verschillende vertegenwoordigende lichamen aan de orde komen, hebben niet of nauwelijks betrekking op de fundamentele vragen van mens en wereld. Die principiële uitgangspunten mogen echter ook niet verworden tot memorieposten, die voor ons alledaagse optreden eigenlijk geen betekenis meer hebben. Ons vroegere kamerlid dhr C. N. van Dis jr., die ook jarenlang deel uitmaakte van de Rotterdamse gemeente-

raad, zei eens in een interview: „Bij het Laatste Oordeel mag geen van mijn collega's kunnen zeggen: Ik zat met Van Dis in de gemeenteraad en die heeft mij nooit gewaarschuwd".

Gemeenschappelijke basis

Dat de SGP zich baseert op de Bijbel, betekent ook dat het met de woordvoerders van de meeste partijen ten aanzien van allerlei fundamentele vragen moeilijk discussiëren is. Want voor een discussie is nu eenmaal een gemeenschappelijke basis nodig. Die ontbreekt ten opzichte van mensen die van Gods Woord niet willen weten. Ook van veel CDA'ers moet gezegd worden dat zij erg vrij met de Bijbel omgaan. Er is bij hen geen sprake van een geloof dat „alles voor waarachtig houdt dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft".

Maar we delen met andere mensen, van welke godsdienst of levensbeschouwing ook, wel een bepaalde creatuurlijkheid. Iedereen heeft behoefte aan voedsel, kleding, onderdak, zorg, veiligheid en wat dies meer zij. Dat alleen al onderstreept de noodzaak tot samenwerken. Ook in de politiek. Er is gelukkig nog een zeker gemeenschappelijk moreel besef.AI baseren mensen zich niet uitdrukkelijk op de Bijbel, toch vinden ook zij meestal wel dat je niet mag liegen, doden en stelen. Daardoor is een zekere samenwerking mogelijk.

Verschillende argumenten

Bovendien kan men in allerlei gevallen langs verschillende wegen tot dezelfde conclusies komen. Orthodoxe protestanten staan vanouds afwijzend ten opzichte van loterijen en kansspelen. Immers: „Gij zult niet begeren". Maar ook in socialistische en communistische kring heeft men z'n reserves.Vroeger stelde men met name dat de illusie om eens de hoofdprijs te winnen, de arbeiders zou afhouden van de klassenstrijd. Nu is meer aan de orde dat gokken de hebzucht stimuleert en juist bij sociaal zwakkeren gemakkelijk verslavend werkt.

Destijds, het zal in de jaren zeventig geweest zijn, was ik in de Eerste Kamer aanwezig toen daar het wetsontwerp aan de orde was om in Nederland casi­ no's toe te staan. Ik herinner mij nog levendig dat de woordvoerder van de toenmalige PSP zich in allerlei toonaarden beijverde om de verderfelijkheid van die casino's duidelijk te maken. Om een heel ander voorbeeld te nemen: de laatste jaren is in de medische wereld meer aandacht gekomen voor pijnbestrijding en palliatieve zorg. Dat is een goede zaak, ook al omdat daarmee wellicht de vraag naar euthanasie wordt afgeremd. Liberalen, socialisten en aanhangers van D66, die de keuzevrijheid van de mens rond het levenseinde beklemtonen, zouden daar eveneens voor moeten zijn.

Uiteraard kan de vergroting van die keuzevrijheid nooit ons argument zijn. We moeten in het politieke debat dan ook uitkijken dat we niet die indruk wekken. Maar wellicht is het mogelijk om op basis van een deels uiteenlopende en deels overlappende argumentatie een politieke meerderheid te vinden om meer geld beschikbaar te stellen voor palliatieve zorg.

In andere gevallen kan de noodzaak tot forse bezuinigingen een meerderheid opleveren om niet langer bepaalde activiteiten te subsidiëren waar de SGP al sinds jaar en dag grote principiële bezwaren tegen heeft. Bezwaren waarvoor ze voordien onvoldoende gehoor vond.

Publieke debat

Als gevolg van de secularisatie van onze maatschappij wordt het gebruik van religieuze argumenten in het publieke debat steeds vaker als ongeoorloofd of in ieder geval als ongepast beschouwd. Die inperking kunnen wij uiteraard niet accepteren. Als we aan die druk zouden toegeven, dan geven we het wezenlijke van ons optreden prijs. Omdat de boodschap van Gods Woord voor iedereen geldt, ook al willen velen daar helaas niet van weten, daarom moet daarvan in het openbare leven en ook in de politiek getuigd worden. Maar dat neemt niet weg dat wij altijd moeten zoeken naar argumenten die ook in breder kring weerklank vinden, al zijn die voor ons misschien niet het meest fundamenteel of hebben ze voor ons een diepere achtergrond waarvan anderen niet willen weten. Het gaat in de politiek niet alleen om van de waarheid te getuigen, maar ook om anderen te overtuigen.

dr. C. S. L. Janse

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen