Kort en bondig · Compromis

In een land van minderheden als het onze, is politiek vaak een kwestie van geven en nemen. Er moeten compromissen worden gesloten. Daar kom je in de praktijk niet omheen. Nu is het ene compromis het andere niet. Het gaat er maar om waarop het betrekking heeft en om wat je er mee bereikt. Gaat het om een flinke scheut water in de wijn van het beginsel, waardoor je de wijn uiteindelijk nog nauwelijks proeft, of gaat het om een praktische oplossing om er uit te komen. Het land moet nu eenmaal geregeerd worden, gemeenten en provincies worden bestuurd. Maar hoe principiëler de zaak is waarover een compromis wordt aangegaan, hoe groter de prijs er voor is. Een treffend voorbeeld hadden we van de week in de Kamer.

We behandelden een wijziging van de Embryowet.Toen we deze wet behandelden In 2001 werd er een datum In opgenomen, voor welke zou worden bepaald of er ook menselijke embryo's mogen worden tot stand gebracht met als doel deze in wetenschappelijk onderzoek te gebruiken. Het behoeft geen betoog dat de SGP-fractie daar in 2001 tegen was en nog is. De wet, waar wij indertijd tegen stemden, maakt wetenschappelijk onderzoek mogelijk met en op menselijke embryo's die over blijven bij de kunstmatige bevruchtingstechniek (in vitro fertilisatie (ivf)), de met een lelijk woord geheten restembryo's. De redenering van diverse wetenschappers is dat zij daarenboven nog andere embryo's nodig hebben. Maar menselijke embryo's zijn een schepping van Gods hand. Daar mogen we niet maar mee doen wat wij nodig en nuttig vinden. Alle leven van het prilste begin af aan, is beschermwaardig.Wij zijn er dus op tegen dat de wet de ruimte gaat bieden om speciaal voor wetenschappelijk onderzoek menselijke embryo's tot stand te brengen.

Ons wordt dan tegengeworpen dat we de voortgang van de medische wetenschap blokkeren. Stel je toch voor dat via dit onderzoek een middel kan worden gevonden tegen bepaalde nu nog onbehandelbare ziekten, erfelijke aandoeningen en afwijkingen.Voorwaar, geen gering verwijt, want voor betrokkenen zou het een zegen (kunnen) zijn als er iets voor hen zou worden gevonden. Dat ontkennen we uiteraard niet. Ook de problematiek van de onvruchtbaarheid wordt in dit verband vaak genoemd. Kern van ons bezwaar is vervolgens dat nu eenmaal niet elk middel door het doel wordt geheiligd. Deze opvatting valt nog uit te leggen, zo bleek.Als je dan ook maar consequent bent. Overigens is het natuurlijk een zware afweging, waarin de beschermwaardigheid van alle leven (menselijke embryo's) moet worden afgewogen te­ gen de kans op verlichting van lijden van medemensen.Van de SGP werd dit standpunt gerespecteerd. Zo niet van het CDA.

Deze fractie werd tegen geworpen dat ze niet consequent zijn. Zie maar, zo ging het in het debat, naar jullie opvatting over abortus. De beschermwaardigheid van het leven (nu het ongeboren leven in de moederschoot) moet het daarbij wel degelijk afleggen tegen wat gevat wordt onder een noodsituatie van de vrouw. En daar zijn jullie niet tegen. Dat is dus niet consequent. Mij dunkt, een zware prijs voor het compromis dat indertijd de Wet afbreking zwangerschap voor het CDA was en tot de dag van vandaag is.

Compromis tot elke prijs

Er wordt binnen de huidige coalitie totaal verschillend aangekeken tegen nut en noodzaak van de kinderopvang.Voor de allermeeste partijen is dat een speerpunt van beleid. Ook van de coalitie. Jarenlang hebben we zij aan zij met de Christenunie gepleit voor het zogeheten kindgebonden budget. Daarmee kan een onrechtvaardigheid worden weggenomen tussen de bejegening van ouders die de formele, door de overheid zwaar gesubsidieerde kinderopvang gebruiken voor hun kinderen als zij zelf moeten werken én hen die dat in informele sfeer zelf regelen door zelf

de zorg thuis op zich te blijven nemen of in overleg met familie, vrienden, buren of bekenden een oplossing vinden. In het ene geval draagt de overheid een groot deel mee in de kosten die daarvoor komen kijken, in het andere geval krijgen de ouders geen cent.

De Christenunie heeft het kindgebonden budget in het coalitieakkoord gekregen, waarvoor hulde. De vraag is vervolgens hoe deze afspraak vorm zou worden gegeven.Van de week behandelden we het wetsvoorstel er voor. Maar het budget dat er nu komt, is bij lange na niet waarvoor

we gestreden hebben. Immers, de gelden voor kinderopvang blijven buiten het budget. Het budget, waarvan de hoogte per gezin eerst in een later stadium wordt vastgesteld, beslaat alleen enkele andere geldstromen, bijvoorbeeld de kinderkorting in de sfeer van de belasting. Op zichzelf niet verkeerd. Dat wil ik graag toegeven. Maar veel minder dan dat waarop is gehoopt. Het er bij te betrekken van alle geld dat door het Rijk aan kinderopvang wordt uitgegeven, was absoluut niet haalbaar binnen de coalitie. Opnieuw moest er een compromis worden aangegaan. De drie partijen zijn wel met een kindgebonden budget gekomen, maar hebben het op een heel andere manier ingevuld. Dit of niets! Een half ei of een lege dop. Zo zal het gegaan kunnen zijn binnen het kabinet en de coalitie. Daar zit je dan: een compromis dan maar. Een compromis dus tot elke prijs. Jammer!

23 juni 2007

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen