Verdeeldheid

'SGP-KIEZERS VERDEELD OVER ISLAM* SCHREEF HET RD OP 24 NOVEMBER JL. OP DE VOORPAGINA. EEN BEWERING WAAR WEINIG OP AF TE DINGEN VALT. ANDERE KRANTEN TROKKEN UIT DEZELFDE ENQUÊTE DE CONCLUSIE 'ISLAM VER­ DEELT SGP'. TERECHT OF NIET HELEMAAL TERECHT, HET VRAAGT WEL ONZE AANDACHT.

Oneens

Uit een enquête die het Reformatorisch Dagblad onder 300 personen getiouden heeft, blijkt dat 15% van de ondervraagden het dil< wijls eens is met de heerWilders (PW). Bij CU-kiezers ligt dit op 5%. Verder blijkt dat vooral jongeren zich aangetrokken voelen tot de krasse uitspraken van deze politicus. Losse uitspraken, want van een uitgev^erkt program is geen sprake. Desondanks kunnen we niet volstaan met een verwijzing naar het bekende feit dat jongeren, met name de lager opgeleiden - alhoewel ook hierover niet in algemene termen gesproken mag worden - sneller dan ouderen, die levenswijsheid hebben opgedaan, vallen voor ongenuanceerde standpunten. Er is iets aan de hand wat we ons als partij, als ouders, opvoeders en docenten aan moeten trekken. Waarop is deze verdeeldheid gebaseerd? Wat weten onze kiezers over de inzet van de SGP-parlementariërs en heeft men voldoende kennis genomen van de SGP-standpunten over de islam? Er is al meerdere malen op gewezen. Er is voor dit doel een goede SGP-brochure beschikbaar met als titel 'De islam in huis' (ondertitel 'Een politieke positiebepaling'). Neem en lees die, want daarin wordt klip en klaar aangewezen hoe SGP-ers principieel in dit debat dienen te staan. De kritiek is niet terecht! Sinds jaar en dag wijst de SGP met klem op de gevaren van o.a. de radicale islam. Helaas komt dit te weinig voor het voetlicht en wordt het publiek onvoldoende bereikt; kennelijk zelfs de eigen kiezers niet. Onze Tweede Kamerleden zijn het dikwijls eens met de inhoud van de kritiek van de heer Wilders, veel minder met de oplossingen die hij aandraagt en al helemaal niet met de grove termen die dit kamerlid pleegt te gebruiken. De moeilijkheid voor onze parlementariërs zit vooral in de toon waarop het debat gevoerd wordt. Stoere uitspraken, waar­ van betrokkene zelf weet dat die om verschillende redenen onhaalbaar zijn, bereiken het grote publiek en maken indruk; helaas ook op sommige SGP-kiezers. Bijdrages van SGP-ers, die óók gericht zijn op het tegengaan van de islamisering van onze samenleving, maar uitdrukkelijk binnen de grenzen van de rechtsorde, hebben voor de media geen nieuwswaarde. Juist op dit punt, namelijk de opstelling van onze Tweede Kamerfractie, toont de enquête een verdeeldheid die zorgen baart. Meer dan een derde deel van de ondervraagden vindt dat de SGP scherper stelling tegen de islam moet noemen. Een groep die bijna net zo groot is vindt van niet. Slechts een kwart volgt de partijlijn.

Principieel

Aan het terugdringen van deze verdeeldheid moet gewerkt worden. Dat gebeurt ook. Onze Tweede Kamerfractie heeft gereageerd en de SGP-jongeren hebben naar aanleiding van het artikel 'Worstelen met Wilders' een antwoord op het optreden van deze populistische politicus geformuleerd. Daarnaast blijft bestudering van de genoemde brochure een eerste vereiste. Zij die oordelen dat de SGP te scherp is, kunnen daarin lezen waarom de moslim als volwaardige medeburger gezien moet worden. Maar ook dat het een taak is van de overheid om, zoals gezegd binnen de grenzen van de rechtsorde, de voortgang van het Evangelie te bevorderen en tegelijk afgodsdiensten tegen te gaan. Ook de bijbelse overheidstaak zorg te dragen voor'een gerust en stil leven' (I Tim.2: 2) vereist waakzaamheid ten opzichte van radicale islamieten. Zij die oordelen dat de SGP zich scherper moet opstellen, kunnen in deze brochure lezen hoe de SGP zich altijd heeft opgesteld èn waarom ze grenzen wenst te stellen aan godsdienstvrijheid zonder afbreuk te doen aan gewetensvrijheid. De SGP meent dat dit kan 'met inachtneming van het democratisch besluitvormingsproces en de rechtstatelijke eisen die aan het overheidoptreden gesteld worden'. Doet dit tekort aan art. 36 NGB? Geenszins, ook onze vaderen namen deze grenzen in acht. Eén voorbeeld. Jan van Nassau, de godvrezende broer van Willem van Oranje, kreeg als Hertog van Gelderland van gereformeerde theologen te horen dat hij de gegeven belofte aan roomsen over het dulden van hun godsdienst getrouw na moest komen. Zij schreven (zie 'Theologica-Politica Dissertatie' door Simon van Heenvliedt, uitgave 1662, reprint 2004, pagina 98): 'Wij zien gemeenlijk dat de oorzaak van de ondergang ook van de machtigste koningen en volkeren, deze is, dat of de prinsen door impotente lust tot heerschappij, of de volkeren door ongetemde dertelheid, haar niet en ontzien deze hekken van openbare verbonden en beloften te overtreden'. Respect dus voor de geldende rechtsorde.

Opdracht

In de genoemde brochure waarvan, vree< ik, nog steeds onvoldoende kennis genomen is, wordt aangegeven dat'op grond van principiële en godsdienstige redenen de islam in Nederland niet dezelfde bescherming als het christendom verdient'. Duidelijke taal, ook over de toon waarop gesproken moet worden. Het gaat over medemensen, gevallen zondaren zoals wi allen, die ook allen een Zaligmaker nodig hebben: De Heere Jezus Christus.

W. Kolijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen