'Embryocrisis'

DE AFGELOPEN DAGEN EN WEKEN IS VEEL AANDACHT UITGEGAAN NAAR DE 'EMBRYOCRISIS'. INHOUDELIJK GEZIEN GAAT HET DAARBIJ OM DE VRAAG IN HOE­ VERRE IN NEDERLAND (MEER) RUIMTE MOET KOMEN VOOR HET SELECTEREN EN WEGGOOIEN VAN EMBRYO'S. HET VORIGE KABINET BEPAALDE DAT DAT IN ZEER UITZONDERLIJKE GEVALLEN MAG. DE HUIDIGE STAATSSECRETARIS, PVDA'ER BUS- SEMAKER, WIL DAT DAT VAKER KAN. ZE STUURDE EEN BRIEF MET DIE STREKKING NAAR DE TWEEDE KAMER, KREEG DAAROVER RUZIE MET DE GEPASSEERDE CHRIS­ TENUNIE, WAARNA HET EEN KABINETSKWESTIE WERD.

Het compromis rolde veertien dagen geleden uit de bus: er mag meer dan er mocht, zij het onder allerlei nu vastgelegde voorwaarden, en dat alles onder het toeziend oog van een commissie van genetici, medici en ethici. Dat de schijnwerpers meer dan gemiddeld op dit compromis werd gericht, had als achtergrond dat iedereen weet dat kabinetspartner Christenunie op medischethisch vlak altijd zij aan zij stond met de SGP tegen het compromisserende CDA. Zou regeringspartij ChristenUnie de rug recht houden?

Pro-life

Vorige week debatteerde de Tweede Kamer er een lange ochtend over. Namens de SGP was Van der Vlies de woordvoerder. Hij begon zijn bijdrage met nog eens te beklemtonen dat de SGP ging en gaat voor het pro-life standpunt: niet knutselen aan het leven, laat staan ongeboren leven afbreken. "Het selecteren van embryo's en het vernietigen van dit jonge menselijk leven is in strijd met de waardigheid van de mens. God, onze Schepper, geeft het

nieuwe leven, wij mensen mogen daar onze vingers niet aan branden, leder embryo is een unieke creatie die volledige bescherming verdient."

Tegen die (Bijbelse) achtergrond, én gelet op de uitkomst van het inhoudelijke en politieke steekspel, kwam Van der Vlies er rond voor uit het compromis teleurstellend te vinden: "We kunnen er niet omheen. Hoe je het ook wendt of keert: wat vóór dit kabinetsbesluit niet kon, mag nu wel. Dat is de praktijk, en die telt.Wat pregnant geformuleerd: de PvdA krijgt de praktijk, de Christen- Unie de theorie.Voorzitter, ik loop hier al wat langer rond, en ik heb dat helaas vaker gezien en gehoord! Er komt meer ruimte voor selectie van embryo's en daarmee voor het weggooien van menselijk leven."

Dat is niet alleen de taxatie van de SGF Nagenoeg de complete Kamer was het er over eens dat de slag tussen PvdA et CU gewonnen is door de PvdA. Dat staatssecretaris Bussemaker gecomplimenteerd werd door partijen als D66, VVD en de SP zegt natuurlijk wel wat. Ook (bijna) alle kranten trokken diezelf de conclusie in hun analyses. En dat de KNMG en het Academisch Ziekenhuis Maastricht er goed mee uit de voeten zeggen te kunnen, is al evenzeer veelzeggend.

Van der Vlies: "Het compromis is naar mijn mening een stevige verslechtering van het beleid rond embryo-selectie. Wat in de lijn van de vorige staatssecre taris in het vorige kabinet niet mogelijk was, wordt onder het bewind van deze staatssecretaris van dit kabinet wél mo gelijk. Met de woorden van een duideli, NRC-commentaar van vorige week: 'Di kwestie is geherformuleerd, van alle emoties ontdaan, gedepolitiseerd en te ruggebracht tot een juridische procedt re.'Vice-premier Rouvoet had een paar weken geleden gelijk toen hij zei: dit is in strijd met de geest van het regeerak koord. De SGP kan daar helemaal in meevoelen. Daarom ben ik zo verbaasd dat de ChristenUnie nu ineens tevrede is over dit compromis.Voorzitter, zo ke ik mijn medestrijders van de CU niet! (...)

Er is sprake van een typisch Nederland compromis op een ethisch beladen terrein. Met als uitkomst (...) dat de PvdA feitelijk gedaan krijgt wat ze wil: embryo-selectie wordt mogelijk bij borsten eierstokkanker en zelfs ook nog via een toetsingscommissie bij allerlei and. re ziekten. Het is dus een compromis de verkeerde richting..." Daarmee wordt niet alleen in strijd gehandeld met de geest van het regeerakkoord (dat uitgaat van een stand-still op medisch-ethlsch terrein), maar laat de ChristenUnie ook nog eens het ten of zichte van het CDA kenmerkende en kardinale verschil los dat een compromis over een kwestie van leven en doe alléén acceptabel is als dat compromis de goede kant opgaat. Een van de elementen in het compronri is de instelling van een landelijke richtli nencommissie die moet gaan beoordelen wat er in de toekomst wél en wat er niet mag. Aan de hand van door de politieke formuleerde criteria moet die commissie daarover uitspraken doen. Belangrijk daarbij is natuurlijk de samenstelling van die commissie. Staatssecretaris Bussemaker hield zich over de 'bemensing' op de vlakte. Dat is een kwestie van de (medische) beroepsgroep zelf, IS haar oordeel. Afwachten dus, maar zelfs als er in die commissie iemand zou te zitten 'uit onze hoek', dan moet je vrezen dat de criteria uiteindelijk toch van elastiek zullen blijken te zijn. Wat dat betreft hebben we bij de euthanasiekwestie en andere thema's op dit vlak 'eergeld betaald.

Bordelen

Veertien dagen geleden debatteerde de Tweede Kamer over het prostitutiebeleid. Het kabinet-Kok legaliseerde prostitutie. Met als achterliggende gedachte dat als het maar zou worden beschouwd als een normale bedrijfstak met normale regels, de misstanden als vanzelf zouden verdwijnen. Hoe dom kan men zijn! Prostitutie als normale bedrijfstak beschou- //en gaat eenvoudigweg niet, omdat vrouwenhandel en -misbruik gewoon niet normaal zijn. De aard van wat er in die wereld gebeurt is door-en-door slecht, dus reguleren is al bij voorbaat tot mislukken gedoemd.

Het besef dat de afschaffing van het bordeelverbod fout was, dringt nu langzaam door, zelfs bij degenen die er eerst voor waren. Maar wat nu? In het overleg dat hierover met de regering werd gevoerd citeerde'Van der Staaij een Noors rapport over prostitutie. Daarin werd een eenvoudige definitie over prostitutie gegeven: "In Nederland is het werk, in Zweden geweld van mannen tegen vrouwen en exploitatie van vrouwen". Uiteraard voelt de SGP zich thuis bij de Zweedse benadering. Prostitutie is geen liefdevol samenleven van man en vrouw, maar misbruik van vrouwen en een vorm van slavernij. Niemand zou graag zijn vrouw of dochter zien als prostituee!

De SGP is voorstander van een zoveel mogelijk tegengaan van prostitutie en de instelling en handhaving van een verbod op betaalde seksuele diensten. De handel in menselijke organen is terecht verboden, dan is het toch raar om het aanbie­ den van complete mensen goed te keuren? De legalisering van prostitutie is een typisch voorbeeld van mislukt beleid. In plaats van verbetering constateren politie en hulpverleners blijvende criminaliteit, mensenhandel, uitbuiting en intimidatie. Waar nog bij komt dat er steeds meer nieuwe vormen van prostitutie opduiken. De SGP zou graag zien dat dit kabinet daaruit de enig juiste conclusie trekt: kanalisatie werkt niet.

In zijn bijdrage stond Van der Staaij stil bij een groot aantal aandachtspunten. Zoals daar zijn: nieuwe vormen van prostitutie, internetprostitutie, het strafbaar stellen van souteneurs (op initiatief van een SGP-motie) en van'klanten' van prostituees, 'breezerseks' en loverboys, verhoging van de minimumleeftijd van 18 naar 21 en het gebrek aan voortgang met de uitstapprogramma's (eveneens op SGP-initiatief).

Nuloptie

Speciale aandacht ging uit naar de zogenaamde nuloptie.Toen het bordeelverbod werd afgeschaft, is er lang over gesproken of gemeentebesturen de vrijheid zouden moeten hebben om een bordeel te weren uit hun gemeente. Met name door de inzet van CU en SGP kregen gemeenten die mogelijkheid inderdaad. De vraag is nu of die vrijheid gehandhaafd blijft.Van der Staaij ging er in zijn bijdrage uitvoerig op in.Twee zaken zijn hierbij van belang. Allereerst de vraag of gemeenten bij het weigeren van een bordeel zich daarvoor ook mogen beroepen op het argument dat prostitutie immoreel is. De tweede vraag is of bordeelachtige voorzieningen eveneens onder de nuloptie vallen.

Het antwoord van minister van Binnenlandse Zaken Ter Horst was een koude douche. Feitelijk antwoordde ze op beide vragen met'nee'. Weigeren op basis van morele argumenten mag niet, en zelfstandig werkende prostituees en escortbureaus vallen niet onder de nuloptie. Daarmee lijkt dit kabinet de onder paars bedongen vrijheid van gemeenten onderuit te halen. Dat gaan we toch niet meemaken, zei Van der Staaij. En ook CU-collega Anker was verbouwereerd over dit antwoord van een minister uit'zijn' kabinet. Het wachten is nu op de regeling waar het kabinet mee gaat komen. Hopelijk loopt dit wel goed af

Vaderverlof

Op zich is het een sympathieke gedachte van Groenlinks: geef vaders rond en na de geboorte van hun kind het recht om twee weken verlof te nemen. Het is en blijft een groot wonder een kind te mogen ontvangen, en waarom zou je naast de moeder niet ook de vader de ruimte gunnen om van dat'prille geluk' te genieten? De vraag stellen is hem beantwoorden. Iedereen gunt vaders die ruimte. Groenlinks zelfs zó veel, dat de kamerleden Halsema en Van Gent er een heuse initiatiefwet voor ontwierpen.Toen die wet twee weken geleden in de Tweede Kamer op de agenda stond, was irVan der Vlies namens de SGP van de partij. Hij complimenteerde zijn twee Groen- Links-collega's met hun initiatief, maar verklaarde in één adem er tóch niet voor te zullen stemmen. En wel omdat de rekening van deze wet, zou die aangenomen worden, eenzijdig zou worden gelegd bij de werkgevers.Voor Groenlinks moge dat niet zwaar tellen, voor de SGP wel.Waar trouwens nog bijkomt dat het Groenlinks-voorstel eveneens wordt ingegeven door de wens om de traditionele rollenpatronen binnen het gezin te doorbreken. En als je dan ook nog leest dat de term vaderverlof zal worden vervangen door babyverlof om lesbische paren te ontzien, dan weet je wel uit welke hoek de wind waait!

Bovendien: als je alle reeds bestaande verlofregelingen op een rijtje zet (zoals daar zijn het kraamverlof, de levensloopregeling, ouderschapsverlof, bijzonder verlof, kortdurend zorgverlof), er mogelijkheden genoeg zijn om als kersverse vader tóch thuis te zijn. Een aparte wet als aanvulling daarop, ziet de SGP niet zitten.Van der Vlies zei het zo: "Voorzitter, wanneer ik alle argumenten bij elkaar optel is de vraag volgens mijn fractie gerechtvaardigd waarom een langer wettelijk, alleen door de werkgevers betaald verlof, noodzakelijk is. In de praktijk is gebleken dat zelfregulering uitstekend werkt. Mijn fractie vindt dat er wettelijk en niet-wettelijk al heel wat regelingen zijn die garant staan voor de noodzakelijke zorg van vaders voor moeder en kind. En in die gevallen waar het onderlinge overleg niet goed functioneert, voelt mijn fractie meer voor een regeling waarbij werknemers een wettelijk recht krijgen om openstaande vrije dagen op te nemen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen