Tegendraads?

De SGP is een kleine partij en we hebben elkaar hard nodig. Desondanks profileren wij ons steeds duidelijker als een politieke organisatie. Beleid dat bewust is ingezet en terug te vinden in de beleidsnota 2006-2011. Natuurlijk weten wij ons verbonden met de uitgangspunten van de SGP. We streven dezelfde doelen, of beter gezegd, hetzelfde Doel na als onze moederpartij. toch leidt dit soms tot een ander standpunt.

Aansporing
‘Jubilerende SGP-jongeren willen kussens moederpartij opschudden’ kopte het Reformatorisch Dagblad op de 75e verjaardag van de SGP-jongeren. Het ging om een interview van ons beiden naar aanleiding van een essay in ons jubileumboek Bruggenbouwers. De titel van het essay luidde: ‘Overbruggen en stroomopwaarts. een pleidooi voor geloofwaardige politiek in tijden van verwarring.’ eigenlijk pleitten wij daar voor tegendraadse politiek. Niet ten opzichte van de SGP, maar ten overstaan van progressief Nederland. Het ging ons, ook in het interview, om een aansporing tot bezinning op actuele vragen die uitmonden in duidelijke standpunten tegenover antireligieuze en libertijnse geluiden die allengs aanwakkeren. Hier moeten we écht tegendraads zijn.

Steeds vaker doet de mening opgeld dat de vrijheid van godsdienst kan worden afgeschaft omdat de vrijheid van meningsuiting toereikend zou zijn. Daartegenover moeten we godsdienstvrijheid tot op het bot verdedigen. Dat is veel minder goed mogelijk als we ons standpunt hierover zelf nog niet volledig helder hebben. Daarom zal intern een helder geluid geformuleerd moeten worden over de waardering van godsdienstvrijheid. Het gaat ons erom dat we als partij veel meer de interne geschilpunten - hoewel we deze niet willen bagatelliseren - aan de kant moeten zetten en samen de grote thema’s moeten aanpakken. Is dat een illusie? Misschien, maar het moet.

Eerlijkheid
Daarnaast is het goed heel duidelijk te beseffen dat de SGP een politieke partij is. We hoeven het onszelf niet moeilijker te maken dan het al is. Als we maar blijven discussiëren over het vrouwenstandpunt of over gewetensvrijheid versus godsdienstvrijheid is dit voor een groot deel van de (jonge) achterban niet het meest relevant. Laten we telkens weer duidelijk zeggen waar we voor staan, vanuit een heldere, doordachte motivatie. Onze fractie in Den Haag levert goed werk. Ze laat zien dat de SGP een volwaardige partij is binnen de Nederlandse parlementaire democratie. Dat werk verdient onze waardering en steun.

In diverse reacties werd vooral de nadruk gelegd op het woord ‘achterhoedegevecht’. Hierin is wat ons betreft helaas tekort door de bocht geredeneerd. Wij hebben ons juist onthouden van een inhoudelijk oordeel over bijvoorbeeld de vrouwendiscussie. Sterker nog, wij waarderen de zorgvuldigheid van de partij over principiële en gevoelige kwesties. Alleen, we moeten deze discussies wel in de juiste verhouding zien. Het gevaar ligt hierin, dat we onze energie en ons vermogen toeleggen op interne geschilpunten, terwijl elke partij alle kracht nodig heeft om eenduidig naar buiten te treden.

Vreemdelingschap
Dr. C.S.L. Janse ging in het RD (9 februari) in op het interview, en helaas niet op ons essay als bron. Hij waarschuwde ervoor “de agenda van de wereld” niet over te nemen. Dat is echter ook niet geopperd of bedoeld. er is zelfs niet gesuggereerd dat we maar klakkeloos de agenda van de samenleving moeten volgen en vrouwen daarom moeten toelaten tot vertegenwoordigende functies binnen de SGP. Ons essay laat daarover geen misverstanden bestaan. Vreemdelingschap is een wezenlijk onderdeel van het christen-zijn. Maar we hebben wel onze verantwoordelijkheid. De geest van de oprichters van de SGP spreekt ons aan. We doen hen geen recht als we zeggen dat zij geen vernieuwing brachten. Ds. G.H. Kersten begreep heel erg goed dat bevindelijk gereformeerden hun ‘politicophobe’ houding moesten zien kwijt te raken. Anno 2009 is dit misschien weer nodig. Politiek moet gevoerd worden op de actuele fronten. Naar onze mening liggen die op twee gebieden: de islam en het gelijkheidsdenken dat geen ruimte laat voor uitzonderingen en minderheidsstandpunten. We kunnen gerust spreken van twee fronten - ze staan overigens niet los van elkaar - die terugkomen in het onderwijs, de maatschappij, de wetenschap en ‘last but not least’ in Den Haag. Als je het zo bekijkt is een christelijke partij tegenwoordig “een vreemde eend in de bijt”, zoals Janse zegt.

Opbouwend
Kortom: met ons essay - en in het verlengde daarvan het interview in het RD - hebben we niet de luis in de pels willen spelen, maar geprobeerd het goede te zoeken voor de SGP door een bijdrage te leveren aan (partij)politieke, actuele kwesties. Het was een weergave van een lang denkproces dat we hebben doorgemaakt. Het heeft ons gebracht tot deze overtuiging. Wij beogen een open en eerlijk debat met mensen die hiertoe bereid zijn vanuit dezelfde betrokkenheid op de partijbeginselen. Het is voor ons een principieel punt. We mogen gerust spreken van een ‘geestelijke strijd’ tegen libertijnse en seculiere meningen in het publieke debat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen