Agentschappen

De Europese Commissie heeft voorgesteld een agentschap in te stellen als ondersteuningsbureau voor asielzaken. Dit agentschap zal de lidstaten ondersteunen in de praktische samenwerking op asielterrein. Dat kan door het aanbieden van opleidingen en het uitwisselen van beste praktijken. Daarnaast zal het agentschap de samenwerking bevorderen op het terrein van het verzamelen, verwerken, analyseren en interpreteren van informatie over de landen van herkomst van asielzoekers. Het doel is dat op deze manier een asielverzoek in verschillende lidstaten een gelijke kans maakt om te leiden tot een verblijfsstatus voor de vluchteling. Op dit moment worden asielverzoeken zeer verschillend behandeld en zijn er lidstaten die asielverzoeken uit bepaalde landen afwijzen, terwijl in een andere lidstaat de kans groot is dat het verzoek ingewilligd wordt. In het verkiezingsprogramma pleiten ChristenUnie en SGP voor een onderzoek naar de agentschappen. Hun relevantie moet worden aangetoond en als een agentschap overbodig is, kan het worden gesloten. Dit nieuwe agentschap lijkt een grote stap voorwaarts in een inhoudelijke samenwerking tussen de lidstaten. We vinden dat vooralsnog een goede bijdrage.

Voorgeschiedenis
In 2006 kwam de Europese Commissie met een mededeling om door middel van praktische samenwerking een stap verder te komen in het gemeenschappelijke asielstelsel. er zijn daarbij drie doelstellingen: het uitwerken van één asielprocedure voor de gehele EU, het gezamenlijk verzamelen en hanteren van informatie over de landen van herkomst en het verbeteren van de samenwerking in bijzondere omstandigheden. Het onderkennen van de noodzaak van een gemeenschappelijk asielstelsel betekent echter niet dat praktische samenwerking geen problemen zal geven. Het langs praktische samenwerking streven naar verwezenlijking van de drie doelstellingen roept juist heel concrete vragen en problemen op. Om die op te lossen is een agentschap nodig dat lidstaten ondersteunt.

Praktijk
Een groot probleem voor praktische samenwerking betreft de wijze waarop landen informatie zouden moeten verzamelen over de landen van herkomst. Het agentschap werkt samen met de lidstaten bij het verzamelen en verwerken van deze informatie. Daarnaast komt er een database waartoe de lidstaten toegang krijgen. Het agentschap zal in samenwerking met de lidstaten de vertaling van informatie naar beleid maken. Deze informatie is niet neutraal, maar vormt de basis om te beoordelen of een land veilig is en of asielverzoeken dus kunnen worden afgewezen. De informatie moet te reduceren zijn tot een lijst van veilige landen, zodat mensen uit die landen geen toegang krijgen tot de asielprocedure. Het gaat dus niet alleen om het verzamelen van informatie, maar ook om het op een gelijke manier beoordelen daarvan. Juist dit vormt het grootste struikelblok.  

In Nederland is al discussie over de betrouwbaarheid van de informatie over landen van herkomst. De vraag is dan of de bronnen betrouwbaar zijn en vooral of deze bekendgemaakt mogen worden. Dat is niet vanzelfsprekend bij de beoordeling van landen van herkomst waar problemen zijn rond mensenrechten. en dan praten we nog maar over één lidstaat. Het opstellen van een beoordeling ligt dus politiek erg gevoelig en dat zal met een europese lijst niet minder worden.

Veilige lijst
Het mag duidelijk zijn dat het opstellen van een dergelijke lijst haaks kan staan op de eigen bilaterale betrekking van lidstaten met derde landen. Door het vergaren van informatie over landen van herkomst met als oogmerk beleidsbesluiten begeeft de EU zich op het gebied van buitenlands beleid. Door de samenwerking te concentreren in een agentschap hoopt de europese Commissie dat de lidstaten er stap voor stap aan werken dat de veilige lijst er komt. Zonder informatie over het land van herkomst is het beoordelen van een asielverzoek erg moeilijk. een gemeenschappelijk beleid enkel baseren op informatie zonder een beoordeling zal leiden tot willekeur en niet tot een gemeenschappelijk stelsel. een gemeenschappelijke lijst van veilige landen van herkomst is dus noodzakelijk om tot een eenduidig europees asielstelsel te komen. Maar het zal nog het nodige politieke afstemmingswerk vergen om tot die lijst te komen.

Als we het eens zijn over de noodzaak van een geharmoniseerd asielbeleid in de eU zullen we ook de urgentie van dit agentschap moeten onderschrijven. Zonder praktische samenwerking zal vanuit de praktijk van de asielbeoordeling geen gezamenlijke weg naar harmonisatie worden ingezet. Het belang dat we hiermee dienen is de zorgvuldigheid van de procedure en de humane behandeling van de vluchteling. Juist daarom zullen ChristenUnie en SGP zich inzetten om dit agentschap tot een succes te maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen