Christenvervolging

Donderdagavond 20 januari jl. kwamen in De Meern zo’n honderd mensen bijeen op een door de SGP georganiseerd congres. Zij hoorden ds. J.A. van den Berg voorlezen uit de tweede brief van Paulus aan Korinthe. Paulus was eerst een christenvervolger, maar later zelf een vervolgde christen. Paulus roemde in zwakheden, in smaadheden, in noden, in vervolgingen en in benauwdheden, om Christus’ wil (2 Kor. 12:10). Hij keek namelijk verder dan deze aardse ellende. Door alles heen mocht hij uitzien naar het eeuwige leven, wat hem vertroosting gaf. Zo kon Paulus zeggen: “Want als ik zwak ben, dan ben ik machtig.”

Presentatie

Deze treffende meditatie werd gevolgd door een indrukwekkende presentatie over christenvervolging wereldwijd, gegeven door de heer A. Mulders van organisatie Open Doors. Deskundig zette hij uiteen welke factoren vaak leiden tot onderdrukking van christenen. Meestal is dit een mix van politieke, economische en godsdienstige motieven. Vooral vervolging voor ‘blasfemie’ komt veel voor. Formeel geldt in een land als bijvoorbeeld Afghanistan weliswaar godsdienstvrijheid, maar dan wel binnen de grenzen van de sharia. Zorgelijk is de ontwikkeling dat islamitische landen via de VN resoluties indienen en aangenomen zien worden, waar het beledigen van godsdiensten strafbaar wordt gesteld. Op deze manier worden de shariapraktijken zelfs internationaal in juridisch opzicht ‘goedgekeurd’. Wellicht niet met deze bedoeling, maar in de praktijk versterkt het de positie van moslimlanden tegenover westerse regeringen. Ook is er regelmatig sprake van een patroon van christenvervolging. Dit begint vaak bij een machtsvacuüm, waarvan een kwaadwillende persoon of organisatie gebruikmaakt om christenen in een kwaad daglicht te stellen. Dit gaat dan van kwaad tot erger. Om deze reden stelt de SGP in de notitie een internationaal systeem voor van vroege waarschuwing. Veldwerkers van niet-gouvernementele organisaties en ambassadepersoneel kunnen geloofsvervolging zo snel signaleren en proberen tegen te gaan. Nu gaan de bellen vaak pas rinkelen als de onderdrukking ernstige vormen heeft aangenomen.

Persoonlijk verhaal

Een persoonlijk verhaal kwam van de heer B. Jona. Hij is enkele jaren geleden met zijn hele gezin gevlucht uit Irak, omdat het voor christenen levensgevaarlijk is daar nog langer te blijven. Sinds dictator Saddam Hussein weg is, zien moslimgroeperingen hun kans schoon. In het Midden-Oosten is de islam het grootste probleem, betoogde hij. Daarom sprak Jona ook zijn terechte verbazing en zorg uit over het feit dat Nederland de immigratiestroom zo makkelijk over zich heen laat komen. We hebben op den duur geen controle meer over de samenleving en staan machteloos als deze uit balans raakt. Op enig moment kunnen dan ook in Nederland islamitische groeperingen uit de schuilhoeken komen en dominant worden. Islamitische gelukzoekers moeten daarom hun heil zoeken in rijke Arabische landen, maar niet in Nederland. Anders is er straks nergens meer een veilige plek voor christenen.

Politieke inzet

Van der Staaij lichtte daarna de politieke inzet en de verschenen notitie van de SGP toe. De positie van vervolgde gelovigen moet hoger op de prioriteitenlijstjes komen. Bij Nederland, bij de Europese Unie, bij de Verenigde Naties en bij alle andere internationale organisaties. Dat vraagt om principieel andere keuzes. China duidelijk aanspreken op de situatie van vervolgde christenen en tegelijk onbelemmerd miljardendeals sluiten met deze ‘booming economy’, dat gaat nu eenmaal niet samen. De ‘vrije landen’ moeten samen een vuist maken tegen landen zonder geloofsvrijheid. Een droomwens? Dat zal moeten blijken, maar één ding weten we zeker: als er geen begin mee wordt gemaakt, gebeurt er niks.

Er is concrete actie nodig. Een paar mogelijkheden:

• Buitenlandse Zaken zou vaker ambassadeurs op het matje moeten roepen bij geloofsvervolging. Liefst met zo veel mogelijk landen, om effect te bereiken.

• Voordat besloten wordt tot het verstrekken van ontwikkelingshulp moet eerst expliciet gekeken worden naar de positie van religieuze minderheden.

• Nederland moet bevorderen dat landen waar sprake is van geloofsvervolging geen deel meer uitmaken van organen van de VN op het gebied van mensenrechten.

• Bij militaire acties in het buitenland moeten Nederlandse en andere NAVO-militairen scherp letten op de positie van religieuze minderheden.

Bovenal is van belang dat wij als christenen voor onze verdrukte geloofsgenoten blijven bidden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen