Van der Vlies

Welnu, uit een zeer betrouwbare bron in het midden des lands kan ik iedereen melden dat het uitstekend is met ‘meneer Van der Vlies’ - dat hetzelfde geldt trouwens ook voor ‘Bas van der Vlies’, en voor ‘Bas’. Hij laat z’n ietwat gegroefde gezicht ook nog regelmatig zien in Den Haag.

Als er een jubileum is van oud-collega Wim van de Camp, om maar eens wat te noemen, of het afscheid van een caissière die bijna 40 jaar de tomatensoep en gehaktballen aansloeg in het restaurant, of een geheime bijeenkomst van wijze mannen, dan weet onze coryfee blindelings de weg te vinden naar z’n oude werkkamer waar bijna alles nog op de plaats staat waar het stond toen hij vorig jaar het pand verliet. Alleen het bureau is een kwartslag gedraaid door de ‘jonge hond’ die nu een paar uur per week mijn kamer onveilig maakt. Het tafelblad van dat bureau is weliswaar even onopgeruimd als het karakter van die jonge hond opgeruimd is, maar ach, ik hou van dieren met een opgeruimd karakter, dus dat kan de pret niet drukken.

Wél is het zo dat als Van der Vlies weer eens door de wandelgangen stevent, hij er wat langer over doet om van A bij B te komen, hetgeen niet zozeer met ’s mans tempo te maken heeft, alswel met het niet te ontlopen feit dat Job en alleman hem staande houden met de vraag: “Hoe gaat het u, meneer Van der Vlies?” – of: “Hoe gaat met Bas Van der Vlies?” – of: “Hoe gaat het met je Bas?”

Bas en Willy

Wat in dit verband wel aardig is: het gebeurt nog regelmatig dat onze vroe

gere voorman in de vergaderzaal over de tong gaat. En hij niet alleen, maar in één adem ook zijn vrouw – dat heb je bij de SGP. Heb je ’t over de man, gaat het direct óók over de vrouw.

Laatst nog, toen onze eigen SGP-man, Elbert Dijkgraaf (z’n vrouw was er niet bij), in een overleg over de verkeersveiligheid “Bas en Willy” ter sprake bracht. Niet omdat onze vroegere voorman rechts uit de bocht was gevlogen toen hij op de linkerweghelft zijn oud-kompaan André Rouvoet was tegengekomen. Nee, Bas en Willy werden door Dijkgraaf opgevoerd als de christelijke buren van Henk en Ingrid, het bekende stelletje dat doorgaat als de familie Doorsnee van de PVV.

Dijkgraaf zei: “De SGP vindt het heel goed dat minister Opstelten uitvoering geeft aan onze motie over verkeersboetes. De hoofdlijnen steunen we. Geen algehele verhoging van 20 procent, maar veel meer gerichte verhogingen voor echt asociaal gedrag in het verkeer en gevaarlijk gedrag in woonwijken. De echte hardrijder moet aangepakt worden, niet Bas of Willy die per ongeluk drie kilometer te hard rijden.”

Met andere woorden: het mag wel gaan met mijn en uw aller oude baas Bas. Laatst is hij geflitst toen hij drie kilometer te hard reed op de provinciale weg tussen Groenekan en Maartensdijk, maar het spreekt vanzelf dat ik daar geen verdere ruchtbaarheid aan geef….

Tuinman

Als ik koningin Beatrix was, wist ik het wel. Ik zou zeggen: “Als Alexander, Job, Emile en Geert en hoe ze allemaal vroeverder nog mogen heten al op de vrijdag vóór de derde dinsdag gaan kwekken over wat ík nog moet gaan oplepelen, dan bekijken ze het maar op het Binnenhof. Ik laat me echt niet het gras voor de voeten wegmaaien! Bovendien, daar heb ik een tuinman voor, en die kan dat stukken beter dan alle Jobs en Alexanders bij elkaar. Mij niet gezien in de Ridderzaal.”

Want zo gaat het dit jaar, beste vrinden. Al op de vrijdag vóór de derde dinsdag worden de plannen van Prinsjesdag bekend gemaakt. Wat heeft Prinsjesdag dan nog voor zin? Kun je de Gouden Koets net zo goed weer teruggeven aan Victor Muller1 of op Marktplaat.nl zetten. Dan heeft de koningin toch groot gelijk als ze zegt dat ze aan zo’n komedie niet meedoet. Dat zou ik ook zeggen.

Het is toch van de zotte! Al jaren beklagen de Jobs en de Alexanders zich erover dat ze de begrotingsstukken veel te laat krijgen om goed voorbereid te kunnen reageren op de regeringsplannen. Vervolgens toont het kabinet zich uiterst bereidwillig door die stukken dan maar een paar dagen eerder aan ome Job en neef Alexander te geven. Mooi, zou je zeggen, de nonkel tevreden. Het neefje ook, prima.

Maar wat gebeurt er? Nou kríjgen ze de stukken eerder en kúnnen ze zich dus beter voorbereiden door de stukken eerst te lezen, en nou roepen Job en Alexander in koor: “Ja, als we de stukken hebben gekregen, willen we natuurlijk wel direct kunnen reageren…”

Het zou me dan ook niks verbazen als de troonrede dit keer superkort zou zijn en Hare Majesteit zou zeggen: “Leden van de Staten-Generaal. U bekijkt het allemaal maar, want u hebt het allemaal al lang bekeken. A Dieu!”

1 De gouden koets is gemaakt door de firma Spyker, het speeltje van Victor Muller dat -meen ik- vorig jaar fuseerde met het Zweedse Saab.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen