Gewetensdwang

Het punt is niet dat het in sommige gemeenten problemen geeft om een homohuwelijk te sluiten. Zoveel van die huwelijken worden er niet gesloten en overal zijn voldoende ambtenaren die daar zonder bezwaar aan willen meewerken. Maar de homolobby, aangevoerd door het COC, vindt dit zo’n fundamentele zaak voor onze rechtsorde, dat het onmogelijk moet worden dat een ambtenaar het op dit punt laat afweten.

Traditie

En dat terwijl Nederland toch een bepaalde traditie heeft als het gaat om het rekening houden met gewetensbezwaren. Zo konden in de tijd van de dienstplicht jongeren wegens ernstige gewetensbezwaren vrijgesteld worden van militaire dienst. Het waren vooral partijen als de PSP en de PPR (inmiddels opgegaan in Groen- Links) die zich ook op andere punten druk maakten voor de erkenning van gewetensbezwaren. Bijvoorbeeld van mensen die er veel bezwaar tegen hadden om via de belasting bij te dragen aan het defensiebudget. Of ten aanzien van politiemensen die grote bezwaren hadden tegen kernenergie en dreigden te worden ingezet tegen demonstranten bij kerncentrales. Niet altijd kan de overheid aan gewetensbezwaren tegemoetkomen. Maar tot voor kort overheerste toch wel de gedachte dat we elkaar het leven niet nodeloos moeilijk moeten maken. Het onlangs door de Tweede Kamer aanvaarde verbod op ritueel slachten wijst er echter op dat die houding verandert. Van belang is in dit verband nog wel dat destijds bij de parlementaire behandeling van het homohuwelijk uitdrukkelijk is toegezegd dat rekening zou worden gehouden met gewetensbezwaren van ambtenaren van de burgerlijke stand. Maar aan dergelijke toezeggingen die niet wettelijk worden vastgelegd, heeft men meestal niet zoveel. Of ze blijken alleen van toepassing te zijn op de mensen die reeds in functie zijn.

Burgerlijk huwelijk

Ruim twee eeuwen geleden heeft de overheid de huwelijkssluiting naar zich toe getrokken. Voordien was dat veelal een kerkelijke aangelegenheid. Sindsdien geldt dat de kerkelijke huwelijksplechtigheden pas na de sluiting van het burgerlijk huwelijk mogen plaatsvinden. Dat is een regeling waar we best mee kunnen leven. Het huwelijk is een door God gegeven ordening. De wijze waarop een huwelijk gesloten wordt, kan echter zeer verschillen. Dat ging in de Bijbelse tijd ook heel anders dan bij ons. Het gaat erom dat in de maatschappij volstrekt duidelijk is wie met wie getrouwd is. Nu wordt het onder ons door tal van bruidsparen op prijs gesteld om te trouwen bij een ambtenaar uit eigen kring. Die houdt uiteraard geen trouwpreek, maar brengt in zijn toespraak toch inhoudsvolle noties naar voren, die bij een seculiere of vaag-christelijke ambtenaar gemist worden. Ook dat raken we straks kwijt, wanneer men alleen ambtenaar van de burgerlijke stand kan worden en blijven wanneer men ook homohuwelijken wil voltrekken.

Seculiere partij

Dat de PVV zich achter dit initiatiefvoorstel geschaard heeft, hoeft ons niet echt te verwonderen. Dat is zonder meer een seculiere partij, die met God en Zijn gebod geen rekening wil houden. Men werpt zich wel op als de verdediger van joods-christelijke waarden, maar bij de PVV hebben die joods-christelijke waarden meer te maken met de Verlichting dan met de Bijbel. De afkeer van de islam, waar homoseksualiteit taboe is, brengt Wilders en de zijnen ertoe om in deze kwestie een hard standpunt in te nemen. Nu hebben ook wij forse bezwaren tegen de islam en is er reden genoeg om de aanhangers van deze godsdienst in de gaten te houden. Maar als het gaat om homoseksualiteit is er onder islamieten altijd nog wat meer besef van de scheppingsorde dan bij Wilders en zijn volgelingen. En ook orthodoxe joden hebben daar meer zicht op.

Geen consideratie

Nu is al vaker gebleken dat Wilders gemakkelijk bereid is om zaken toe te geven als hij denkt dat hij daar beter van wordt. De dag na de verkiezingen liet hij al weten dat zijn met overtuiging uitgedragen standpunt over de AOW-gerechtigde leeftijd geen breekpunt behoefde te zijn bij de kabinetsformatie. Het kabinet zal ook in het komende jaar de SGP nog wel eens nodig hebben. Wie weet wat dat oplevert. Maar duidelijk is wel dat er in het parlement, los van coalitieoverwegingen, een grote meerderheid bestaat voor wie een volledige acceptatie van homoseksuele relaties inclusief het homohuwelijk een fundamenteel uitgangspunt vormt van onze moderne cultuur en ons politieke bestel. Wie daar niet in mee kan gaan, wordt aan de kant gezet en hoeft niet op consideratie te rekenen. Dat geldt evenzo ten aanzien van homo’s op de christelijke school. Ook dat zal steeds meer tot botsingen leiden. Ook hier zal de homolobby niet rusten voor zij de totale overwinning behaald heeft. Is het niet in deze kabinetsperiode, dan wel in de volgende. Om daar met enige kans op succes tegenin te gaan, moet er tactisch gemanoeuvreerd worden. Maar daarbij moeten we natuurlijk niet vergeten dat een pleidooi om ruimte te geven aan gewetensbezwaren een verdediging in tweede instantie is. We mogen niet tevreden zijn wanneer onze gewetensbezwaren geaccepteerd worden en de weigerambtenaar wordt gedoogd. Het homohuwelijk zelf is een gruwelijke perversie van het door God ingestelde huwelijksverbond van man en vrouw. Ook dat moeten we blijven zeggen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen