Wat zegt de Bijbel over genderverschil?

Dominee Bouter heeft zich vanuit zijn ambtelijk werk al een tijd lang verdiept in het onderwerp. De maatschappij reageert namelijk haast allergisch als er over ‘manlijk en vrouwelijk’ wordt gerept. Het wordt aangevoeld als discriminatie. Is er dan eigenlijk nog wel ruimte voor het genderverschil? Ds. Bouter stelt de vraag of we, met deze maatschappij als referentie, dit man-vrouwonderwijs van de Bijbel niet binnen de kerkmuren moeten houden. Of is het toch zo belangrijk dat we moeten blijven zoeken naar manieren waarop we dit onderwerp positief over het voetlicht kunnen brengen?

SCHEPPINGSORDE
“Grondleggend zijn Genesis 1-3. Daarin vinden we het licht van de Schepper op de bedoeling die Hij heeft met Zijn schepselen. Al het verdere in de Bijbel wordt hieraan toegevoegd. (…)
In Genesis 2 wordt de man wordt eerst geschapen, maar dan maakt God een ander mens, die als hulp tegenover hem zal zijn. Hulp wijst op terzijde staan, aanvullen, steunen; toegewijd zijn. ‘Tegenover’ wijst op iemand die je in het gezicht kunt kijken en met wie je kunt spreken. God maakt de vrouw uit de rib van de man. Het is altijd wat Matthew Henry zegt: ‘Niet uit het hoofd van de man om te overheersen, niet uit zijn voeten om door hem vertreden te worden. Maar uit zijn zijde om zijn gelijke te zijn. Onder zijn arm om door hem beschermd te worden; nabij zijn hart om door hem bemind te worden.’
De man geeft de vrouw haar naam: teken van zijn waardigheid en gezag. Als je Genesis 1 en 2 verbindt, komt naar voren: man en vrouw zijn beiden wonderlijke scheppingen van God. Samen gemaakt in Gods beeld, om gezag over de schepping te hebben. Maar daarbinnen heeft de man de eerste roeping en verantwoordelijkheid gekregen en de vrouw is gesteld naast hem om hem ter zijde te staan en haar leven dus in te richten op hem gericht. Ze is er voor hem.

OMKERING VAN GODS ORDE
In Genesis 3 zien we de omkering van Gods orde. De vrouw staat niet haar man terzijde, maar volgt de slang. En haar man volgt dan haar. De man geeft zijn vrouw de schuld in plaats dat hij zichzelf verwijten maakt. De vrouw krijgt smart bij het baren en krijgt de man die zal heersen. De man krijgt doornen en distels. Dat de man zal heersen, is in zekere zin een zegen: God verbiedt de man zijn vrouw te verstoten. Ze moeten samenblijven. Maar het ‘heersen’ klinkt toch heel wat kouder dan het mooie van Genesis 2. Dat betekent wel dat we vanaf dat moment met een ontwrichting van de man-vrouwverhouding van doen hebben.
Hoe gaat het verder in het Oude Testament? Als God Zijn belofte geeft, dan loopt dat via de man (Abraham, Izak en Jacob), maar de vrouwen van hen zijn er volop bij betrokken. De vrouw mag geen priester zijn; wel een enkele keer een profetes. In Spreuken 31 vinden we de lof op de deugdelijke vrouw: ze drijft handel, een groot bedrijf. Tegelijk is ze de steun en toeverlaat van haar man die zijn roeping verstaat in de landspolitiek. Want we lezen dat hij in de poorten met de oudsten van het land is. Een politicus die een vrouw heeft die het hem mogelijk maakt het land te besturen, heeft het getroffen.

In het Nieuwe Testament valt op dat Jezus zowel met mannen als met vrouwen spreekt, genade uitdeelt, vergeeft en roept. Zonder onderscheid. Hij wil beiden evenzeer zalig maken. Maar Hij roept geen vrouw tot apostel. Ook in Handelingen: man en vrouw ontvangen de Heilige Geest, maar niet beiden een ambt. In de brieven van Paulus komt dat terug. Je ziet dat met het Evangelie er een soort terugkeer is naar de bedoeling van Genesis 1 en 2. Man en vrouw zijn gelijk delend in Gods genade om Zijn beeld te worden, maar wel verschillend van positie en roeping.
Paulus werkt dat uit voor het huwelijk in Efeze 5. Hij houdt de man voor om, zoals Christus zich overgaf voor Zijn gemeente, zo als man alles over te hebben voor je vrouw. En hij houdt de vrouw voor: zoals de gemeente zich toevertrouwt aan Christus en hem in liefde dient, dat de vrouw zich aan haar man overgeeft en hem gehoorzaam erkent.

HET GEZIN
In het gezin is op zich alle ruimte om als man en vrouw met elkaar om te gaan zoals de Bijbel ons voorhoudt. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ook in Reformatorische kring de huidige cultuur opgesnoven wordt. De blik op man en vrouw is hierdoor sterk beïnvloed. (…)
Jarenlang was er de discussie over de werkende vrouw. Maar men had wellicht niet moeten focussen op de werkende vrouw, maar op de positie van de vrouw. In de Bijbel zien we geen discussie over wat voor soort werk een vrouw mag doen. We zien een roeping: God geeft een vrouw die Hem dient en de roeping om een hulp als tegenover haar man te zijn. En dat betekent dat je de ontplooiing van jezelf en je talenten verbindt aan je man en op hem gericht bent om je roeping te vervullen. En dan kan een christenvrouw en -man in onze seculiere samenleving de roeping gestalte geven. Maar zo, dat je je man in je hart hebt als degene aan wie je toegewijd bent, op wie je gericht bent. Van daaruit zal het gezin een grote plek innemen. Van daaruit volgen weer werk en talenten, die soms leidinggevend zijn in een bepaald opzicht. Maar het gaat Gods Woord erom dat de vrouw er in diepere zin is voor haar man. Wat daar achter zit in Genesis 2 is natuurlijk de diepe eenheid die de Schepper tussen man en vrouw wil. Onverbrekelijk. (…)

STANDVASTIGHEID VEREIST
Hoe moeten we dan vanuit de Bijbelse man-vrouwvisie een politiek positie innemen? Als je dan kijkt naar de situatie, moet je zeggen: zij die het bijbelse ideaal van man en vrouw kennen en voorstaan, zijn in de politiek een kleine minderheid. Nu is dat niet beslissend voor je inbreng. Er zijn onderwerpen waar onze standvastigheid wordt vereist, ongeacht het getal. (…)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen