OUDERLING WM. VANDER HOEF OVERLEDEN

Op het alleronverwachts heeft het den Heere behaagd om ouderling Vander Hoef door den dood weg te nemen.

Hij had in den morgen van 2 Januari nog met zijn zoon gesproken in zijn huis, en toen de zoon het huis zou verlaten, was het in een oogenblik eeuwigheid.

De schok was zoo groot voor zijn geliefde echt-genoote, dat ze een hart aanval kreeg, en naar het ziekenhuis moest worden vervoerd.

In Nederland, in Ede was Vander Hoef geboren: in 1910 kwam hij in Amerika, en daar heeft God hem wedergeboren. Voor vijf-entwintig jaar mocht hij de gemeente van Sioux Center dienen als ouderling. Met de genade en gaven hem door den Heere geschonken mocht hij in ootmoed en eenvoudigheid de gemeente stichten. Ook op onze kerkelijke vergaderingen werden zijn adviezen gewaardeerd.

De familie verloor in hem een biddende vader en de gemeente een steunpilaar. Eenigen tijd geleden toen ik in het Westen was vroeg hij mij wanneer de Heere hem zou wegnemen, of ik hem wilde begraven, wanneer de gelegenheid daar voor zijn zou.

De laatste tijd was zijn ziele verlangend om ontbonden te worden, en met Christus te zijn. Het sterven is zoo kort geweest, dat den duivel er niet tussen kon komen.

Vrijdag 3 Januari ben ik toen op reis gegaan, en met de trein van Kalamazoo vertrokken naar het Westen, waar ik Zaterdag middag aankomen mocht. Zondags heb ik drie maal in de gemeente van Sioux Center gesproken, Maandag middag een huwelijk bevestigd en s’avonds nog een keer voorgegaan in de gemeente.

Dinsdag 7 Januari is het stoffelijk overschot grafwaarts gedragen door de leden van den kerkeraad die allen bedroefd waren over zijn heengaan. In het sterfhuis wat geheel gevuild was met familie en vrienden heb ik gesproken over Ps. 45:16. Nadat we terug gekeerd waren van de begraafplaats was er een dienst in de kerk die tot in alle hoeken gevuld was. Daar mocht ik spreken over Ps. 37:37. Ds. J. Van Zweden met enkele ouderlingen van Rock Valley waren daar ook vertegenwoordigd, als ook ouderlingen van Corsica.

Hij was een broer van Ds. J. Vander Hoef die in 1942 overleden, en wiens gedachtenis nog tot zegening is in de Amerikaanse gemeenten.

De Heere haalt zijn volk thuis, en allerwege komen er steeds meer ledige plaatsen, van dat volk dat in het leven getuigenis heeft mogen geven van de hope die in hem was.

Het wordt leeg in Gods kerk dat de Heere nog opstaan mocht, en zich ontfermen over Sion, om nog anderen in hun plaats te geven. Nadat we nog enkele oogenblikken met de familie en de Kerkeraad samen mochten zijn hebben twee leden van de kerkeraad mij weer naar de trein gebracht. Ik moest Donderdag middag weer een van Gods kinderen begraven, die op dezelfde wijze zittend in haar stoel het tijdelijke met het eeuwige mocht verwisselen. Daar die weduwe lid was van de “Turner” kerk had op de begrafenis Mr. J. Nordyke eerst het woord en sprak over Filip. 1:21. Daarna mocht ik zelf nog spreken over Ps. 37:18.

Mrs. Vander Hoef mocht weer zoo ver opgericht worden, dat ze in haar huis de begrafenis mocht bijwonen. De Heere sterke de families in rouw en vervulle de ledige plaats in de gemeente van Sioux Center.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen