EEN GODVERHEERLIJKENDE OPWEKKING

De Apostel Paulus bestraft in zijn brief aan de Galaten, met ernst de achteruitgang in het genadeleven. De Galaten hadden geluisterd naar verleidende geesten, die de prediking van Paulus tegenstonden. Daardoor waren allerlei dwaasheden aangenomen en misbruik van de christelijke vrijheid. Twist en tweedracht waren onstaan in de gemeente. De hoofdzonde was wel, het najagen van ijdele eer. Luther noemt het een zeer lage zonde, die opschudding in de gemeente teweegbrengt, maar ook onheil en verderf zaait.

IJdele eer en naijver hebben oorlog tussen natien verwekt. Het heeft in het gezin, de maatschappij en het kerkelijk leven veel kwaad gedaan. We hebben in het paradijs geluisterd naar de verleidende geest. Die geest heeft heerschappij over ons. We worden erdoor geregeerd. Wij zijn zoekers van ijdele eer en jagen de lusten van ons verdorven vlees na. Al komt dat bij de een in zijn wandel meer openbaar dan bij de ander, we zijn van nature allen geestledig, dat is: de Geest niet hebbende.

Anders wordt het als God door Zijn Geest in onze harten woning maakt. Dan neemt de Geest bezit van ons hart en komt er een leven door de Geest. De Geest vernieuwt onze wil, regelt onze hartstochten, neemt de aangeboren blindheid weg en schenkt nieuwe genegenheden. De Geest regeert en regelt de overleggingen des harten.

De Geest is immers de Geest der overtuiging, de Geest des geloofs, der hoop en der liefde. Leven door de Geest ziet op een algehele vernieuwing van inwendige levensroerselen. Het is een leven niet naar het vlees, maar naar de Geest. De bewegende oorzaak daarvan is God de Vader, die naar Zijn welbehagen verkoor tot de zaligheid. De verdienende oorzaak is God de Zoon, Die als Borg dat leven verwierf. Hij gaf Zichzelf over in de dood. De werkende oorzaak is de H. Geest, Die het leven in het hart werkt en ook onderhoudt. Door de Geest te leven is, van binnen uit het vlees kruisigen met zijn begeerlijkheden. Het leven door de Geest is een heilig leven, een Gode ver heer lijkend leven; een zondedodend en een gedurig stervend leven.

Het leven door de Geest zuivert het hart, brandt de zonde uit, verlicht de duistere ziel en doet jagen naar het volmaakte. Paulus kende dat leven, zoals hij zegt in Gal. 2:20. “Ik ben met Christus gekruist, en ik leef; doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij. Christus leefde in hem door Zijn Geest. De Geest ver heer lijkt Christus in de ziel. De Geest verklaart Christus in de ziel en schenkt als de Geest des geloofs, de emmer des geloofs om met vreugde te scheppen uit de fonteinen des heils.

Let toch op het leven van binnenuit dat zijn grond niet heeft in wat gemoedsaandoeningen, in een zalig gevoel of in wat beschouwende kennis. Het heeft zijn grond in het werk des Geestes, in een wezenlijke vernieuwing van al de genegenheden. Door die Geest worden kinderen der duisternis, kinderen des lichts; kinderen des satans, kinderen Gods. Paulus wil zeggen, als dat nu zo is, laat ons dan ook door de Geest wandelen.

De apostel gebruikt hier een grondwoord dat aan de krijgsdienst is ontleend. Soldaten kunnen naast elkander staan, zodat ze een front uitmaken. Doch het gebeurt ook dat ze achter elkander gesteld worden en achter elkander gaan. Het laatste wordt door de apostel bedoeld. Door de Geest wandelen is de voetstappen drukken van de Voorganger. Wie is de grote Voorganger? Wel, Christus, de Apostel onzer belijdenis. Hij is de grote Voorloper. De H. Geestwijst op Hem, doch leert ook Zijn voetstappen drukken. Dus dan betekent het niet alleen onze leden die op de aarde zijn, inwendig te doden, maar het ook uitwendig te openbaren on onze wandel. Denk aan de geloofswandel van Abraham.

Dezelfde apostel zegt: “Volgt hun geloof na, aanschouwende de uitkomst hunner wandeling. Dat betekent, de gedurige strijd voeren tegen ijdele eer en Gode welbehagelijk te wandelen. Veel heeft de apostel aangedrongen op een nauwgezette levenswandel. Die bestaat niet alleen in het laten van openbare zonden, maar ook in het gedurig strijd voeren tegen het verdorven eigen ik, tegen de opkomende hoogmoed, woelende begeerlijkheden en krachtige verdorvenheden.

Het wandelen dat Paulus dedoelt is niet alleen door de Geest, maar ook naar de Geest. Daardoor zal de Geest Zijn invloeden in het hart meer en meer openbaren. Degenen die door de Geest leven, hebben er soms meer van dan ze zelf wel weten. Hoe meer van de Geest, hoe meer ook een willen wandelen naar de Geest. Doch hoe meer ze ook zien dat ze er niet komen kunnen. Daarom is het een ellendig en een arm volk, dat vertrouwt op de Naam des Heeren.

De grote vraag is, of ons leven is door de Geest. De Geest trekt naar boven en doet bedenken en zoeken, de dingen die boven zijn. De geest der wereld trekt naar beneden, en zoekt en bedenkt het ondermaanse. Hoe ongelukkig zijn we zonder de Geest van Christus. Leert nog intijds uw diepe ellende zien, opdat de bede uit het hart omhoog stijge: “Och schonkt Gij mij de hulp van Uwen Geest”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen