CHRISTUS ALS DE GROTE HERVORMER IN ZIJN KERK

Deze dagen herdenken wij weer de Reformatie. Leven wij door genade uit de beginselen van de Reformatie? Deze was immers Gods werk om Zijn Gemeente uit het diensthuis van Rome te leiden tot de ware geestelijke vrijheid. Rome’s hierarchie is een diensthuis en wat was de Roomse kerk droevig ver van de paden der oud-christelijke kerk afgeweken in de tijd van de Hervorming. Het Evangelie van Christus was verbasterd. Het huis van God hadden ze gemaakt tot een huis van koophandel. In de aflaathandel kwam de ongerechtigheid van de kerk wel heel duidelijk aan het daglicht, dat men de zaligheid kon kopen voor geld. De leer van vrije genade werd er niet meer gevonden.

Wat is de betekenis van de Hervorming? Niet, dat daardoor de vrijheid van denken werd herwonnen, zoals de vrijzinnigen leren. Evenmin, dat toen de strijd voor de rechten van de mens werd aangevangen, zoals de revolutionairen bazelen. De grote betekenis van de Reformatie is, dat Christus als de grote Hervormer in Zijn Kerk verloren zondaren zalig maakt alleen naar Gods Woord, alleen uit genade en door het geloof alleen.

Dit heeft Hij ook reeds in de tempelreiniging te Jeruzalem tijdens Zijn omwandeling op de aarde geopenbaard. Daar op het feest, dat heel het volk voor het aangezicht des Heeren samenbracht, zou Hij Zich in de tempel voorstellen, als de Zoon van God, Die gekomen is om Zijn volk te reinigen. Het is nog enige tijd voor het Paasfeest, zodat nog verschillende voorbereidingen in orde zijn te brengen. In het voorhof der heidenen wordt de tempelmarkt gehouden; daar is men druk met kopen en verkopen van de offerdieren. Terwijl eveneens de aandacht in beslag wordt genomen door de tempelbelasting, welke ook moet worden samengebracht. Wat ziet men in de tempel? In plaats van een biddend volk, nu een onheilig volk. Wat hoort men daar nu? Het geloei van runderen en het geschreeuw van kooplieden, in plaats van de stilte der aanbidding.

Christus komt ook daar in de tempel, de heilige plaats van de tegenwoordigheid Gods. Hij vindt daar een volk, dat Gods hoogheid niet acht, Zijn gemeenschap niet zoekt en Zijn dienst versmaadt. Merkt hier op de droeve vrucht van onze diepe val! Wij hebben onze woonplaats in het Paradijs verlaten, Gods gemeenschap verbroken en Zijn heilige dienst verworpen. Wat komt hier openbaar? “Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.” Hoe verworden is onze tempeldienst, daar we zelf willen uitmaken wat goed of kwaad is. Wat wordt de tempeldienst misbruikt in het zoeken van eigen belang, zodat we er beter van willen worden en het tijdelijke goed boven het eeuwige Goed achten. Terwijl Christus als de grote Hervormer ernstig vermaant: “gij kunt niet God dienen en de mammon!”

De Heere Jezus, de ware Koning tot verlossing, gaat niet gewapend naar de burcht Antonia daar vlak bij, waar de Romeinse bezetting lag. Hij gaat naar de tempel en reinigt daar de voorhof. Hij reinigt het huis des Vaders, dat een bedehuis voor alle volkeren moest zijn. Als Zijn eerste openbare werk, gaat Hij de tempel zuiveren van zulk een officieel toegelaten vrome goddeloosheid en roept Hij het volk tegelijk op om de Heere te dienen in geest en waarheid. Ziet Zijn reformatorische daad. Hij ontdekt de zonde en roept het volk op tot waarachtige bekering. Voor Hem is de tempel het huis van Zijn Vader. Daar gaat Christus Zich openbaren als Zoon van God, Die heilig toornt tegen de zonde en ijvert voor de ere Gods. Met goddelijke autoriteit treedt Hij daar op, als Hij alle verkopers en kopers met hun offerdieren uitdrijft en de tafels der wisselaars omkeert, zodat het geld overal heen rolt. Hij staat immers in het huis van Zijn Vader en als de Heere des huizes heeft Hij recht tot zulk een optreden. Hij alleen overtuigt van de zonde en Hij kan dan ook alleen verlossen van de zonde.

Wat is de uitwerking van Zijn optreden? Deze is ook hier tweeerlei. Uitwendig zijn velen ontzet, maar deze staan straks tegen Hem op en verwerpen Hem in blinde vijandschap als de grote Hervormer. Inwendig door Zijn Woord en Geest werkt Hij als de Hervormer in Zijn Kerk de waarachtige bekering. Dan ontdekt Hij uit Zijn Wet aan onze zonden van bedrijf en nalatigheid, aan onze uitwendige godsdienst (dan hebben wij aan de vorm alleen niet meer genoeg). Aan alle eigenwillige godsdienst, zodat de vraag wordt geboren: “wat wilt Gij, dat ik doen zal?” De grote Hervormer leert hongeren en dorsten naar die gerechtigheid, waardoor goddelozen om niet worden gerechtvaardigd. Zijn vernieuwend werk doet met lust en liefde weer naar al de geboden Gods wandelen. Christus reinigt hier het huis van Zijn Vader en gaat Zich openbaren als de ware Tempel, waarin de Heere wil wonen, Zijn volk Zijn gunstrijke tegenwoordigheid zal ervaren en het Hem zal dienen in geest en waarheid.

De Heere gaat de tempel reinigen. Daarin leren de schuld van het volk. Zoals reeds de profeten (Jer. 7:11: “is dan dit huis, dat naar Mijn Naam genoemd is, in uw ogen een spelonk der moordenaren?”). Wat het volk Israel altijd gedaan heeft: het heilige, de tegenwoordigheid Gods ontheiligen door afgoderij, hoererij en gelddorst.

Ook hier leert Christus als de grote Hervormer wat het beginsel is van alle ware Reformatie nl. dat de Heere alleen wil gediend zijn over eenkomstig Zijn Woord. “Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden.”

Diep onder de indruk mogen Zijn discipelen dit verstaan. Zij “werden indachtig, dat er geschreven is: de ijver van Uw huis heeft Mij verslonden.” Ware ontdekking is altijd alleen naar Gods Woord en Wet. Het volk is hiervoor blind. In plaats van door liefde, zijn zij verslonden door vijandschap en vragen zij naar Zijn bevoegdheid.

“Neemt deze dingen van hier weg; maakt niet het huis Mijns Vaders tot een huis van koophandel.” God kan niet worden gediend met onze koophandel. De Heere gaat hier leren, dat het zalig worden alleen uit genade is. Onze tempeldienst is ongenoegzaam. Christus als de gezalfde des Vaders is immers de ware Tempel. Hij is het, Die de ware dienst gaat herstellen als de grote Ambtsdrager voor het aangezicht Zijns Vaders en in de harten van Zijn uitverkoren volk. Om in de zuivere reformatorische weg van ellende, verlossing en dankbaarheid de enige troost in leven en sterven te doen kennen. De ware reformatie is toch een bevindelijke weg, waarop God het allerhoogst wordt verheerlijkt en verloren zondaren het diepst worden vernederd.

Als de grote Hervormer geeft Christus zo’n betekenisvol antwoord. “Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem oprichten.” De tempel afbreken. Dat deden de Joden. Straks zullen ze ook in blinde ijver Christus, de geestelijke Tempel, afbreken. Dan zal ook de stenen tempel worden afbreken als overbodig zijnde. De Heere wijst op Zichzelf en spreekt hier van Zijn dood en opstanding. Welk een beschamend woord is dit enerzijds voor allen, die zich in doorgaande vijandschap ergeren. Hoe verborgen is en blijft het ware beginsel der Reformatie, de leer van de vrije en soevereine genade Gods in Christus. Het is voor de wijzen en verstandigen verborgen.

Maar de kinderkens wordt het geopenbaard! Dan is toch dit antwoord van Christus, de grote Hervormer in Zijn Kerk, anderzijds ook tot wonderlijke vertroosting. Neen, de discipelen verstonden dit woord ook niet aanstonds. Op de leerschool van vrije genade moet steeds weer de les worden geleerd: “na deze zult gij het verstaan.”

Johannes laat hier in zijn evangelie het licht vallen op Christus als de grote Hervormer in Zijn Kerk. Hier op aarde stond Zijn leven in het teken van breken en oprichten, van sterven en opstaan. In dit teken zal ook het leven hier op aarde staan van allen, die de Heere ootmoedig vrezen, die het beginsel van de Reformatie bevindelijk mogen leren verstaan. Het gaat door de dood tot het leven. “Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave; niet uit de werken, opdat niemand roeme.”

Johannes bemoedigt in het boek der Openbaring Gods lieve volk, als de strijdende Kerk op de aarde. Welk een toekomst voor allen, die door de grote Hervormer in Zijn Kerk alhier een geheiligde wetenschap mogen leren kennen van breken en oprichten, van sterven en opstaan, als ware kinderen der Reformatie.

Want er zal een nieuwe tempel worden opgericht, een nieuw Jeruzalem nederdalen en een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zullen komen. “En ik zag geen tempel in haar, want de Heere, de almachtige God, is haar Tempel en het Lam.” “En in haar zal niet inkomen iets, dat ontreinigt en gruwelijkheid doet en leugen spreekt, maar die geschreven zijn in het boek des Levens des Lams.”

Daar is dan de stilte der eeuwige aanbidding. “De lof en de heerlijkheid en de wijsheid en de dankzegging en de eer en de kracht en de sterkte zij onze God in alle eeuwigheid. Amen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen