Opgericht en verhoogd

Rev. P. Blok, Dirksland, the Netherlands

(uit Standvastig, December 2009)

Psalm 113 behoort bij de liederen van het grote hallel. Het zijn liederen die in de tijd van het paasfeest werden gezongen. Jezus zong deze met Zijn discipelen. Matth. 26:29-30: “En Ik zeg u, dat Ik van nu aan niet zal drinken van deze vrucht des wijnstoks, tot op den dag wanneer Ik met u dezelve nieuw zal drinken in het Koninkrijk Mijns Vaders. En als zij een lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den Olijfberg.”

Het paasfeest heeft de volmaakte vervulling gekregen in de overgave van Jezus als het aangewezen Lam Gods. Jezus zong van de heerlijkheid van de verlossing door recht. Gods recht wordt verheerlijkt door de volkomen voldoening van Hem wiens bloed reinigt en een volkomen bedekking geeft voor God. “Wie is gelijk de HEERE onze God?”

Wonderlijk

Hoe wonderlijk zijn deze woorden. Ze worden beluisterd door de engelen, ze worden beluisterd door Zijn eeuwige Vader. Ze worden bewonderd door Zijn uitverkoren gemeente. Hoe hoog is de hoogheid Gods? De eeuwige, de alomtegenwoordige God verkiest een plaats voor Zichzelf. Daar is de gezagsheerlijkheid. Onaantastbaar, en tot een wonderlijke troost voor de Zijnen. Hij is “de Heere onze God.” In Zijn grootste en heerlijkste Naam maakt Hij Zieh bekend. Hij wordt gekend door Zijn volk. De dichter getuigt het: Hij is onze God. Hoe wonderlijk klinkt het in de paaszaal. Jezus zingt met Zijn jongeren: deze God is onze God. In het koor van de geheiligde zangers vinden wij ‘de knechten des Heeren.’ Zij worden opgewekt om deze God lof te zingen. Lof voor Zijn verkiezende genade. Lof voor Zijn opzoekende genade. Lof voor Zijn bewarende genade. Lof voor Zijn verschonende genade.

Verkoren priesterschare

Wie zijn deze knechten des Heeren? Ze behoren bij de verkoren priesterschare. In het voorhof zongen zij, als het paaslam werd geslacht. Zij waren verheven boven anderen. Zij dienden door verkiezing en werden ingewijd in het wonder van de Lamsheerlijkheid en de Lamsbediening. Zij zonderden het lam af. Zij mochten het bloed der verzoening zien vloeien. Zij wisten dat het aanvaard zou worden. “Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan.” “Wie is gelijk de Heere onze God?” Wij zijn mensen die vergelijken. Wij zoeken daarmee naar een overeenkomst. Wij zeggen: Hij of zij lijkt veel op zijn vader of moeder. Maar een vergelijking met de eeuwige en onveranderlijke Verbonds-God is niet te vinden. Jes. 40:25: “Bij wien dan zult gij Mij vergelijken, dien Ik gelijk zij? Zegt de Heilige.” Markus 12:29: “En Jezus antwoordde hem: Het eerste van al de geboden is: Hoor, o Israël, de Heere onze God is een enig Heere.”

Van eeuwigheid verkoren

Op aarde heeft de Heere een erfenis, die Hij de Zijnen noemt. Ze zijn van eeuwigheid verkoren en geliefd. Ze worden in de tijd opgeraapt. Ze dragen wonderlijke namen. Ze worden genoemd: de geringe en nooddruftige. 1 Sam. 2:8: “Hij verheft de geringe uit het stof, en de nooddruftige verhoogt Hij uit den drek, om te doen zitten bij de vorsten, dat Hij hen den stoel der ere doe beërven; want de grondvesten des aardrijks zijn des Heeren, en Hij heeft de wereld daarop gezet.”

Geschonken leven

De dichter van Psalm 113 herinnert ons aan de wonderlijke geschiedenis van Hanna, de moeder van Samuel. Ze bracht haar van God afgebeden kind bij Eli, een van de richters in Israel. Haar kind werd overgegeven in de dienst des Heeren, tot opbouw van het Koninkrijk Gods. In Silo zingt ze haar lofzang. Daar worden de zaken van de woorden weergegeven: Die den geringe uit het stof opricht. 1 Sam. 2:6: “De Heere doodt en maakt levend; Hij doet ter helle nederdalen en Hij doet weder opkomen.” Hanna was geleid door een zeer diep hellelijden. Het wonder van het geschonken leven was daarna haar deel geworden.

Ontledigde mensen

De geringe? Het zijn mensen zonder waarde. Zo leren ze zich kennen, zo dacht de wereld over hen. Maar de Heere schonk Zijn bijzondere genade. Jes. 66:2: “Maar op deze zal Ik zien, op den arme en verslagene van geest en die voor Mijn woord beeft.” ‘Geringen zijn ontledigde mensen. Ze hebben al hun bezit als grond voor de eeuwigheid verloren. In deze diepe Staat daalde Sions Borg af. Jes. 53:3: “Hij was veracht en de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten en verzocht in krankheid; en een iegelijk was als verbergende het aangezicht voor Hem; Hij was veracht, en wij hebben Hem niet geacht.”

Uit hun drek verhoogd

Gods gemeente wordt verhoogd. Uit hun diepe doodstaat verkrijgen zij een plaats in Gods gunst en gemeenschap. Waaruit verhoogt de Heere? Uit hun drek worden ze verhoogd. Dat is: uit de mesthoop. Daar lagen zij, verwerpelijk, walgelijk en overgegeven aan het verderf. Leerden wij dat van de Hemel? Dan verliezen wij onze hoogheid en waarde. Dan worden wij ‘stof en stank onrein.’ Zo krijgt het borgwerk van Christus zijn hoogste waarde en luister. Hij werd verworpen. Het volk heeft het uitgeroepen: “Wij hebben geen koning dan de keizer.” Een opgeknapt mens kan het werk van Gods genade nooit aanvaarden. Voor een ‘mestvaalt-volk’ is genade een Goddelijk wonder.

Wie is aan onze God gelijk,
Die armen opricht uit het slijk?
Nooddruftigen, van elk verstoten,
Goedgunstig opheft uit het stof?
En hen, verrijkt met eer en lof,
Naastprinsen plaatsten wereldgroten?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen