Evangelieverkondiging onder Israël

In het Reformatorisch Dagblad van 19 februari j.l. stond een artikel: Drie Nederlandse Israël-predikanten (II) Drs. J. C. L. Boertjens en het vraagstuk der „jodenzending”.

Daarin lezen we o.a. het volgende :

„Wat doen de Chr. Geref. Kerken in Israël? Het verhaal van Boertjens vullen wij aan met de recente deputaten- en commissierapporten van de laatste generale synode (Amsterdam-Nieuw-West najaar 1974).

De Chr. Geref. Kerken zijn één van de deelnemers in het zgn. drie-moderamen-overleg, hetgeen inhoudt dat de Israël-organen der Hervormde, Geref. en Chr. Geref. Kerken zulke nauwe contacten met elkaar onderhouden, dat de taakverdeling der drie predikanten in Israël steeds in gezamenlijk overleg wordt vastgesteld. Schoneveld, Schoon en Boertjens hebben namens deze kerken elk ook geografisch hun eigen terrein in het land Israël, maar wat belangrijker is: men is ook ten aanzien van de vragen over de relatie van kerk en synagoge goed op elkaar afgestemd. In Israël werken de drie ook samen en ondanks verschillen zijn ze het in elk geval over één zaak volstrekt eens: zij zijn niet in Israël om „jodenzending te bedrijven”. Zij houden wel het gesprek – ook getuigend gesprek! – gaande met het jodendom en de synagoge, maar het is naar hun inzicht niet hun opdracht, van joden christenen te maken.

Drs. Boertjens wijst ons erop, dat dit trouwens wettelijk ook niet mogelijk is. De Israëlitische overheid staat het bedrijven van zending onder de joodse bevolking niet toe en ook die christenen, die deze activiteiten wèl ontplooien, doen dat onder een dekmantel en in zekere zin klandestien.”

We kunnen meer aanhalen, maar dat lijkt ons niet nodig.

Het is duidelijk, dat Drs. Boertjens een standpunt huldigt, dat afwijkt van, ja in strijd is te achten met het standpunt, dat de deputaten innemen. De naam van het deputaatschap spreekt van de evangelieverkondiging onder Israël en in het nog kort geleden verschenen rapport wordt in overeenstemming daarmee geschreven van de roeping van de kerk ten opzichte van Israël. Er is onder de hemel geen andere Naam, die onder de mensen gegeven is, door welke wij moeten zalig worden.

De zienswijze van Drs. Boertjens is daarmee niet in overeenstemming. Dat beslist ook over de waarde van zijn arbeid. Die moeten we negatief taxeren.

Er komt nog iets bij. Drs. Boertjens laat zich ook uit over Ds. den Butter. We nemen weer een gedeelte van het artikel in het R.D. over:

„Dat laatste brengt ons meteen tot een andere zaak, die een heet hangijzer lijkt te zijn. Het is een publiek geheim, dat de Chr. Gereformeerde Kerken, als zovele andere, ook te maken hebben met „richtingen”, die tamelijk ver uiteen liggen. Het is evenzeer bekend, dat de Chr. Geref. predikant van Bunschoten, ds. P. den Butter, reeds geruime tijd de wens koestert, eveneens te worden uitgezonden naar Israël om daar namens zijn kerk het Evangelie te verkondigen.

Hebben deze twee zaken iets met elkaar te maken en wat is de opvatting van Boertjens over de eventuele komst van zijn ambtsbroeder ?

Drs. Boertjens: deze zaak is tamelijk complex en ik wil er nu niet teveel over zeggen. Wel echter dit, dat de huidige drie samenwerkende Israël-predikanten niet overtuigd zijn van de noodzaak, dat een zo kleine kerk als de onze, zich de weelde van twee predikanten hier te lande zou kunnen veroorloven. Daar komt inderdaad bij, zoals je aanduidt, dat wij er weinig voor voelen, de kerkelijke verdeeldheid uit Nederland hier naar Israël over te brengen.

De uitzending van ds. den Butter is echter, zo meen ik, heel wat minder zeker dan hijzelf mogelijk denkt en dat gesuggereerd wordt (inderdaad staat het deputatenrapport van ds. L. S. den Boer, ds. M. Drayer e.a. wel positief tegenover de uitzending van Den Butter, maar er worden wel heel wat voorwaarden aan verbonden, red. kerknieuws).

Bovendien is voor ons een vraag, wat hij dan wel denkt te gaan doen. Als hij zich officieel met het pastoraat onder verstrooide christenen hier gaat bezighouden, betekent dit, dat dit gedeelte van mijn opdracht mij moet worden ontnomen. Ik heb daar nog geen duidelijkheid over en ben bovendien van mening, dat er voor een tweede predikant van onze kerk – ongeacht zijn „kleur” of achtergrond – eigenlijk geen volledige dagtaak beschikbaar is.

Trouwens, als zo’n eventuele tweede predikant – zoals je suggereert – zich wel speciaal voor de bekering van joden moet inzetten, hoe denkt men dat in de praktijk te realiseren? Vergeet niet, dat dit officieel al onmogelijk is, nog afgezien van de vraag, of men als kerk tegenover Israël wel op dezelfde manier zending moet bedrijven als tegenover heidense volkeren.

Naar mijn mening is onze boodschap aan Israël toch wel een anders gerichte. Wij hoeven niet het Evangelie naar Israël te brengen en als iets geheel nieuws. Israël luistert naar Schriften en dat doet het christendom ook, elk op zijn wijze. Wij moeten leren, gezamenlijk naar de Schrift te luisteren en er – niet vrijblijvend – over te spreken„, aldus drs. Boertjens, die in elk geval niet wil weten van de opvatting dat de kerk het nieuwe Israël is. „Naar Romeinen 9 tot 11 is er ook nu nog een geheel speciale relatie tussen God en Israël en bovendien mag de kerk tweeduizend jaar christelijk anti-judaïsme ook niet klakkeloos uitvlakken.

En inderdaad, drs. Boertjens is in zijn uitspraken over de relatie van kerk en jodendom geen eenling binnen de Chr. Geref. Kerken. Zijn leermeester Boertien en mogelijk ook iemand als Oosterhoff denken daar zonder twijfel anders over dan sommige predikanten, al zal men niet mogen volhouden dat de grenzen in dit opzicht dan wel langs „Bewaar het Pand” zullen lopen.” De Generale Synode had een besluit genomen ten aanzien van de uitzending van Ds. den Butter. Het was niet erg spontaan gegaan. De uitzending mocht de kerkelijke kas geen cent kosten. Maar er was toch een besluit gevallen. Naar onze mening hadden de deputaten alles in het werk moeten stellen om de uitzending van Ds. den Butter daadwerkelijk te bevorderen. Voor de financiële kant behoefden de deputaten zich geen zorgen te maken. Er waren al voorbereidingen getroffen om, zodra er door de deputaten maatregelen genomen waren, tot activiteit over te gaan. Vele gemeenten zouden graag hun bijdragen gegeven hebben om de uitzending van Ds. den Butter te financieren.

Ds. den Butter heeft zich teruggetrokken. We krijgen sterk de indruk dat Drs. Boertjens ten opzichte van Ds. den Butter een standpunt inneemt, dat ook door (sommige) deputaten gehuldigd wordt en dat deputaten niet spontaan hun medewerking verleend hebben, zodat Ds. den Butter zich wel moest terugtrekken. Dit is krenkend voor Ds. den Butter, maar ook voor een groot aantal van onze gemeente, die nog achter het oude beginsel staan, dat aan Israël het evangelie verkondigd moet worden. Op deze wijze is de uitvoering van het besluit van de Generale Synode onmogelijk gemaakt.

Het is ons bekend, dat er verschillende gemeenten zijn, die niet voor deze kas collecteren. Het is niet onmogelijk, dat ook andere gemeenten, nu ze kennis hebben kunnen nemen van de werkelijke situatie, zich gaan onthouden van verdere steun aan deze arbeid.

Wij zien als enige goede oplossing, dat Drs. Boertjens teruggeroepen wordt. Een predikant die een dergelijk standpunt inneemt is niet geschikt om het evangelie onder Israël te verkondigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen