Zie, het Lam Gods

Hier wordt de Borg in Zijn vernedering vergeleken met een lam, dat naar de slachtbank wordt geleid en met een schaap, dat geschoren wordt. En als wij de lijdensgeschiedenis van de Heere Jezus lezen met deze tekst voor ogen, dan moet het ons wel treffen hoe juist dit woord de houding van de Man van smarten weergeeft.

Als een Lam wordt Hij ter slachting geleid. Zo geduldig, zo lijdzaam, zo volgzaam. Hij verzet Zich niet, Hij stribbelt niet tegen, Hij verdedigt Zich niet! Hij heeft Zijn hart gezet op Zijn Vader en op Zijn bruid. Op Zijn Vader Wiens deugden Hij gaat opluisteren, Wiens rechten Hij gaat handhaven, Wiens wil Hij gaat volbrengen. Op Zijn bruid, die Hij heeft liefgehad met een eeuwige liefde, die de Vader Hem heeft beloofd als loon op Zijn arbeid en die Hij nu gaat verlossen uit de klauwen van satan, zonde en dood.

Als een lam! Zo gewillig, zo zachtmoedig, zo onderworpen aan de wil van Zijn Vader. Hoe dikwijls spreken de profeten van deze gewilligheid van de Knecht des Heeren. „De Heere Heere heeft Mij het oor geopend, en Ik ben niet wederspannig, Ik wijk niet achterwaarts. Ik geef Mijn rug dengenen, die Mij slaan, en Mijn wangen den,genen, die Mij het haar uitplukken; Mijn aangezicht verberg lk niet voor smaadheden en speeksel.”

Als een Lam! Denk aan Izaäk, die zelf het hout draagt, waarop hij straks gelegd wordt ! Maar Izaäk komt vrij en een ram sterft in zijn plaats. Daarom is Izaäk beeld van de kerk, van Gods volk. Zij moeten wel het vonnis als verdiend aanvaarden, maar dan worden ze in vrijheid gesteld voor eeuwig, want het Lam stierf in hun plaats!

Als een Lam werd Hij ter slachting geleid! Hij laat Zich leiden! Hij geeft Zich over in de handen van de slachters: „Indien ge dan Mij zoekt, zo laat dezen heengaan!”

Als een Lam! Maar toch ook: wat een verschil! Het lam, dat naar de slachtbank wordt geleid, weet niet, wat er zal gebeuren. Het weet niet, wat dat mes betekent in de hand van de slachter en het weet niet, wat die schaal betekent, waarin straks het bloed zal worden opgevangen. Het Lam is onwetend! Maar de Heere Jezus niet! Hij weet, wat er gaat gebeuren, wat de slachters Hem zullen aandoen, hoe wreed en onterend Zijn dood zal zijn. Hij weet het heel nauwkeurig. Let er eens op, hoe Hij in de paaszaal het brood neemt en breekt en hoe hij de wijn uitgiet in de beker. Hij weet het: zo zal straks Zijn lichaam verbroken en Zijn bloed vergoten worden.

En toch: als een Lam! Stil laat Hij Zich de handen binden in de hof; zonder verzet laat Hij Zich wegvoeren naar Zijn rechters en straks naar het kruis, stil als een lam, stom als het geplaagde schaap. Kajafas ergert zich aan dat zwijgen en Pilatus verwondert zich erover; de schare moet niets hebben van zo'n duldende, zwijgende „Koning”, en schreeuwt in blinde haat: „Neem weg! Neem weg! Kruist Hem!”

Zie het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt. Het Lam geeft zich in handen van de slachters, om te sterven! Het Schaap geeft zich over aan de scheerders. Hij wordt van alles beroofd. Van eer en haam, zelfs van Zijn kleding, waarom de scheerders gaan dobbelen. Het Schaap wordt geschoren! Van alle wol ontdaan! En Het laat zich scheren. Het doet Zijn mond niet open!

Vanwaar dit zwijgen? Vanwaar die stomheid? De Heere heeft vroeger toch veel gesproken? Hij heeft toch geleerd „als machthebbende”? En de scharen hebben zich toch ontzet over Zijn leer? Hoe fel heeft Hij de farizeeen en schriftgeleerden niet gestriemd en aangeklaagd. Hoe heeft Hij Zijn „wee u!” uitgeroepen over Jeruzalem, dat de profeten doodt? Vanwaar dan nu Zijn zwijgen?

Omdat Hij de weg gaat, die de Vader Hem heeft gewezen. En nu kan en wil Hij alleen maar gehoorzamen, alleen maar doen, wat de Vader Hem opdraagt. Het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen; Hij heeft Hem krank gemaakt. En Jezus heeft Zich gebogen onder het heilig recht van God, dat wij met voeten getreden hebben. Hij gaat betalen, wat Hij niet geroofd heeft. Hij gaat betalen een, schuld, die de Zijne niet is, maar die Hij vrijwillig op Zich heeft willen nemen. Als een Lam! Als een schaap! Maar dat betekent niet, dat Hij in de eerste plaats een voorbeeld is van weerloosheid, maar van gehoorzaamheid! Hij is de Plaatsbekleder, de Borg! En hoe zullen wij nu deel hebben aan Zijn lijden en sterven? Toch alleen door geloofsvereniging met dit Lam! Welnu: een doodschuldig, die God in Zijn recht toeval, kan hier terecht. O, kom dan! Als ge hongert en dorst naar God en Zijn verzoende gemeenschap, naar vrede en verzoening en leven! Kom dan! Met heel uw schuldenlast, met al uw verkeerdheid, met uw liefde tot het kwaad, met uw harde hart, met uw eindeloos tekort aan zondekennis en zondesmart, aan ijver en liefde, aan geloof en hoop! Kom dan, als uw ziel verlangt naar God en u haalt in niets de maat! Kom dan! Naar dit Lam! En buig u over het Lam! En laat u dan maar zinken! Vallen! Op het Lam! Het mag! Het moet! Buiten het Lam is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf! En als ge dan valt op het Lam, met heel uw last........? Dan wordt het mes bereid voor het Lam, dat spreekt: „Ik voor u, daar gij anders de eeuwige dood had moeten sterven!”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen