GENERALE SYNODE 1977

3

Het is 7 september geworden. De synode begint om 9 uur weer. De opening geschiedt op de gebruikelijke wijze. Er is nog heel veel te behandelen.

Aan de orde komen de zaken aangaande de kerkelijke verhoudingen. Er was een brief van de Generale Synode van de Gereformeerde Kerken in Nederland (vrijgemaakt binnen verband) van Kampen 1975, in antwoord op de brief van de Generale Synode van de Chr. Geref. Kerken in Nederland van Amsterdam Nieuw West 1974. Commissie III stelde o.a. voor het moderamen opdracht te geven het moderamen van de Geref. Kerken (vrijgemaakt binnen verband) van Kampen 1975 uit te nodigen tot een onderling gesprek van beide moderamina ter toelichting op de brief.

Er volgde een bespreking, waarin naar voren kwam, hoe de Generale Synode tegenover deze kerken staat. Duidelijk werd wel, dat de verschillen eerst uit de weg moeten worden geruirrid vóór er eventueel sprake kan ziin van een vereniging met deze kerken. De synode conformeerde zien met de voorstellen van de commissie.

Hierna werden twee predikanten, Van den Brink en Mul, als afgevaardigden van de zogenaamde buitenverbanders welkom geheten. Dat gebeurde toen de verhouding tot deze kerken de aandacht vroeg. Vele afgevaardigden vroegen en verkregen in volgorde het woord. We willen uit de bespreking een en ander in ons blad opnemen. Dat kan voor later nog van betekenis zijn als op een volgende synode of in andere omstandigheden bezinning hierover moet plaats vinden.

Ds. Slagboom was de eerste spreker. Hij had waardering voor het rapport van de deputaten voor de eenheid van de Gereformeerde belijders. Er komen ernstige vragen naar voren, die zich toespitsen op de vraag, hoe nu te handelen. Hij vergelijkt genoemd rapport van deputaten en het commissie-rapport met elkaar. De commissie wil wat verder gaan dan de deputaten, die niet met nieuwe gezichtspunten komen. Daarom beperkt hij zich tot de voorstellen van de commissie.

Deze stelt o.a. voor er bij de kerkeraden op aan te dringen het contact met de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt - buiten verband) in het geloof te beginnen en waar deze reeds zijn te bewaren en te versterken.

Dat acht Ds. Slagboom irreëel. Reëel zou zijn als er bij stond: dat eerst de kerkeraden, die niet antwoordden op het verzoek om gegevens ten aanzien van de verhouding tot de buitenverbanders, en die bezwaren hebben, hun bezwaren naar voren brachten. Temeer is dit noodzakelijk in verband met de toevoeging: en bij de onderlinge besprekingen gebruik te maken van de „gemeenschappelijke verklaring”.

Het is volgens spreker noodzakelijk, dat een ernstig onderzoek wordt ingesteld naar het functioneren van de punten in deze verklaring genoemd.

We noemen deze punten hier even volledig. Dan kunnen we verder met het noemen van de cijfers volstaan. De verklaring zelf heet: gemeenschappelijke verklaring ten aanzien van de toeëigening des heils.

De punten gaan over:

1. Het werk van de Heilige Geest en de verkondiging van het evangelie.

2. Tweeërlei kinderen des Verbonds.

3. Kenmerkenprediking.

4. De oproep tot geloof en bekering.

5. Wet en Evangelie.

6. Geloof en wedergeboorte.

7. De Heilige Geest en onze verantwoordelijkheid.

Ten aanzien van punt 1 wijst Ds. Slagboom er op, dat in verschillende publikaties van Vrijgemaakten uitdrukkingen voorkomen, waarvoor hij vreest. Bij 2 zegt hij, dat onderscheidend preken noodzakelijk blijft. Bij 3 wijst hij op verschillende publikaties, die vragen oproepen. Dat geldt ook punt 5. Bij 6 merkt spreker op, dat daar toegegeven wordt, dat in de Gereformeerde Kerken de woorden wedergeboorte en wederbarende genade niet zoveel meer gebruikt worden in de zin van de Dordtse Leerregels. De vraag is of de belijdenis zakelijk wel functioneert. Waarom wordt deze confessionele uitdrukking niet in de prediking gebruikt?

Spreker heeft ook bezwaar tegen voorstel 5 van de commissie om aan deputaten op te dragen te onderzoeken in hoeverre de gedachte van een federatie bruikbaar is en zo mogelijk dienaangaande met voorstellen te komen.

Ds. Slagboom acht dit praematuur. Daaraan kan niet gedacht worden voor er duidelijkheid komt in de zaken die hij zoëven genoemd heeft en omtrent het kerkverband en de functionering van de belijdenis in de buitenverbandse kerken.

In het rapport van deputaten wordt gezegd: we had den en hebben er begrip voor dat de buitenverbanders slachtoffer zijn geworden van het „wegroepingskerkrecht”. Tegen deze zin heeft spreker bezwaar, omdat we daardoor een keus gaan doen.

Tijdens zijn betoog wijst hij er ook nog op, dat in verschillende gemeenten waar kanselruil is een groep leden gevonden wordt, die het met deze gang van zaken niet eens is.

Ds. Beekhuis is de tweede spreker. Hij verlangt naar eenheid, maar dan moet er ook werkelijk eenheid zijn. Hij vreest dat die er niet is. Het gaat om het verstaan van de belijdenisgeschriften. Hij gaat de gemeenschappelijke verklaring na en maakt verschillende opmerkingen. Hij vraagt zich af, waarom er niet gesproken wordt over Gods bedreigingen. Daardoor komt er alleen plaats voor Gods beloften. Hij vindt wat onder punt 6 staat typerend voor de vrijgemaakten. Het gaat allereerst om de eerste bekering. Men honoreert niet de doodstaat van de mens. Hij wijst er nog op, dat juist vanmorgen in het dagblad Trouw stond, dat in Groningen een vrouw in het ambt werd bevestigd.

Ds. Van der Veer is het eens met deputaten en commissie. In de Particuliere Synode van het Noorden wordt de eenheid telkens geconstateerd. De vraag is: hoe nu verder?

Dan komt Ds. Tanis aan de beurt om het zijne te zeggen, maar dat willen we voor de volgende keer bewaren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen