DE GEEST DER GENADE EN DER GEBEDEN

„Doch over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden: en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen als met de rouwklage over een enigen zoon: en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene.” Zach. 12:10.

De belofte aangaande de uitstorting van de Heilige Geest is van onschatbare waarde. Hoe wonderlijk is de vervulling van deze profetie op de dag van Pinksteren en ook telkens opnieuw wanneer de Heere genade aan een zondaar verheerlijkt. Allesovertreffend is dat uitnemend werk van de Heilige Geest waardoor een zondaar tot God bekeerd wordt.

Laat ons samen deze belofte kortelijks overdenken als wij stilstaan bij:

1. De Beloofde Zegen!

2. Het Merkwaardig Aanschouwen

3. De Diepe Droefheid

4. De Gezegende Deelgenoten

5. De dierbare Gever

1. De Beloofde Zegen.

We zouden kunnen vragen: wat wordt hier beloofd? Maar het is beter de vraag zo te stellen: Wie wordt hier beloofd? Want hier wordt niet iets maar Iemand, een Persoon beloofd. En wel een Goddelijke Persoon. De Heilige Geest - de Hemelse Leermeester van al Gods kinderen, de derde Persoon van de Heilige Drieëenheid, uitgaande van de Vader en de Zoon.

Bijzonder heerlijk is dan ook de beloofde zegen. Zonder de Heilige Geest blijven wij geheel in het donker, ook al spreekt Gods Woord nog zo duidelijk over de grote heilgeheimen Gods, over de zaligheid die in Christus Jezus is. De genade van de Heilige Geest is onontbeerlijk. We kunnen dit nooit te sterk benadrukken. Bijzonderlijk in onze tijd is het zo nodig om elkaar hier op te wijzen. Men is vaak tevreden met de klank van de woorden, zonder in de praktijk van het zieleleven de kracht van Gods Geest te hebben ervaren.

In onze tekst wordt de Heilige Geest genoemd de Geest der genade en der gebeden. In de oorspronkelijke taal bestaat er verband tussen deze beide woorden genade en gebeden. En wel zo, het woord genade is ook in het Hebreeuwse woord voor gebeden. De gebeden zijn smekingen om genade. De Geest der genade is de Geest Die de genade door Christus verworven toepast. Doch de Geest der genade is ook de Geest der Gebeden. Waar genade aan het hart wordt verheerlijkt daar begint het met smekingen om genade.

Over zonde te praten is iets geheel anders dan onze zonden te zien in het licht van Gods Woord en door de kracht van Gods Geest. Het bijzondere van de genade van de Geest van Christus is, dat deze genade onwederstandelijk is. Van nature zijn wij in het diepste van ons hart vijanden van God. Alleen onwederstandelijke genade kan deze vijandschap verbreken, en ons voor de Heere doen buigen. Dan leren we te pleiten en te smeken om genade. Zo worden in de dag van Gods heirkracht arme zondaren gewillig gemaakt. Gods Geest werkt zo zuiverend. Hij maakt oprecht en eenvoudig. Hij is wijs en geduldig. Er is geen onrecht in Hem en Zijn liefde is zeer voortreffelijk. Nooit ontvangen we onderwijs dat meer noodzakelijk is dan wanneer we door deze uitnemende Leermeester worden onderwezen. Maar laat ons nu iets zien van wat er gebeurt als Gods Geest wordt uitgestort.

2. Het Merkwaardig Aanschouwen.

De uitstorting van de Heilige Geest is Gods werk en Gods werk alleen. Ik - God de Heere - zal uitstorten. God belooft hier. En als de belofte vervuld wordt is het God Die Zijn Geest uitstort. Zie nu het merkwaardig gevolg van de uitstorting van Gods Geest: en zij zullen Mij aanschouwen Dien zij doorstoken hebben. Welk een ervaring: Hem te aanschouwen Die wij doorstoken hebben! Hier moeten woorden van mensen falen om te beschrijven wat er dan doorleefd wordt. Door de genade van de Heilige Geest, God te aanschouwen, de Heere te zien, die grote God, Die wij door onze zonden doorstoken hebben. De Geest van Pinksteren geeft een gezicht op de gekruisigde Heiland. Onze zonden hebben Hem aan het kruishout genageld. Hier leren we de ware aard van ons zondig bestaan kennen. Van nature weten we niet wat zonde is. Maar als Gods Geest ons aan onszelf ontdekt dan zien wij dat onze zonden Hem aan het kruishout hebben genageld. Dat werkt in het hart een heilig treuren en een diepe droefheid.

3. De Diepe Droefheid.

Wat brengt zulk een zien op Christus een heilige droefheid in het hart. Niets kan ons dieper in het hart treffen. Die droefheid is maar niet een vaag sentimenteel iets dat weldra vergeten is. Onze tekst brengt zo duidelijk het concrete en het diepe van die droefheid uit. Hoe groot is de droefheid als men klaagt over het verlies van een eerstgeborene, van een enig kind! Zulk een droefheid is niet oppervlakkig, iets van de buitenkant, maar ligt in het diepste van ons hart. Ergens valt ook dit niet te beschrijven. De verzen die volgen op het tiende vers beschrijven de droefheid nog nader. In vers elf worden we herinnerd aan de dood van Koning Josia. De rouwklage van Hadadrimmon in het dal van Megiddon. Nooit heeft men in Israël zo getreurd bij het sterven van een koning, als toen de godvrezende Josia werd weggenomen. Er was zelfs een dieper treuren onder Gods volk dan bij het sterven van de grote David en de wijze Salomo. Toen Josia als de laatste godvrezende koning stierf was men bang dat met deze koning ook Gods gunst van het volk werd weggenomen. Zo is het dan ook met de droefheid veroorzaakt door het zien op Hem Die wij doorstoken hebben. Dan is er in het hart een heilige waardering en een bijzondere betrekking op de gunst van God. Die gunst wordt gezien als het allerhoogste en eeuwig goed. Maar die gunst hebben we door onze zonden geheel en al verbeurd.

In de laatste drie verzen van het hoofdstuk komt zeer sterk nar voren dat deze droefheid een zeer persoonlijke droefheid is. Verschillende geslachten worden genoemd die elk afzonderlijk wenen en ook vrouwen treuren afzonderlijk. Het leed van een medemens kan ons zo aangrijpen dat wij daardoor ook bedroefd worden. Dan is het leed van een ander de oorzaak van onze droefheid. Maar zo is het niet met deze geestelijke droefheid. Hier treurt elk vanwege zijn eigen zonde. Deze droefheid ligt bijzonderlijk op het persoonlijk vlak. Dit is de droefheid naar God die een onberouwelijke bekering werkt tot zaligheid. Waar de Geest der genade en der gebeden de ware aard van de zonde komt bloot te leggen komt er plaats voor Christus. In de Fontein geopend tegen de zonde en de onreinigheid vinden de treurenden vergeving van zonde. Ze worden gewassen en gereinigd in die Heilsfontein. Hoe groot is de zaligheid om door Gods Geest geleid Christus te mogen leren kennen als de enige Zaligmaker. Dan is er vrede met God en leren wij in Zijn wegen te wandelen.

Hoe heerlijk als de Heere ons door Zijn Woord en Geest die heilige droefheid schenkt en als Hij Zelf die droefheid verandert in blijdschap. Deze droefheid wordt door velen veracht als iets dat te somber en te negatief is. Toch is er meer blijdschap in deze droefheid dan in al de blijdschap van de wereld. Hoe gelukkig als we dit geheim mogen kennen.

4. De gezegende Deelgenoten.

Over wie wordt nu die Geest der genade uitgestort? Bezitten deze bevoorrechtten iets goeds van zichzelf dat de Heere hen zo bijzonderlijk en rijk komt te beweldadigen? Neen, in het geheel niet. Het huis van David en de inwoners van Jeruzalem waren deze belofte ten enemale onwaardig. Dat was zo toen de belofte gegeven maar ook toen ze vervuld werd op de dag van Pinksteren. Het huis van David wees op hen die van koninklijke bloede waren. De inwoners van Jeruzalem sloeg op het gewone volk van Israël. Ze behoorden allen net als u en ik tot het zondig geslacht van Adam. Toen de belofte op Pinksteren werd vervuld stonden de deelgenoten van de rijke zegeningen schuldig aan de grootste zonde die er bestaat. Petrus sprak ervan: „Deze Jezus Die gij gekruisigd hebt.” Neen, ze ontvingen de Geest der genade en der gebeden niet omdat ze beter waren dan u, maar het was alles om de dierbare Gever Die de Geest verworven heeft door Zijn Borgwerk.

5. De Dierbare Gever.

De Gave van de Geest der genade en der gebeden is onuitsprekelijk groot en heerlijk. De werkingen van Zijn onwederstandelijke genade zijn wonderlijk. Hoe gezegend zijn zij die deze genade mogen ervaren. Maar laat ons ten laatste nog even de blik slaan op de dierbare Gever van deze bijzondere Gave. De Gever - Hij Die de Geest der genade en der gebeden uitstort - is ook Degene Die wij doorstoken hebben - de gekruisigde Zaligmaker.

Door Zijn borgtochtelijk lijden heeft Hij het recht verworven om onwaardige zondaren te bedelen met de Geest der genade en der gebeden. Bedenk toch hoe dierbaar deze Gever, op welk een heerlijke wijze heeft Hij dit recht om de Heilige Geest te schenken verworven. Hoe groot de prijs die Hij daarvoor betaald heeft. Hoe onuitsprekelijk heerlijk de liefde die Hij betoonde.

Pleit veel om de genade van de Geest van Jezus Christus. En vergeet dan nooit dat er geen betere pleitgrond is dan Zijn ondoorgrondelijke zondaarsliefde geopenbaard op Golgotha.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen