EVANGELISCH CENTRUM „REHOBOTH” TE GENT

We lezen in Gods Woord van Ninevé, dat het een goddeloze stad was, een stad met meer dan honderd en twintig duizend inwoners, die geen onderscheid wisten tussen hun rechteren hun linkerhand.

Iets dergelijks kan wel van Gent in Oost Vlaanderen worden gezegd. Het is een grote stad met meer dan 300.000 inwoners. De bevolking behoort in hoofdzaak tot de R.K. kerk, die in deze stad vele grote kerkgebouwen heeft. Ook de inwoners van Gent weten het verschil niet tussen hun rechter- en hun linkerhand. Er heerst in geestelijk opzicht een grote duisternis van on- en bijgeloof.

De Heere zond Jona naar Ninevé. Hij had nog zijn bemoeienissen met deze stad. Dat mag ook gelden van het tegenwoordige Gent. Er is een evangelisatie-post, waar de boodschap van vrije genade verkondigd wordt. Het is nog maar een klein begin. Gij hebt kleine kracht, maar gij hebt Mijn Woord bewaard. Daar komt het op aan. Dat is ook de begeerte van evangelist H. Bor en zijn echtgenote, die daar een jaar of wat langer mogen arbeiden. We hebben ter gelegenheid van de ingebruikneming van het evangelisch centrum al een en ander daarover in ons blad geschreven. Daar komen we niet op terug. Maar we hebben een zondag in Gent doorgebracht en dat geeft ons aanleiding daar iets van te vertellen, omdat we menen, dat de arbeid. die daar verricht wordt, ten volle onze belangstelling, ons gebed en onze gaven verdient.

Op zaterdag 19 mei j.l. kwamen we om ongeveer half 9 in de avond bij de familie Bor aan. We werden er zeer gastvrij ontvangen. Dat hadden we ook niet anders verwacht, want we kennen hen al vele jaren van nabij. Velen hebben al van hun gastvrijheid gebruik gemaakt en de familie Bor hoopt stellig, dat zij nog velen in hun woning mag verwelkomen. Op deze wijze is men in de gelegenheid om van dichtbij met de evangelisatie-arbeid in Gent kennis te maken.

Evangelist Bor vertelde zaterdagavond een en ander van zijn ervaringen. Het was al gauw twaalf uur, tijd om naar bed te gaan. De avond werd met bijbellezing en gebed gesloten.

De volgende morgen waren allen tijdig present. Samen gebruikten we het ontbijt: vader en moeder Bor met hun vier kinderen, mijn dochter en ik zelf. Na de maaltijd moesten we naar Zaamslag, omdat we daar tweemaal zouden voorgaan in de bediening van het Woord. Zaamslag is voor ons geen onbekende gemeente. We hebben er in de loop der jaren verschillende keren gepreekt. Meer dan eens heeft de kerkeraad een beroep op ons uitgebracht. En vele jaren geleden hebben we er een hele winter van week tot weer gecatechiseerd. We kregen de indruk, dat de gemeente in de loop der jaren aardig is gegroeid. ’s Middags waren we te gast bij een broeder, die bevoegd is naar artikel 3 van de kerkorde een stichtelijk woord te spreken.

Na de middagdienst gingen we terstond naar Gent terug, omdat we daar om 5 uur het Woord zouden bedienen. Evangelist Bor had tevoren al gezegd, dat hij deze zondag niet op veel bezoek rekende.

Het komt voor, dat er 40 of 50 bezoekers zijn. Br. Bor bezoekt zaterdags de Hollandse schippers, die de zondag in Gent blijven liggen en nodigt hen uit de diensten bij te wonen.

Verschillende schippers maken daar regelmatig gebruik van. Maar toen Bor zaterdagmiddag de havens langs gegaan was had hij geen enkele schipper uit Nederland kunnen ontdekken. Hij verwachtte dus slechts een klein gehoor. Toch was dat ’s morgens nog meegevallen. Er was zelfs iemand voor de eerste keer gekomen. Bor ging diens vrouw ophalen, maar deze bleek ergens ter verpleging te zijn opgenomen. Toen besloot de achtergebleven echtgenoot mee te gaan. Hij nam een klein kind, dat hij thuis had, mee.

’s Avonds was hij er weer.

Toen we om 5 uur zouden beginnen waren er meer bezoekers dan verwacht konden worden. Op de late zaterdagavond was er nog een schipper aangekomen. Die kwam met vrouw en vier kinderen. Dan waren er enkele mensen uit Zaamslag met hun kinderen. Verder mevr. Bakker, de weduwe van Ds. F. Bakker, onder ons wel bekend. Ook nog een jonge moeder met twee kinderen, die sinds enige tijd trouw de samenkomst bezoekt. Zij was door de lektuurverspreiding met evangelist Bor in aanraking gekomen. Het is treffend hoeveel belangstelling zij voor de waarheid heeft. We willen nog een medisch studente noemen, die in ons land was uitgeloot en opeen wonderlijke wijze in Gent terecht kwam en hoewel er vele studenten moesten afvallen haar studie mag voortzetten. Zij is altijd present en begeleidt de zang met het orgel. We denken ook nog aan een paar andere vaste bezoekers, die achter deze arbeid staan. Tenslotte willen we nog melding maken van een jong echtpaar, dat in Leiden afgestudeerd is en door de Belgische Evangelische Zending is aangesteld om te arbeiden onder de studenten in Gent. Ze waren pas een paar weken in Gent en kwamen uit belangstelling.

Br. Bor liet eerst een paar coupletten van een lied zingen. Daarna bracht hij ons naar de kansel. Bij de aanvang van de dienst begon het hard te regenen. Het leek wel of de dienst geen voortgang zou kunnen vinden. Maar de Heere maakte het wel. Na het gebed lieten we eerst nog een paar psalmverzen zingen, omdat het zo hard regende, dat het niet mogelijk was je verstaanbaar te maken. Onder het zingen schaarden de bezoekers zich wat meer rondom de kansel. De bui dreef over en het Woord kon zijn loop hebben. We preekten over Openbaring 3 : 20 : Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden en hij met Mij. Na de dienst liet Bor weer zingen en daarna verenigden we ons rondom de koffietafel. De meeste bezoekers maakten gebruik van de gelegenheid om een kop koffie de drinken. Zo konden contacten gelegd of vernieuwd worden. Tenslotte gingen de meesten de een na de ander heen. Met enkele achtergebleven bezoekers gingen we naar de woning, die met het evangelisatie-centrum een geheel uitmaakt. We gebruikten samen de avondmaaltijd. Het was fijn zo bij elkaar te zijn in onderlinge gesprekken over de wegen des Heeren. Na afloop van de maaltijd konden we nog wat bij elkaar blijven, maar ook deze avond ging voorbij. De laatste bezoekers gingen heen en wij zochten na de avondsluiting het bed op. De volgende morgen moesten we tamelijk vroeg op stap, omdat er weer andere arbeid wachtte.

Het heeft ons erg goed gedaan zo van dichtbij deze evangelisatie-arbeid mee te mogen maken. Br. Bor en zijn echtgenote geven zich met hart en ziel over aan deze arbeid. Ze worden in hun kleine kring daar zeer gewaardeerd. Je moet je wel bij hen thuis gevoelen. Ook in de samenkomst heb je het gevoel van eenvoud en saamhorigheid. Je bent er dadelijk thuis. De Staten-vertaling is in ere, er wordt gewoon gezongen, zoals dat in onze kringen begeerd wordt, de vrouwen en meisjes verkeren met gedekt hoofd in de plaats van samenkomst.

Met vrijmoedigheid durven we te zeggen, dat we achter deze evangelisatie-arbeid kunnen staan. Het is van grote betekenis, dat er in ons vaderland velen zijn, die meeleven, door hun gebed en door hun gaven.

Hierbij willen we het laten. Mogelijk komt er nog wel eens iets van de hand van evangelist Bor in ons blad om ons nader in te lichten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen