MEDITATIE

In onovertrefbare en alles-te-boven-gaande heerlijkheid zag Johannes op Patmos profetisch- visionair in vervulling gaan, wat onder het Oude Verbond was afgeschaduwd, namelijk het wonen Gods onder Zijn volk Israël in tabernakel en tempel!

Maar wat toen nog slechts gebrekkig en in beginsel genoten werd door de vromen, ziet Johannes nu in volkomenheid en schoonheid verkregen. Er is geen scheiding meer, geen verwijdering, geen stoornis, maar volle zalige gemeenschap en heerlijkheid. De voleinding aller dingen! De ongekend rijke harmonie tussen hemel en aarde! Was dit niet het doel en oogmerk Gods met Zijn schepping?

Deze volle inwoning Gods bij de mensen is nu mogelijk gemaakt door Christus, vanwege Zijn komst in het vlees op de aarde. Door de zonde-val van de mens in het paradijs is de gemeenschap met God verbroken en ook de harmonie tussen hemel en aarde. De Cherubim stonden eens bij de ingang van het paradijs om te bewaken de toegang tot de boom des Levens! Nooit kon de mens uit zichzelf tot God komen! Wel heeft hij dat door alle eeuwen heen geprobeerd en wel langs de weg van zelfverlossing.

Maar God ZELF heeft een weg uitgedacht tot verlossing en zaliging van de mens en waarbij tevens Gods gekrenkte eer en deugden konden worden opgeluisterd, ja Zijn heilig recht in straf en oordeel gehandhaafd! Die weg heeft God in CHRISTUS gebaand! Daartoe heeft God Zijn Zoon gezonden.

Daarom mag nu de kerk het Kerstfeest vieren!

„Hij heeft gedacht aan Zijn genade, Zijn trouw aan Israël nooit gekrenkt. Dit slaan al ’s aardrijks einden gade, Nu onze God Zijn heil ons schenkt!”

De tabernakel Gods bij de . . . . mensen, God wonend bij hen! Immanuël: God met ons! Dit heeft dezelfde apostel in zijn Evangelie doen uitroepen: „En net Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (getabernakeld, zoals er in de grondtekst staat).

. . . . „Bij de mensen”. En daarom is dit heilswonder des te aanbiddelijker, want er was voor het vleesgeworden Woord géén plááts bij de mensen! „En zij legden Hem neder in de KRIBBE, omdat er geen plaats voor henlieden was in de herberg”.

„Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen”, zo getuigde Johannes. Maar .... Hij heeft plaats voor Zichzelf gemaakt! Het gebod van keizer Augustus moest naar Gods Raad het WONDER van Zijn komst dienen.

Zo is Christus gekomen om te wonen onder de mensen. En dit zijn gevallen Adamskinderen. Hij is afgedaald in de diepte van verlorenheid, schuld en oordeel. Dit eiste Gods gerechtigheid. Zo alleen moest voor de schuld deze straf der zonde betaald en aan Gods heilig recht voldaan worden. Zo konden „mensen” met God verzoend worden en tot Zijn gemeenschap gebracht. En dit doet Christus door toepassende en heilgevende genade in het hart van zondaren. Door Zijn Woord en Geest maakt Hij plaats voor Zichzelf.

Wanneer Gods Geest komt in het hart, reinigt Hij het vuile bedorven hart van de zonde. Hij doet dit in de weg der ontdekking en ontlediging. Wat zou men anders met Jezus doen? Het hart is van nature vol van alles, wat Hem niet behaagt en leeg van God en Godsvreze.

Bij de kribbe stonden eens ONTLEDIGDE mensen, die zich door de werking des Heiligen Geestes diep schuldig voor God kenden. Maar zij wachtten het heil, hen toegezegd, het waren de adventisten in de ware zin des Woords, zoals een Jozef en Maria, de herders en de wijzen! En door het geloof hebben zij in die geboren Koning hun Heere en Zaligmaker mogen aanschouwen en omhelzen.

Alom zal men weer kerstfeest vieren! Maar hoe? Kerstfeest vieren .... maar zonder te verstaan waaròm Christus arm moest worden. En dat Kerstfeest vieren .... ZONDER het Kind! en straks met een ingebeelde Jezus, met een ingebeelde hemel .... voor eeuwig buitengesloten worden.

O, ontdekke de Geest van het Kind van Bethlehem aan dit zelfbedrog en brenge Hij als schuldigen, als diep-onwaardigen, aan de voeten van Hem als de eens vernederde, doch nu verhoogde Christus om daar ootmoedig, doch zalig te ervaren:

„Zie, de tabernakel Gods is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen”.

„Ik woon in de hoogte en in het heilige, en .... bij die, die van een verbrijzelde en nederige geest is!”.

Dit zal juist zijn het grote, aanbiddelijke wonder, tot eeuwige verheerlijking Gods, en dat alleen door het kind van Bethlehem, de Gezegende des Vaders, de Immanuël!

Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke Gave.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen