Voor de jeugd

Wij hebben Simson op reis gezien naar Gaza, die stad van de Filistijnen. Wat dreef hem daar heen, wat ging hij daar doen? Dat zijn vragen waar we moeilijk om heen kunnen. Hij ging daar beslist niet naar de kerk, want die was er niet. Het was een heidense stad, waar alleen maar één of meer tempels aan de afgod gewijd stonden.

Ik geloof dat ik niet teveel zeg, dat hij er heen ging om gelegenheid te zoeken van de Filistijnen, zoals dat ook van hem beschreven staat in Richt. 14 : 4. Hij was tenslotte richter en het was zijn roeping om de Filistijnen, waar hij dat ook maar kon, afbreuk te doen. Hij ging er dus heen om er een werkbezoek te brengen. Tot zover kun je er geen kwaad van zeggen. Hij moest tenslotte zijn roeping ook te Gaza vervullen.

Daar is zelfs voor ons nog wel het een en ander uit te leren. Want ook wij hebben in de wereld een roeping te vervullen. We zijn tot werken in de wereld geroepen. Die roeping is voor elk mens weer verschillend. De een gaat naar school, de ander gaat naar kantoor. Een derde gaat naar de fabriek of naar een andere plaats. Maar het is altijd in de wereld. Het is zelfs in deze tijd nog een voorrecht te achten als je in de wereld nog werk hebt. Want we leven in een tijd van toenemende werkeloosheid. Bizonder voor jonge mensen is dat een bezoeking. Te willen werken en geen werk te kunnen krijgen, denkt daar niet gering over. Ik zou al mijn jeugdige vrienden en vriendinnen willen zeggen: Spreek over deze dingen maar veel met de HEERE. Want Hij kan wegen openen waar ze door ons niet worden gezien. En als het werk uitblijft, ga er dan niet bij zitten, maar probeer je tijd op de een of andere manier toch nuttig door te brengen. Als je werk hebt, verricht dit dan op een zodanige wijze, dat het voor God verantwoord is.

Simson ging dus naar Gaza, om er een werkbezoek te brengen. Hoe heeft hij zijn reis gemaakt? Dat is ook een vraag de overdenking wel even waard. Want ik hoorde eens iemand zeggen: een mens is nooit alleen. Hij heeft altijd iemand bij zich, het zij goed of kwaad gezelschap. En dat is ook zo!

Ik geloof dat Simson zijn reis wat overmoedig heeft gemaakt. Want er was al het een en ander gebeurd in zijn leven. Hij had eens dertig Filistijnen verslagen toen hij met die filistijnse schone zou gaan trouwen. Bij een andere gelegenheid werd hij door drieduizend mensen van zijn eigen volk gebonden overgeleverd aan de Filistijnen. En de banden werden door hem verbroken alsof het in het geheel geen banden waren. En het was nog niet zo lang geleden dat hij met een ezelskinnebak duizend man had verslagen, waarbij nog al diegenen kwamen die door de vlucht de dood zochten te ontkomen. Wat zou hem daarom in Gaza kunnen gebeuren? Simson was niet bang!

Overmoedig zijn is een gevaarlijke zaak. Want dan overschat men zichzelf. En wie is er zo bescheiden dat hem dat nooit eens overkomt? Wij ”kunnen” het dan wel. En als ”wij” het wel kunnen dan hebben we God niet nodig. En dat zijn juist de momenten die de duivel heel goed weet te gebruiken. Hij is wel niet alwetend, maar weet toch wel heel veel. Hij kent de zwakke plekken in iemands leven. En daar richt hij zijn aanvallen op. Ik zou ten deze willen zeggen: Weest op uw hoede!

Simson had in zijn leven een zwak voor vrouwen. Een op zichzelf heel menselijke trek, zelfs geen ongeoorloofde trek. Want net mannelijke geslacht is anders dan het vrouwelijke. Zij zijn krachtens de schepping op elkander aangelegd. Veronderstel dat een man nooit naar een vrouw mocht kijken, hoe zou er ooit een huwelijk tot stand kunnen komen? Het gevaarlijke alleen is dat een mens een zondig hart heeft en dat de zonde ook hier veel verwoest.

Had Simson op zijn gang naar Gaza nu maar gebeden: Wend, wend mijn oog van d’ ijdelheden af, opdat ik mij niet van Uw paân moog’ keren. En wordt mijn vlees door ’t kwade licht verrast, Ai laat het mij toch nimmer overhêren ... dan zou hij voor veel kwaad bewaard gebleven zijn.

Vergeet dat ook niet als jullie de wereld ingaan om je werk te verrichten. Ga er biddend heen, dat kan je voor veel zonden bewaren, terwijl je er anders zo heel gemakkelijk in valt. Zie het maar aan Simson.

”Simson nu ging heen naar Gaza, en hij zag aldaar een vrouw, die een hoer was, en hij ging tot haar in.”

Het staat er zo heel eerlijk. De vrouw, die een hoer was. Zij was een prostitué. Simson verkeerde dus in een ”rose buurt”. Dat is geen beste buurt. Zo ver weten jullie dat wel. Als je er niet strikt nodig wezen moet, ga er niet heen, want het verkeer daar, is levensgevaarlijk.

De wijze Salomo zegt dat zij lonkt met haar ogen en dat zij vleit met haar tong. Zij spreekt heel lieve woorden om vooral jonge mensen in haar garen te verstrikken. Zij lokt hen mee naar haar huis om daar op een slechte manier, niet nader te beschrijven, met hen te verkeren. Een hoer is een diepe gracht. Wanneer men daarin valt, komt men er maar heel moeilijk uit. De wegen waarop een hoer haar slachtoffers leidt, worden daarom ”wegen des doods” genoemd.

Op zulk een weg was Simson terecht gekomen. De val die hij gemaakt heeft is met ”zien” begonnen. Toen hij haar gezien had en zij haar strikken voor hem spande, liep hij er in. Want ”hij ging tot haar in”. Dat is een bijbelse uitdrukking die een zekere gemeenschap aanduidt, die alleen maar in het huwelijk geoorloofd is. Verbijsterd kunnen we ons afvragen: Hoe is het mogelijk dat het zover met iemand komen kan? Dat dit een wereldling overkomt, kunnen we nog plaatsen, maar dat dit ook een ”bijbelheilige” overkomen kan, is maar moeilijk te begrijpen.

Ik zou zeggen: schort je oordeel nog even op, en kijk eerst eens naar jezelf. Want als jullie naar je werk gaan, wordt jullie ook veel te zien gegeven. Al kom je de publieke vrouw dan misschien niet in levende lijve tegen, de satan heeft nog meer mogelijkheden om jullie in dat vanggaren te verstrikken. Je ziet ze tegenwoordig in de krant, in het geïllustreerde blad, in het boek, op de T.V. enz. We leven tegenwoordig in een z.g.n. ”naakt- cultuur”. En door de oogpoort verschaft de vreemde vrouw zich heel gemakkelijk toegang in het hart van een mens, en niet in het minst in het hart van een jong mens.

Weest ten deze maar heel eerlijk voor God. Als al dat verleidend materiaal je voor ogen wordt geschilderd, wat doet het je dan? Het kan wezen dat je er van gruwt, terwijl het je toch te pakken genomen heeft. Je weet het ”beeld” dat steeds weer voor je ogen komt, niet kwijt te raken. Je gaat er mee naar bed. Je droomt ervan. Je komt in het verborgene tot allerhande dingen, die je niet graag aan een ander vertellen zou.

Niet elk jong mens is aan Jozef gelijk, die ook in verzoeking geleid werd, en zeide: Zou ik zo’n groot kwaad doen en zondigen tegen God? En als je zo wezen mag, verhef je dan ook daar maar niet op, want wat je vandaag de voordeur van je leven uitwerpt, dat komt morgen de achterdeur binnen.

En als je in de verzoeking bewaard gebleven bent, weet dan dat je het ook alleen maar aan Gods genade te danken hebt, dat je in deze strikken niet bent terecht gekomen. Of het zou niet waar moeten zijn wat David zegt, dat het hart ”een vuile bron” is. Ook onze belijdenis spreekt een zelfde taal als hij zegt dat het een ”onzalige fontein” is. Een ieder die eerlijk voor God gemaakt wordt, gaat deze dingen onderschrijven in zijn leven. Wie dat niet doet is een vreemdeling in zijn eigen hart.

Mogelijk zegt iemand: Simson is in dit opzicht als richter toch geen type geweest van de Heere Jezus. Inderdaad, terwijl hij zich bij die hoer bevond, kun je hem moeilijk een type noemen. Hij was veeleer het tegendeel. Hij was in dit opzicht een antitype! Je kunt hem wel een type noemen in geestelijk opzicht, van het volk waaruit hij was voortgekomen. Want in de bijbel wordt het omgaan met de afgoden ”hoererij” genoemd. Het volk Israël bedreef geestelijk overspel. Het was de zonde bij uitnemendheid, waar het iedere keer weer in viel. En dat is een zeer verschrikkelijke zaak. Als God het volk had behandeld, naardat het volk de Heere behandelde, dan keerde Hij het voor goed de rug toe.

Doch dat doet Hij nu niet. Hij is met barmhartigheid bewogen over dat volk, iedere keer weer, omdat er EEN de schande heeft willen dragen van het omgaan met vreemde vrouwen. Heeft men het van Hem niet gezegd dat Hij een vriend was van hoeren en tollenaren? Daarom is er voor Simson toch nog verwachting. Ja, die is er voor elke zondaar, die zich niet boven Simson verheffen kan. Hij heeft onze smaadheid gedragen opdat wij nimmermeer te schande gemaakt zouden behoeven te worden. Wie dat verstaat, komt in het wonder van Gods genade terecht. Hij prijst zichzelf niet, doch hij zal het wel de Heere doen. Verstaan jullie dat?

Jullie aller vriend,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen