De Schrift alleen!

De herdenking van en de bezinning op de hervorming is geboden, want de hervorming spreekt van ’s Heeren daden.

Daden, die ook in het persoonlijke leven spreken. Ja, was dat niet het geval geweest, dan hadden de reformatoren zo niet kunnen werken en spreken, gelijk ze gedaan hebben. Het Woord des Heeren is door hun ziel gegaan. Het is voor hen geworden “het Woord des levens”. Met welk een liefde gingen zij niet met het Woord Gods om. Welk een getuigenissen lieten zij van het Woord horen. Hoe hebben zij zich voor het Woord des Heeren ingezet, tot verheerlijking van ’s Heeren Naam, tot weerlegging van Rome’s leer en tot zegen van het volk.

Voor het Woord des Heeren werd Maarten Luther ter verantwoording geroepen op de Rijksdag te Worms, 18 april 1521.

Toen de kanselier Luther vroeg of hij zijn geschriften wilde herroepen, antwoordde hij: wanneer ik niet overtuigd word door argumenten, die op correcte en evidente wijze uit de Heilige Schrift genomen zijn, zal ik ze niet herroepen. Want ik geloof noch paus noch concilies, daar het vaststaat, dat ze al te dikwijls gedwaald hebben, zo ben ik door de bijbelwoorden, die ik aanhaalde overwonnen en mijn geweten is gebonden in het Woord van mijn God”. Niets nam hij terug van wat hij gevonden had in Gods Woord. Hij wilde het niet, Hij kon het niet!

Toen Luther de oproep ontving om op de Rijksdag te verschijnen, was hij juist bezig met de verklaring van Magnificat, oftewel de lofzang van Maria. Hoe anders ging Luther te werk dan Rome. Het Rome van toen en het Rome van nu. Enkele uitspraken omtrent Maria van Rome zijn geheel in strijd met Gods Woord. Rome stelt, betuigt: Maria is medeverlosseres. “God heeft Maria geenszins als een louter passief werktuig gebruikt, maar zij werkt in vrijwillig geloof en gehoorzaamheid aan het verlossingsmysterie mee”. “Maria is in de orde van de genade onze moeder”. “Maria is onze voorspreekster”. “Ten hemel opgenomen, gaat zij voort met ons de gaven van het eeuwige heil te bezorgen”. Maria brengt het eeuwige leven in ons voort. “Door prediking immers en het doopsel brengt zij zonen ter wereld, van de Heilige Geest ontvangen en uit God geboren voor een nieuw en onsterfelijk leven”.

Welk een onschriftuurlijke belijdenissen zijn dit! Hoort nu wat Luther laat horen: “Maria spreekt (n.l. in haar lofzang) hier uit eigen ervaring, waarin ze door de Heilige Geest verlicht en geleerd is. Niemand kan God en Zijn Woord recht verstaan dan door de Heilige Geest. Maria heeft persoonlijk ervaren hoe de Geest haar verlicht en onderwezen heeft. In deze ervaring leert de Heilige Geest als in Zijn eigen school. Hier buiten worden slechts op schijn bedachte woorden geleerd, de woorden blijven woorden. We kunnen de Heere slechts kennen door het werk, dat Hij in ons doet, omdat Hij het ons laat ervaren. Nadat Maria aan zichzelf ervaren heeft, dat God in haar zo grote dingen werkt, hoewel ze toch gering, onaanzienlijk en veracht was geweest, leert de Heilige Geest haar deze rijke kennis en wijsheid dat God zo’n Heere is. Die niet anders doet dan verhogen wat laag is en vernederen wat hoog is en daar ontvlamt haar hart voor Hem en stroomt over van vreugde. Daar is de Heilige Geest aan het werk. We moeten persoonlijk het werk van God geproefd hebben om het te verstaan. Het Woord alleen! Het Woord alles! Zo werd het ook almeer voor Luther zelf. Twee dagen voor zijn dood, 18 februari 1546 schreef Luther: “Vergilius in zijn herdersgedichten kan niemand begrijpen, als hij niet eerst vijf jaar herder is geweest. Cicero in zijn brieven begrijpt niemand werkelijk als hij niet 25 jaar in de politiek is geweest. De Heilige Schrift zal niemand genoeg beproefd hebben als hij niet honderd jaar met profeten als Elia en Elisa, met Johannes de Doper, Christus en de apostelen de gemeente heeft bestuurd. Waag je er niet aan dit Goddelijk heidenlicht te doorgronden, maar buig je diep aanbiddend over Zijn sporen. Wij zijn bedelaars. Dat is waar!”

“Bedelaars zijn wij en niet meer”. Dat staat in Luthers testament. Staat in de genoemde woorden zijn armoede getekend. Enerzijds wel, maar anderzijds zijn rijkdom. Want is dat nu juist niet het heerlijkste wat er is, om als bedelaar te mogen komen daar en te mogen zijn daar waar uit een nooit uitputtelijke bron de rijke volheid van genade geschonken wordt en dat om niet? Daar wordt verkregen genade voor genade. Hier wordt bevestigd: “armen worden met goederen vervuld”. Dat heeft Luther ervaren. En zijn ervaring is de ervaring van bedelaars. Van bedelaars nu!

Het bovenstaande schreef Ds. M.C. Tanis in zijn kerkblad. We menen er goed aan te doen dit aan onze lezers door te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen