Een muur van vuur

Het was in de dagen van Zacharia met Jeruzalem = de kerk, maar treurig gesteld. De vraag liet zich stellen: zou er ooit nog wel wat van terecht komen? Als het van beneden moest komen: neen. Wanneer wij de kerk van nu bezien, ziet het er niet minder treurig uit. Scheuring op scheuring en verdeeldheid allerwegen. De toekomst is donker, uitzichtloos. De kerk is echter Gods zaak. Daarom is er toekomst voor Jeruzalem toen en ook nu. Dat wordt Zacharia in het derde visioen duidelijk gemaakt. Tegen alle verwachting en berekening in zal het een grote stad worden. De inwoners zullen niet binnen haar muren te bergen zijn. Dit wijst geestelijk op de uitbreiding van de kerk, met een profetisch perspectief tot in het Jeruzalem dat Boven is toe.

Het gaat dan over de kerk niet zoals wij haar zien, maar zoals zij naar haar wezen is, en zoals God ze ziet. Dat is de ene kerk, waar de eeuwen door belijdenis van is en wordt gedaan in artikel 9 van de Twaalf Artikelen. Deze Kerk, het geheel van uitverkorenen is onmeetbaar, is wereldwijd uitgebreid. Die wordt niet beveiligd door mensen, zoals mensen die bouwen en waarbinnen de kerkgangers zich meer of minder veilig voelen, wanneer een ieder zweert bij zijn eigen muur. De muur die om de ware Kerk staat, dat is het geestelijk Jeruzalem, is een muur van vuur. Dat is Jhwh Zelf. Vers 5a: En Ik zal haar wezen, spreekt de HEERE, een vurige muur rondom.

Vuur naar buiten. Dit houdt de vijanden op een afstand. Een muur van vuur, daar kan men niet over heen klimmen en niet door heen breken en niet op afstormen. Het wil m.a.w. zeggen dat de kerk goed beveiligd is met de muur van vuur tegen elke vijand van buiten. De Heere is als een vurige muur rondom degenen die Hem vrezen en tot verderf van al degenen die Hem haten.

Diezelfde muur van vuur, zo verschrikkelijk naar buiten, is zeer heerlijk naar binnen. Vuur verteert. Vuur geeft ook licht. Vers 5b: En Ik zal tot heerlijkheid wezen in het midden van haar, d.i. Jeruzalem, de Kerk. In Jeruzalem openbaarde God Zijn heerlijke deugden van recht en genade in de tempel. Dat doet de Heere nog door middel van Zijn Woord en Geest. Degenen die binnen deze vurige muur zich bevinden krijgen dit door het geloof te verstaan. Dat Hij namelijk een eeuwige gloed en een verterend vuur is voor degenen die buiten zijn, dat Hij een verzoend God en Vader is in Christus voor al degenen die binnen zijn, die levende leden van die ene heilige algemene christelijke Kerk zijn.

Daarom is het niet de vraag tot welke kerk behoor ik, hoe gereformeerd ook, maar aan welke kant van die muur van vuur rondom de Kerk sta ik. Ben ik een levend lid? Dat is iets anders dan dooplid, meelevend of belijdend lid, want dit kan allemaal, terwijl ik toch geen levend lid ben.

Als ik dat door genade mag weten dan behoef ik de muur van vuur niet te vrezen. Dan ben ik in Christus geborgen, in Wiens bloed de hitte van Gods gramschap geblust is. Dan mag ik des Heeren heerlijkheid aanschouwen, in de uitstraling van al Zijn deugden. Dan straalt Zijn goedheid mij toe, dan schraagt Zijn macht mij in het lijden. Dan heb ik geen kwaad te vrezen.

Buiten deze muur van vuur is het dodelijk. Wie daar blijft komt in het eeuwige vuur der hel terecht.

Wie binnen deze muur van vuur mag verkeren beleeft hier door het geloof bij tijden de heerlijkheid Gods. Zijn vriendelijk aangezicht geeft vrolijkheid en licht. En wanneer het geloof verwisseld mag worden door aanschouwen, dan zal men daar zijn, waar geen nacht meer is. Dat is in het nieuwe Jeruzalem, dat Boven is. Met het oog daarop mag hier wel eens gezongen worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen